Anatomia-Leksykon

Zimne wirusy

wprowadzenie

Zwłaszcza gdy temperatura spada, często dochodzi do powszechnej fali przeziębień. Częste zamrażanie sprzyja infekcji wirusami przeziębienia. Wirusy te rozprzestrzeniają się poprzez bezpośredni kontakt fizyczny, np. podczas uścisku dłoni lub kontaktu z najmniejszymi kroplami płynów ustrojowych chorych, co może się łatwo zdarzyć, na przykład podczas kaszlu lub kichania w miejscach publicznych. Ale czym właściwie są te zimne wirusy, jakie są ich rodzaje, a przede wszystkim - jak się przed nimi uchronić?

definicja

Przede wszystkim należy dokładniej przyjrzeć się terminom „wirus przeziębienia” i „wirus przeziębienia”: przeziębienie nie jest diagnozą w sensie medycznym, ponieważ jest pojęciem niejasno zdefiniowanym.
Ogólnie przeziębienie w połączeniu z kaszlem i prawdopodobnie zwiększonym poczuciem choroby określa się mianem przeziębienia. W związku z tym przeziębienie graniczy z zapaleniem oskrzeli - procesem zapalnym w drogach oddechowych z gorączką i zwiększonym tworzeniem się śluzu - i zapaleniem płuc lub też zapalenie płuc z.
Przeziębienie to bardzo łagodny obraz kliniczny z kilkoma powikłaniami, podczas gdy w przypadku zapalenia płuc śmiertelność wynosi 1-2% i więcej.
Przede wszystkim nikt nie musi umierać z powodu przeziębienia. Może stać się niebezpieczny tylko wtedy, gdy bakterie dołączą do zimnych wirusów. Mówi się wtedy o tak zwanej nadkażeniu, które charakteryzuje się nagłym i poważnym pogorszeniem przebiegu choroby.

Termin „wirusy powodujące przeziębienie” odnosi się do wielu wirusów, które mogą potencjalnie powodować przeziębienie.
Jest ich około 200 i pochodzą z wielu różnych rodzin i podgrup wirusów. Duża zmienność patogenów jest również powodem, dla którego tak często możemy zachorować na wirusowe przeziębienie: Gdy tylko wirus zostanie skutecznie zwalczony przez nasz układ odpornościowy, następny wirus może w zasadzie rozprzestrzeniać się bezpośrednio, jeśli działa poprzez zupełnie inny mechanizm działania, a zatem jest w tym momencie całkowicie obcy dla układu odpornościowego.
Fakt, że nie zachorujemy poważnie ani nie umieramy bezpośrednio z powodu każdej infekcji wirusowej, świadczy o tym, że wirusy przeziębienia są dobrze przystosowane do organizmu człowieka. Powodem tego jest to, że wirusy używają ciała jako gospodarza, aby móc się rozmnażać. Źle przystosowane wirusy bardzo szybko to niszczą. Ponieważ wirusy przeziębienia były w stanie przystosowywać się do organizmu ludzkiego przez wiele stuleci i tysiącleci, „wspólne życie” z nimi jest stosunkowo wolne od objawów - nawet jeśli oczywiście jest denerwujące. Ale może się również zdarzyć, że przez wiele miesięcy jesteśmy nękani przez przeziębienia i nigdy nie zachorowaliśmy. Jednak nasz układ odpornościowy jest w tej chwili osłabiony, ponieważ musi nieustannie borykać się z zimnymi wirusami i może poświęcać mniej czasu i zasobów innym, bardziej niebezpiecznym patogenom.

Możesz być także zainteresowany tym tematem: Infekcja wirusowa

Jak długi jest okres inkubacji wirusów przeziębienia?

Nie ma ogólnej wartości dla wszystkich zimnych wirusów. Jednak jako przybliżony przewodnik można przyjąć od dwóch do czterech dni.

Ponadto okres inkubacji, tj. Czas od zarażenia wirusem do wystąpienia objawów choroby, jest różny u różnych osób i zależy w znacznym stopniu od układu odpornościowego każdej osoby.
W porównaniu z innymi chorobami wirusowymi można jednak powiedzieć, że okres inkubacji przeziębienia wirusów jest raczej krótki.

Jak długo wirusy przeziębienia są zaraźliwe?

W odniesieniu do czasu infekcji nie jest możliwe żadne ogólne stwierdzenie.
Zależy to od stanu immunologicznego osoby przeziębionej, a także od rodzaju samego wirusa, czyli w przybliżeniu około 7 dni, w których chory jest zaraźliwy. Ważne jest jednak, abyś był zaraźliwy przed pierwszymi objawami.

Pierwsze dni, w których występują objawy, są najbardziej zaraźliwe. Przed i po, ryzyko infekcji jest mniejsze.
Ponadto po zakończeniu własnej choroby nie rozprzestrzeniasz już wirusów, a zatem nie jesteś już zaraźliwy. Kontakt z innymi ludźmi powinien być możliwie jak najniższy, zwłaszcza podczas przeziębienia, ale nie stanowi już problemu po ustąpieniu choroby.

Jaka jest droga zakażenia przez zimne wirusy?

Ludzka skóra zazwyczaj zapewnia naturalną ochronę przed wirusami. Jeśli skóra jest zraniona lub wirusy dostaną się do błon śluzowych, mogą pokonać barierę i doprowadzić do infekcji.
Wirusy powodujące przeziębienie często przedostają się do organizmu człowieka przez drogi oddechowe. Utykają tutaj i wychodząc z oskrzeli i płuc, przedostają się do organizmu, wpływając również na inne układy narządów. Jednak niektóre wirusy przeziębienia mają również ograniczone możliwości rozprzestrzeniania się do dróg oddechowych, więc powodują głównie kaszel i choroby płuc.

Jak długo zimne wirusy mogą przetrwać poza organizmem ludzkim?

Czas przeżycia wirusów zależy z jednej strony od powierzchni, az drugiej i przede wszystkim od typu wirusa.
Z grubsza można przyjąć, że od kilku godzin do kilku dni.
Wirusy nie powinny jednak odnieść większego sukcesu, co wynika z faktu, że wirusy nie mogą przetrwać samodzielnie, ale potrzebują żywiciela, którego metabolizm mogą wykorzystać. Ponieważ jednak bakterie są do tego bardzo zdolne, mogą przetrwać nawet kilka tysięcy lat.

Jakie są zimne wirusy?

Istnieje wiele wirusów, które mogą prowadzić do objawów przeziębienia. Do najważniejszych przedstawicieli należą:

Wirusy grypy: Przyczyna jawnej grypy z kaszlem, bólami głowy i ciała, a także nagłą wysoką gorączką trwającą kilka dni.
Wirusy paragrypy: u dorosłych rozwijają się tylko łagodne objawy. Z kolei u dzieci występuje kaszel w zadu i zapalenie górnych dróg oddechowych oraz gorączka.
Adenowirusy: wywołują kaszel, ból gardła i mogą powodować zapalenie płuc u małych dzieci.
Enterowirusy: powodują tak zwaną letnią grypę. Ponieważ wywołują objawy przeziębienia głównie w miesiącach letnich. W ciężkich przypadkach może nawet prowadzić do zapalenia opon mózgowych.
Koronawirusy: z reguły występuje tylko kaszel i katar. Jest jednak jeden podgatunek, który powoduje ciężkie zapalenie płuc i oskrzeli. Jednak ten podtyp występuje głównie w Azji.
Wirus metapneumonii: powoduje zapalenie oskrzeli i zapalenie ucha środkowego. Może nawet rozwinąć się zapalenie płuc, zwłaszcza u małych dzieci.
Rinowirusy: zwykle powodują infekcje zatok, aw gorszych przypadkach mogą wpływać na oskrzela. Osoby cierpiące na astmę często dramatycznie się pogarszają, gdy mają infekcję.
Wirusy RS: powodują łagodne zapalenie dróg oddechowych u dorosłych. Jednak u dzieci mogą wystąpić infekcje ucha środkowego i zapalenie płuc

Wirus RS

Wirus syncytyczny układu oddechowego, w skrócie wirus RS, jest jedną z najważniejszych przyczyn chorób układu oddechowego, zwłaszcza u dzieci.
Wirus atakuje komórki górnych dróg oddechowych, gdzie może prowadzić do znacznego zwężenia oskrzeli w wyniku produkcji śluzu i tworzenia czopów z martwych wirusów i komórek.
Jeśli wirusy dostaną się również do dolnych dróg oddechowych, może to prowadzić do niewielkiego przekrwienia płynów w płucach i silnego kaszlu.

Zabieg skierowany jest przeciwko powstającym objawom, dzięki czemu lekarz może przepisać środki wykrztuśne, syropy na kaszel lub środki rozszerzające oskrzela.
Jednak jako sztuczka gospodyni domowej zaleca się również wdychanie parującej słonej wody w celu lepszego rozluźnienia śluzu i udrożnienia dróg oddechowych.

Wszystko na ten temat znajdziesz w naszym artykule: Wirus RS

terapia

Ponieważ wirusowe przeziębienie ustępuje zwykle po 1-2 tygodniach, wirus terapia po Zwalczanie objawów. Celem jest jak największe uwolnienie od objawów. Ponieważ organizm może bardzo dobrze walczyć z wirusem przeziębienia, zwykle nie przepisuje się mu żadnych leków.

Lek przeciwbólowy jak ibuprofen lub paracetamol mogą złagodzić objawy, takie jak bóle głowy lub ciała, ale nie zwalczają ich przyczyny. Jednak w ciężkich przypadkach można je oczywiście przyjmować bez żadnych problemów; zgodnie z najnowszymi ustaleniami paracetamol nadaje się również do stosowania w czasie ciąży.

Ponadto organizm potrzebuje Cichy i ciepłoi powinny być trzymane z dala od innych źródeł infekcji. Łóżko jest do tego szczególnie przydatne. Od czasu do czasu powinno wentylowane aby zmniejszyć liczbę patogenów w powietrzu.

Ponieważ podczas kaszlu i kataru organizm na dłuższą metę traci płyny, należy odpowiednie nawodnienie (co najmniej 2 litry dziennie), np. w postaci ciepłych herbat.

Silny przekrwienie błony śluzowej nosa Można również stosować aerozole do nosa. Jednak powinno nie używany dłużej niż tydzień ponieważ są one rzeczywiście błoną śluzową nosa zmniejszać niech, ale też w tym samym czasie wysuszyć.

Wielu pacjentów zgłasza się do lekarza z wirusowym przeziębieniem i chce przepisać im antybiotyki, ponieważ wierzą, że mogą szybko pomóc w przeziębieniu. Jednak antybiotyki są widoczne tylko dla choroby bakteryjne efekt ale nie dla wirusów. Ponieważ przeziębienie jest prawie wyłącznie chorobą wirusową, Więc antybiotyki nie mają tutaj efektu. Tylko jeśli istnieje Nadkażenie wiąże się z kolonizacją bakteryjną źródeł patogenów wirusowych, antybioza jest przydatna, a nawet pilnie konieczna. Jednak objawy te wyrażają się inaczej i znacznie gwałtowniej niż w przypadku wirusowego przeziębienia. Poza tym antybiotyki należy stosować oszczędnie, ponieważ patogeny bakteryjne również są naturalne przyzwyczaić się do antybiotyków i rozwijać mechanizmy obronne. Może się zdarzyć, że niektóre antybiotyki nie będą już dawać efektów w dłuższej perspektywie i trzeba będzie stosować inne antybiotyki - ilość jest oczywiście ograniczona.

Dlaczego antybiotyki nie pomagają w walce z wirusami przeziębienia?

Antybiotyki to środki, które mają zapobiegać rozwojowi bakterii lub zabijać bakterie.
Z drugiej strony wirusy mają inną strukturę komórkową, różne składniki otoczki i potrzebują tak zwanego żywiciela, aby się rozmnażać i przeżyć.

Antybiotyki nie mogą pomóc w walce z chorobami wirusowymi, ponieważ struktury, przeciwko którym antybiotyk jest skierowany, nie są obecne w wirusach i w konsekwencji nie mogą zostać zabite przez antybiotyk. Antybiotyk może nawet pomóc wirusowi, zabijając bakterie, co z kolei spowalnia replikację wirusa.

Jakie leki mogą pomóc?

Z konwencjonalnego medycznego punktu widzenia tak zwane leki przeciwwirusowe są stosowane w leczeniu chorób wywoływanych przez wirusy.
Mają one taki sam efekt jak antybiotyki, ale są skierowane przeciwko patogenom wirusowym. Na przykład mogą utrudniać replikację DNA wirusa lub niszczyć białka w otoczce wirusa, powodując śmierć wirusów.

Leki przeciwwirusowe są wskazane tylko przy ostrych i ciężkich przeziębieniach, a zwłaszcza w grupach ryzyka (osoby z obniżoną odpornością, dzieci, seniorzy). Zwykle ufa się, że układ odpornościowy organizmu jest w stanie wystarczająco dobrze zwalczać wirusy i leczy tylko objawy, takie jak bóle głowy, kaszel itp.

Leczenie cynkiem

Cynk jest stosunkowo konserwatywną metodą leczenia wirusowego przeziębienia.
Cynk służy jako regulator enzymów - szczególnie enzymów układu odpornościowego, które w ten sposób stają się bardziej aktywne i mają w ten sposób sprzyjać gojeniu.

Cynk można przyjmować w postaci pastylek lub kapsułek. Ale można również spożywać żywność o wysokiej zawartości cynku - pod warunkiem, że pozwala na to apetyt.
Badania wykazały, że osoby, które spożywały więcej cynku, były średnio mniej chore niż inni uczestnicy badania.

Przeczytaj również artykuł: Maść cynkowa

profilaktyka

ZA Wzmocnienie układu odpornościowego jest zawsze zaletą. W miesiącach jesienno-zimowych powinieneś być włączony ciepłe ubranie uważaj i wystarczy Witaminy wziąć. Te są szczególnie odpowiednie świeże owoce i warzywa. Jeśli ktoś w gospodarstwie domowym jest już chory, należy to robić od czasu do czasu wentylowane ale warto też od czasu do czasu wietrzyć pomieszczenie. Jednak również pokoje dzienne powinny być ogrzewane, aby uniknąć ryzyka wychłodzenia. Ciepłe herbaty i wystarczające Sporty pełna, rozsądna ochrona przed przeziębieniami późnym latem.

Objawy

Każdy miał kiedyś objawy przeziębienia: zaczyna się drapaniem w gardle, które może szybko przekształcić się w trudności w połykaniu. Jednak w przeciwieństwie do zapalenia migdałków, trwają one tylko 2-3 dni, a następnie ustępują. Jest też katar (Katar) oraz ogólne uczucie choroby objawiające się bólami głowy i ciała. Często jednak pozostaje tylko z kaszlem i katarem. Jednak w rzadkich przypadkach dreszcze i, w zależności od wirusa, nawet gorączka.

Punkt kulminacyjny przebiegu choroby następuje zwykle po tygodniu, po 2 tygodniach przeziębienie zwykle ustępuje całkowicie. Jednak mogą również wystąpić komplikacje związane z przeziębieniem. Bakteryjne patogeny mogą powodować dodatkowe uszkodzenia, zwłaszcza jeśli układ odpornościowy został zbyt mocno osłabiony przez infekcję wirusową. Mówi się wtedy o „nadkażeniu”. Nadkażenie prowadzi do zapalenia płuc, na przykład gardła i gardła, i charakteryzuje się nagłym, ciężkim pogorszeniem w przebiegu choroby. Dalsze komplikacje mogą pojawić się, gdy wirusy przeziębienia rozprzestrzeniają się z gardła i okolic gardła na otaczające struktury. Do tego celu służą zatoki przynosowe i uszy. Mówi się wtedy o zapaleniu zatok lub zapaleniu ucha. Infestacja krtani i strun głosowych prowadzi do szorstkiego, ochrypłego głosu, który czasami może zostać całkowicie utracony.

diagnoza

Plik diagnoza zwykle ma miejsce kliniczny oparte na Objawy. ZA Wykrywanie patogenów zwykle nie skończoneponieważ jest zbyt drogi, zbyt złożony i nie jest konieczny do terapii. Mogą istnieć wyjątki przewlekłe infekcjektóre trwają od miesięcy.

Przyczyna przeziębienia

Wirusowe przeziębienia są wywoływane przez około 200 różnych wirusów. Najczęstszymi wyzwalaczami są, w kolejności malejącej, ludzki rinowirus, koronawirusy i syncytialny wirus oddechowy (RSV).

Aby móc to lepiej zrozumieć, pojęcie „wirus” musi zostać wyjaśnione bardziej szczegółowo. Wirusy to - i to je odróżnia od bakterii - małe cząsteczki biochemiczne, które nie mogą przetrwać bez żywiciela. Nie mają własnego metabolizmu i nie są w stanie samodzielnie rozmnażać się. Twoje przetrwanie zależy od znalezienia odpowiedniego organizmu, rozmnażania się tam jak najszybciej i przebywania jak najdłużej. Gdy tylko ludzki układ odpornościowy stanie się świadomy wirusów, musi szukać nowego gospodarza. Jeśli chodzi o wirusy, eksperci nie mówią o „żywych istotach” w prawdziwym tego słowa znaczeniu.

Wirusy przeziębienia były zwykle nazywane od miejsca ich odkrycia lub ich pierwszego opisu, dlatego nie należy mylić ich czasami tajemniczymi nazwami. Wspólną cechą wszystkich wirusów przeziębienia jest to, że są mniej lub bardziej dobrze przystosowane do nabłonka gardła i ściany oskrzeli. Ponieważ istnieje naturalnie wiele mechanizmów obronnych ludzkiego układu odpornościowego, zwłaszcza w punktach wejścia do organizmu, te obszary ciała są szczególnie dobrze „monitorowane”. Dlatego wirusy przeziębienia muszą działać szybko i rozmnażać się tak szybko, jak to możliwe, zanim układ odpornościowy będzie mógł zareagować. W przypadku przeziębienia wirusowego 40% przypadków to infekcje rinowirusami, 10–25% koronawirusy i 10–15% wirusy RS. Indywidualne mechanizmy działania są właściwie nieistotne dla pacjenta, ale łączy je atak nabłonka gardła i ściany oskrzeli.

Ilustracja wirusa

Wirusy (pojedynczy wirus)

Otoczka wirusowa
Dwuwarstwa lipidowa
Kapsułka (kapsyd)
Białkowa otoczka
Capsomeres
kwasu nukleinowego
(Wirusy RNA lub DNA)
Kwas rybonukleinowy
Kwas dezoksyrybonukleinowy
Białka błonowe
Białka lipidowe (kolce)
Capsomer (podjednostka)
A - wirus bezotoczkowy
(Kapsyd nukleinowy)
B - wirus otoczkowy
(Virion)
Budowa z:
Materiał genetyczny - Kwasy nukleinowe
Białka - Białka
Lipidy (czasami)