Syndrom ciągłości

definicja

Zespół przejścia jest przejściową postacią organicznego psychosyndromu, który występuje w związku z ciężkimi chorobami fizycznymi, intensywną terapią i pooperacją. Przez kilka godzin lub dni spontanicznie pojawiają się stany niepokoju, splątania, zaburzenia świadomości i dezorientacja, którym towarzyszą reakcje wegetatywne, takie jak pocenie się, kołatanie serca i wzrost ciśnienia krwi.

wprowadzenie

Syndrom ciągłości to występowanie różnych i niespecyficznie wyzwalanych zaburzenia psychiczne. Zespół ten występuje szczególnie często po dużych i długotrwałych operacjach chirurgicznych.

częstotliwość

Przejściowe stany splątania są dość powszechne u pacjentów hospitalizowanych lub pooperacyjnych. Ze względu na szeroki zakres objawów trudno jest jednak podać dokładne informacje, a odniesienia w piśmiennictwie są bardzo zróżnicowane. Wydaje się, że istnieje związek z ciężkością choroby lub zabiegiem chirurgicznym, a także z osobowością (patrz także Zaburzenie osobowości) oraz wiek pacjenta, otoczenie społeczne i poziom szczegółowości informacji przedoperacyjnych.

pierwotna przyczyna

Wyzwalacze jednego Syndrom ciągłości są niespecyficzne i ostatecznie nie zostały wyjaśnione. To będzie szczególna gra naprężenie podejrzewany w związku z ciężką chorobą fizyczną lub operacją i istniejącymi obawami pacjenta. Ponieważ ostre stany dezorientacji mogą ogólnie mieć różne przyczyny, u. Może być wymagana kompleksowa diagnostyka różnicowa, aby wykluczyć leżące u podstaw groźne zaburzenia zdrowia (patrz także demencja).

Zespół przejścia po operacji

Zespół pasażowania występuje u 15 do 50 procent pacjentów po dużym zabiegu chirurgicznym.
W okresie pooperacyjnym u pacjenta występują ostre zaburzenia myślenia, czucia i funkcji psychomotorycznych. Osoby dotknięte chorobą są zdezorientowane co do czasu i miejsca, a jednocześnie są nadpobudliwe, więc często ciągną cewniki lub rurki.

Mogą również wystąpić zmiany w świadomości, takie jak majaczenie. Mogą wystąpić takie objawy, jak splątanie, halucynacje wzrokowe, niepokój i stany lęku. Pacjenci są zdezorientowani i szczególnie odczuwają niepokój fizyczny.
Często konieczne jest dobre monitorowanie, aby osoby dotknięte chorobą nie zraniły się lub nie wyciągały ważnych przejść. Wydajność jest bardzo ograniczona.
Osoby w wieku powyżej 60 lat często cierpią na zespół przejścia.

Przeczytaj więcej na ten temat tutaj: majaczenie pooperacyjne.

Kiedy zespół występuje, może być również bardzo różny. Niektórzy pacjenci budzą się po operacji w sali pooperacyjnej i natychmiast budzą podejrzenia. U innych osób wymienione objawy mogą pojawić się dopiero w ciągu pierwszych kilku godzin lub nawet po kilku dniach.
Ponadto objawy mogą mieć różny stopień nasilenia.
Dlaczego występuje syndrom przejścia, nie jest jeszcze w pełni zrozumiały. Przyczyny obejmują kilka czynników, które mogą sprzyjać rozwojowi Deliusa.

Osoby starsze są bardziej narażone na rozwój zespołu niż osoby młodsze. Dotyczy to jeszcze większej liczby pacjentów płci męskiej. Ponadto wcześniejsze choroby, takie jak cukrzyca, wysokie ciśnienie krwi (nadciśnienie) i nadwaga (otyłość), tak samo ważna jak rodzaj i czas trwania operacji.
Po zespole pasażowym jest bardziej prawdopodobne w przypadku operacji serca lub leczenia złamań szyjki kości udowej.

Przyczyny wciąż są badane. Uważa się, że procesy zapalne zachodzą w mózgu jako część różnych chorób podstawowych podczas operacji. Z powodu tego podrażnienia układ odpornościowy jest trwale aktywowany i przeciążony. Dodatkowa interwencja chirurgiczna prowadzi do całkowitego przeciążenia układu odpornościowego. Skutkuje to bardzo silnymi reakcjami obronnymi, które również uszkadzają mózg, szczególnie w pierwszych kilku godzinach po zabiegu.
W większości przypadków zespół ciągłości jest stanem przejściowym. Objawy ustępują, a pacjent całkowicie ustępuje. Tylko w rzadkich przypadkach zręczność i dezorientacja utrzymują się, tak że pacjent staje się stałą potrzebą opieki.

Zespół przejścia po operacji serca

Zespół przejściowy to przejściowe zaburzenie psychiczne, które może wystąpić po poważnych zabiegach chirurgicznych. Charakterystyczne dla tego są dezorientacja, zagubienie, wahania nastroju i halucynacje. Często występuje towarzysząca reakcja wegetatywna z poceniem się, wysokim ciśnieniem krwi i kołataniem serca. Zjawisko to występuje częściej, zwłaszcza po operacjach serca; zwłaszcza jeśli operacja została przeprowadzona przy użyciu aparatu płuco-serce.

Zespół przejścia po sztucznej śpiączce

W sztucznej śpiączce za pomocą leków pacjent jest wprowadzany w stan podobny do znieczulenia ogólnego na kilka dni lub nawet tygodni. Świadomość i odczuwanie bólu są wyłączone. Osiąga się to za pomocą środków znieczulających i przeciwbólowych, które są stale podawane pacjentowi przez żyłę. W międzyczasie pacjent jest ściśle monitorowany na oddziale intensywnej terapii. Odbywa się to po ciężkich urazach mózgu, długotrwałych operacjach lub ciężkich infekcjach, gdy konieczna jest sztuczna wentylacja. Gdy organizm wyzdrowieje po pierwotnym podstawowym problemie, lekarze intensywnej terapii podejmują decyzję o redukcji leków, które utrzymują pacjenta w tym sztucznym, długotrwałym śnie. Łatwo sobie wyobrazić, że zespół ciągłości może wystąpić podczas tej fazy przebudzenia i później. Pacjenci są zdezorientowani i zdezorientowani, często agresywni. Potrzeba czasu, zanim ponownie przyzwyczają się do środowiska i będą mogli sklasyfikować to, czego doświadczyli.

Więcej informacji na ten temat można znaleźć pod adresem: Sztuczna śpiączka

Zespół ciągłości po udarze

Udar powoduje nagłe zaburzenia krążenia w mózgu, które prowadzą do śmierci komórek nerwowych. Często osoby dotknięte chorobą muszą być leczone na oddziale intensywnej terapii przez pewien czas. To pokazuje, że ci pacjenci często doświadczają chwilowego splątania lub dezorientacji. Nazywa się to syndromem przejścia. Występuje często przy chorobach mózgu i podczas pobytu na oddziale intensywnej terapii.

Przeczytaj więcej na ten temat: Terapia udarowa

Zespół pasażowania po zawale serca

W zawale serca nagle pojawiają się zaburzenia krążenia w sercu, co z kolei prowadzi do śmierci komórek mięśnia sercowego. Skutkiem mogą być zagrażające życiu zaburzenia rytmu serca. Dlatego wielu pacjentów jest początkowo monitorowanych na oddziale intensywnej terapii. Może tu również wystąpić zespół pasażowania. Ryzyko tej chwilowej dezorientacji jest mniejsze niż w przypadku chorób mózgu lub po operacji. Jednak im dłużej przebywa oddział intensywnej terapii, tym większe jest prawdopodobieństwo wystąpienia zespołu przejściowego.

Przeczytaj więcej na ten temat: Zawał serca

Zespół przejścia po operacji bajpasu

Wykonując operację bajpasową, próbuje się poprawić przepływ krwi w sercu, łącząc wąskie punkty w naczyniach wieńcowych z własnymi naczyniami krwionośnymi organizmu. Zwykle jest to rutynowa interwencja. Jednak podczas operacji pacjent jest zwykle podłączony do płuco-serca. To urządzenie może na krótko przejąć funkcję serca i płuc. Jednak po tego rodzaju interwencjach pacjenci są znacznie bardziej narażeni na ryzyko wystąpienia pooperacyjnego tzw. Zespołu tranzytowego.

Możesz być także zainteresowany tym tematem: Cardiac bypass - kiedy jest używany?

Objawy

Pacjenci wydają się niespokojni, czasami zdezorientowani i niechętni do współpracy. B. Zdejmij samodzielnie cewnik lub igły infuzyjne. Świadomość jest przeważnie lekko zachmurzona, podobnie jak stan półsenny, ale mogą również wystąpić stany paranoiczne i oszustwa.

Jednoczesne pocenie się, wzrost ciśnienia krwi (patrz wysokie ciśnienie krwi) i kołatanie serca (patrz arytmia serca) mogą wystąpić jako oznaki aktywacji autonomicznego układu nerwowego (patrz układ nerwowy).

Objawy pojawiają się nagle, często z kilkudniowym opóźnieniem po operacji w związku z operacją i utrzymują się przez kilka godzin lub dni z różnym nasileniem. Z perspektywy czasu osoby dotknięte chorobą często nie pamiętają samych epizodów.

Diagnoza

Jako przyczyna ostrych organicznych psychosyndromów (patrz także Psychoza narkotykowa) u pacjentów hospitalizowanych to np. B. Leki (skutki uboczne), zaburzenia metaboliczne i mineralne, infekcje, ale także reakcje psychiczne na spostrzegane zagrożenie ze strony choroby.

W szczególności ze względu na ich częstotliwość i zagrożenie z. Nogi Hipoglikemia pacjenta (kontrola stężenia glukozy we krwi; patrz Cukrzyca) niedobór tlenu (analiza gazometrii) i infekcje ogólnoustrojowe („posocznica"; Kontrola wartości stanu zapalnego w próbce krwi i pomiar temperatury).

leczenie

Po jasnym zdiagnozowaniu zespołu ciągłości wymagane jest specjalne leczenie, które koncentruje się na ustabilizowaniu dobrostanu psychicznego pacjenta.

Zakres, w jakim wymagane jest leczenie, zależy w dużej mierze od ciężkości i nasilenia zespołu przejścia.
U niektórych pacjentów zamieszanie nie trwa długo i wystarczy dobra opieka, aby ponownie pomóc pacjentowi. Leczenie odpowiednimi lekami jest zwykle nadal zalecane przez lekarzy, ponieważ mogą zapobiec pogorszeniu się stanu.

Nacisk kładziony jest na to, aby pacjent był w stanie ponownie zorientować się w sobie iw dużej mierze mógł opiekować się sobą i dbać o siebie, o ile nie ma innej poważniejszej choroby. Pacjenci z zespołem ciągłości otrzymują leki Neuroleptyki leczony.
To lek z grupy Leki psychotropowe. Są stosowane w chorobach wpływających na myślenie, a zwłaszcza na percepcję. Neuroleptyki mają uspokajający wpływ na percepcję sensoryczną, zapobiegając przenoszeniu pobudzenia przez przewód Neurotransmitery Dopamina zahamować w mózgu przy synapsach.
W przypadku zespołu ciągłości są one często wstrzykiwane do żyły, dzięki czemu działają szybko w ostrej sytuacji i łagodzą objawy. W klinice często stosuje się leki Haloperidol lub Risperidone używany.
Działają uspokajająco, a także poprawiają sen pacjenta, dzięki czemu może on lepiej się zrelaksować, a jego objawy również zasadniczo się poprawiają.

Jeśli pacjent również cierpi na a zaburzenia depresyjneneuroleptyki można również uzupełnić lekami psychotropowymi. Tam będzie Leki przeciwdepresyjne lub Benzodiazepiny podawana. Ten ostatni jest również środkiem uspokajającym i nasennym, który działa również poprzez hamowanie neuroprzekaźników w synapsach w mózgu.

Ponadto leczy się objawy wywołane sytuacją pacjenta. Podawane są odpowiednie leki przeciwdziałające wysokiemu ciśnieniu krwi i pulsowi. Jeśli dana osoba zostaje wypisana ze szpitala pomimo zespołu ciągłości, ponieważ krewni mogą nią odpowiednio opiekować się w domu, nadal należy unikać napojów alkoholowych.
Ze względu na wpływ alkoholu na mózg objawy mogą się ponownie pogorszyć.

W większości przypadków zespół ciągłości jest jednak poprzedzony dużym zabiegiem chirurgicznym, dlatego często pacjent jest dłużej monitorowany i leczony w szpitalu. W początkowej fazie często konieczna jest intensywna opieka medyczna. Stan pacjenta jest często niezrozumiały dla bliskich i stanowi duże obciążenie. Potrzebują również wsparcia i wskazówek, jak najlepiej pomóc i wesprzeć poszkodowanego. Dla wielu spotkanie z kimś, kto nie jest tym, kim jest, jest wyzwaniem.

prognoza

Rokowanie jest ogólnie dobre, a objawy ustępują od godzin do dni. Jednak ważne jest, aby nie przeoczyć żadnego poważnego zaburzenia zdrowia jako przyczyny ostrego organicznego psychosyndromu.

Trwanie

Jak długo zwykle trwa zespół ciągłości, nie można precyzyjnie określić, ponieważ czas trwania objawów często zależy także od wieku pacjenta i ciężkości poprzedniej operacji.
W niektórych przypadkach spowodowane majaczeniem może być tylko słabe, więc często nie jest konieczne żadne specjalne leczenie. Pacjent jest obserwowany i leczony, a po kilku dniach objawy mogą samoistnie ustąpić. Jeśli zespół ciągłości jest bardziej wyraźny u starszego pacjenta, objawy mogą utrzymywać się do kilku tygodni.

Tutaj ważne jest, aby przeprowadzić odpowiednią terapię, aby zapobiec dalszym powikłaniom. Należy oczywiście bezwzględnie zapobiegać utrzymywaniu się psychozy i nie przekształcaniu się w przewlekły organiczny zespół mózgowy. W bardzo rzadkich przypadkach ciężka operacja może spowodować utrzymywanie się zaburzeń psychicznych, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku.

Podsumowanie

Tak jak Syndrom ciągłości przejściowy stan dezorientacji po zabiegach chirurgicznych oraz w związku z leczeniem szpitalnym. Osoby dotknięte chorobą są niespokojne, przytłumione, zdezorientowane, a czasem agresywne. Nasilenie objawów zmienia się w czasie. Objawy ustępują samoistnie w ciągu godzin lub dni, ale można wykluczyć inne (niebezpieczne) zaburzenia zdrowia jako przyczynę upośledzenia świadomości.

Specyficzna terapia zespołu ciągłości nie jest możliwa, objawy ustępują samoistnie w ciągu kilku godzin lub dni. Aby leczyć towarzyszące objawy fizyczne, należy zastosować lek, taki jak B. Klonidyna być podany, który ma działanie tłumiące na wegetatywny układ nerwowy, zwarty Monitorowanie może być wymagany parametr krążenia.