Leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów

Uwaga

Ten temat jest kontynuacją tematu:

• Reumatoidalne zapalenie stawów

Synonimy w szerszym znaczeniu

• Reumatoidalne zapalenie stawów (R.A. / RA)
• przewlekłe zapalenie wielostawowe (c.P. / cP)
• Choroba reumatyczna, głównie przewlekłe zapalenie wielostawowe (pcP / p.c.P.)

Angielski: reumatoidalne zapalenie stawów, reumatyzm

Leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów

Terapia opiera się na aktywności zapalenia i stadium reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS), przy czym należy oczywiście uwzględnić indywidualną reakcję pacjenta i towarzyszące jej choroby.

Celem terapii jest spowolnienie procesu zapalnego, uśmierzenie bólu oraz w miarę możliwości utrzymanie funkcji i wytrzymałości stawów.

Leczenie pierwotnego przewlekłego zapalenia wielostawowego zawsze obejmuje kilka obszarów:

• fizjoterapia
• Terapia zajęciowa / zaopatrzenie w szyny / zaopatrzenie w pomoc
• Fizykoterapia
• Psychosomatyka
• Ogólnoustrojowa i miejscowa terapia lekowa
• Operacje

fizjoterapia

Powinien być dostosowany do danej choroby i omówiony z lekarzem. W przypadku dużej aktywności choroby zwykle stosuje się tylko bierny ruch stawów, trakcję w celu uśmierzenia bólu i bezbolesne pozycjonowanie.

W przypadku niskiej aktywności choroby należy wykonywać aktywne ćwiczenia ruchowe w celu ustabilizowania, mobilizacji i wyrównania utraty mięśni, z których część pacjent może również wykonać samodzielnie. Ponadto korzystanie z pomocy, np. Kule przedramion (UAG) są ćwiczone po operacjach.

Terapia zajęciowa / zaopatrzenie w szyny / zaopatrzenie w pomoc

W terapii zajęciowej pacjent trenuje codzienne funkcje funkcjonalne, które musi zintegrować z codziennym życiem rodzinnym i zawodowym. Terapia dostosowywana jest indywidualnie do indywidualnych potrzeb. Pokazano trening chodu i pleców, a także środki ochrony stawów. Ćwiczy się również używanie narzędzi, przyrządów lub pomocy lub wykonuje się szyny. Dostępne są szyny do przechowywania, ale także szyny dynamiczne do treningu funkcji stawu. Pomoce do chodzenia przychodzą np. Omawiane bandaże na kolana lub kule. Często konieczne są również zapasy obuwia, np. Wkładki, śródstopie lub pięty buforowe. Dalsze środki pomocnicze to np. Sztućce z pogrubioną rękojeścią, zamykacze guzików, pręt napinający itp.

Fizykoterapia

Do łagodzenia bólu i rozluźniania mięśni, np. Terapia ciepłem lub zimnem, Elektroterapia, kąpiele lecznicze, masaże, USG / USG, kąpiel gimnastyczna.

Psychosomatyka

Ma to na celu przygotowanie pacjenta do życia z reumatoidalnym zapaleniem stawów i wzmocnienie chęci do współpracy w terapii. Ponadto uczy się technik relaksacyjnych (np. Progresywnego rozluźniania mięśni według Jacobsona) oraz technik radzenia sobie z bólem.

Możesz znaleźć więcej informacji na inne nasze tematy:

• Progresywne rozluźnienie mięśni według Jacobsona

Terapia medyczna

Oczywiście farmakoterapia musi być również dostosowana do aktywności choroby.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) są stosowane w celu złagodzenia bólu i sztywności stawów. Leki z tej grupy to DIcolfenac, ibuprofen lub nowsze inhibitory COX 2 Celebrex ® i Arcoxia ® 90mg. W przypadku niskiej aktywności choroby można je przyjmować w razie potrzeby, przy średniej i wysokiej aktywności choroby należy je przyjmować regularnie.

Jeśli nie można w ten sposób powstrzymać działania zapalnego, konieczne jest dodatkowe spożycie steroidów. Steroidy (kortyzon) mają silne działanie przeciwzapalne i immunosupresyjne. Dawkę należy dostosować w zależności od aktywności choroby. Podczas przyjmowania sterydów (kortyzonu), w celu uzyskania optymalnego efektu i jak najniższego poziomu skutków ubocznych, należy zawsze przestrzegać następujących zasad:

• Dawka: tak niska, jak to możliwe, tyle, ile potrzeba
• całą dawkę dobową należy przyjąć wcześnie rano, popijając mlekiem lub jogurtem
• przyjmowanie nie powinno być po prostu przerywane bez konsultacji z lekarzem
• regularne wizyty kontrolne u lekarza
• natychmiast zgłosić się do lekarza w przypadku ostrej choroby lub ciąży
• uważaj na ból pleców i zgłoś to lekarzowi
• jak najwięcej aktywności fizycznej
• ważyć codziennie

Przy regularnej terapii steroidowej (terapia kortyzonem) zalecana jest medyczna profilaktyka osteoporozy. Należy to przeprowadzić z wapniem, witaminą D (np. Ideos®) i bisfosfonianem (np. Fosamax®) lub selektywnymi modulatorami receptora estrogenowego (np. Evista®).

W przypadku każdego aktywnego przewlekłego zapalenia wielostawowego wskazane są również długoterminowe leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby (DMARD).

Zasada działania tych leków zwykle nie jest znana, ale aktywność reumatoidalnego zapalenia stawów jest osłabiona, przez co początek działania jest często zauważalny dopiero po tygodniach. Konieczna jest ścisła kontrola lekarska ze względu na czasami poważne skutki uboczne.

Długotrwałe leki modyfikujące chorobę obejmują:

• z niską aktywnością choroby:
  • Chlorochina (np. Resochin®)
  • Hydroksychlorochina (np. Quensyl®)
  • Złoto doustne (np.Ridaura®)
• z umiarkowaną aktywnością choroby:
  • Sulfasalazyna (np. Pleon® RA)
  • Pozajelitowe złoto (np. Tauredon®)
  • Azathioprine (np. Imurek®)
• z wysoką aktywnością choroby:
  • Metotreksat (np. Lantarel®)
  • D - penicylamina (np. Metalcaptase®)
  • Cyklospopryna A (np. Sandimmun® Optoral)
  • Leflunomid (np. Arava®)
• z bardzo ostrą aktywnością choroby:
  • Cyklofosfamid (np. Endoxan ®)
  • TNF - antagoniści receptora alfa (np.Remicade®, Enbrel®)

W przypadku nieskuteczności lub zmniejszającej się skuteczności można dokonać zmiany produktu lub też połączyć ze sobą DMARD.
Podczas terapii metotreksatem niepożądanym działaniom niepożądanym można przeciwdziałać preparatami kwasu foliowego bez utraty skuteczności.

Więcej informacji można znaleźć w innych naszych tematach:

• NLPZ
• Voltaren
• Ibuprofen
• osteoporoza
• Metotreksat

Lokalna terapia lekowa

W ostrej fazie można kilka razy dziennie nakładać zimne okłady na dotknięty stawem NLPZ - żele (np. Voltaren ® Emulgel) lub zimny twaróg. W stanach przewlekłych stosuj maści poprawiające krążenie (np.Thermo Reumon ® Creme).

W przypadku ostrego zajęcia jednego lub kilku stawów lekarz może wykonać wstrzyknięcia dostawowe (wstrzyknięcie do stawu) znieczulenia miejscowego (= znieczulenie miejscowe) i steroidów (kortyzon).

Inną opcją terapii jest synowiorteza (= obliteracja błony śluzowej stawu objętego stanem zapalnym). Leki do skleroterapii (np. Morrhuate lub kwas osmowy) = chemosynowiorteza lub radionuklidy (np. Itr 90, ren 186 lub erb 169) = synowiorteza radiacyjna jest wstrzykiwana do stawu.

Do pochewek ścięgien lub przyczepów ścięgien można naciekać miejscowo za pomocą środka miejscowo znieczulającego oraz, jeśli to konieczne, rozpuszczalnego w wodzie steroidu (kortyzonu).

Więcej informacji można znaleźć w innych naszych tematach:

• Chemosynoviorthesis

Homeopatia i reumatoidalne zapalenie stawów

Również choroby reumatyczne może przejść homeopatia być leczonym. Oczywiście może to spowodować Reumatoidalne zapalenie stawów nie jest wyleczony, ale objawy choroby są znacznie złagodzone.
Przeczytaj więcej na ten interesujący temat: Homeopatia na reumatyzm

Dieta może również odgrywać rolę w reumatoidalnym zapaleniu stawów.

Terapia operacyjna

Operacje przy reumatoidalnym zapaleniu stawów są zawsze konieczne, gdy farmakoterapia nie jest już w stanie odpowiednio powstrzymać działania zapalnego. Operacje są stosunkowo pilne, jeśli występują wyraźne osiowe odchylenia stawu (np. Wyraźne kolana) lub zniszczenie stawu postępuje szybko. Nawet jeśli istnieje ryzyko zerwania ścięgien lub niepowodzeń neurologicznych, nie należy zbyt długo odkładać operacji.

W przypadku reumatoidalnego zapalenia stawów często konieczne są wielokrotne operacje. Czasami można przeprowadzić interwencje kombinowane, w przeciwnym razie przy ustalaniu kolejności, jeśli potrzeba operacji jest równoważna, należy najpierw wykonać interwencje na nogach, aby upewnić się, że pacjent może chodzić. Ponadto należy najpierw operować stawy blisko tułowia, a następnie stawy dalej od tułowia, np. nadgarstek przed stawami palców, ponieważ jeśli nadgarstek jest niestabilny, funkcja palców zawsze będzie ograniczona pomimo udanej operacji.

Rozróżnia się:

• wspólne interwencje ochronne
• Interwencje korygujące powierzchnię stawu
• wspólne operacje resekcji
• wspólne interwencje zastępcze
• interwencje usztywniające stawy

W zależności od stawu i stopnia zniszczenia powierzchni stawowych lekarz zaproponuje odpowiednią interwencję.

Interwencje mające na celu ochronę stawów to m.in. synowektomia i tenosynowektomia. Stan zapalny błony maziowej lub tkanki pochewki ścięgna ze stanem zapalnym usuwa się radykalnie chirurgicznie. Zaostrzenie zapalne choroby zostaje przerwane. To zatrzymuje proces niszczenia chrząstki i niszczenie kości oraz zmniejsza związane z obrzękiem nadmierne rozciąganie torebki stawowej i więzadeł prowadzących stawy. Ścięgna są chronione przed zerwaniem ścięgna poprzez usunięcie zapalnej tkanki, która wniknęła w ścięgno. Te interwencje są wskazane, o ile powierzchnie stawów pozostają nienaruszone, a obrzęk stawów utrzymuje się przez co najmniej 6 miesięcy pomimo konsekwentnej farmakoterapii.

Zabiegi korygujące powierzchnię stawową mają na celu przywrócenie równomiernego obciążenia części stawowych w przypadku silnych odchyleń osiowych lub usunięcie go z głównej strefy obciążenia w przypadku ograniczonego uszkodzenia chrząstki. W tym celu kość jest odcinana i stabilizowana w skorygowanej pozycji za pomocą śrub / płytek / drutów. Z reguły te interwencje są głównie wykonywane u młodszych pacjentów i połączone z synowektomią. Ponieważ stan zapalny w reumatoidalnym zapaleniu stawów / pierwotnym reumatoidalnym zapaleniu stawów dotyczy w równym stopniu całego stawu, w reumatoidalnym zapaleniu stawów rzadko przeprowadza się zabiegi korygujące powierzchnię stawu (z wyjątkiem przodostopia).

Operacje resekcji stawów wykonuje się, gdy powierzchnia stawu jest zniszczona, ale więzadła, torebki stawowe i mięśnie są nadal dobrze zachowane. Zniszczone części stawu są usuwane, powierzchnia stawu jest przekształcana i zastępowana przez wstawkę wykonaną z tkanki własnej organizmu (np. Tkanka torebkowa, tkanka tłuszczowa, powięź mięśniowa). Jednak takie zabiegi nie są możliwe w przypadku dużych stawów, które przenoszą ciężar ciała (kolana, biodra), ponieważ nie wytrzymałyby obciążenia. Takie interwencje są zwykle wykonywane na przodostopiu.

Obecnie możliwe są wspólne operacje wymiany prawie wszystkich połączeń. Zniszczone części stawu są usuwane i zastępowane sztucznym stawem (endoproteza, proteza biodra, proteza kolana). W zależności od wieku, ogólnego stanu i sprawności ruchowej pacjenta oraz jakości kości można zastosować endoprotezy bezcementowe lub cementowane. W przypadku niestabilności stawu może być konieczne zastosowanie systemu sprzężonego lub ustabilizowanie aparatu więzadłowego.

Dzięki endoprotezoplastyce stawu uzyskuje się bardzo dobrą redukcję bólu, a po odpowiednich zabiegach fizjoterapeutycznych uzyskuje się dobrą ruchomość i szybką sprężystość. Wadą jest ograniczona trwałość endoprotez.

Interwencje usztywniające połączenia tworzą stabilną i trudną do obciążenia sytuację. Zniszczone powierzchnie stawu są usuwane, partnerzy stawu są umieszczani jeden na drugim w korzystnej funkcjonalnie pozycji i mocowani płytkami / śrubami / gwoździami lub drutami aż do wystąpienia kostnienia / zesztywnienia. Jesteś z pacjentem z R.A. Wskazany tylko w ograniczonym zakresie, ponieważ usztywnienie powoduje zwiększone obciążenie sąsiednich stawów, na które najczęściej występuje choroba. Zwykle wykonuje się je, gdy wymiana stawu jest niemożliwa lub już nie jest możliwa, często głównie na palcach u nóg, palcach, stawach rąk i skokowych oraz na kręgosłupie.

Ze wszystkimi zabiegami chirurgicznymi wiążą się zagrożenia ogólne i szczególne, o których chirurg informuje pacjenta przed planowanymi zabiegami. Niektóre, takie jak Ryzyko zakażenia rany lub zaburzeń gojenia się ran jest zwiększone u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów z powodu samej choroby lub z powodu leczenia farmakologicznego. Dlatego przed planowanym zabiegiem chirurgicznym należy zdecydowanie porozmawiać z lekarzem o koniecznym zmniejszeniu dawki lub odstawieniu leku. Większość pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów cierpi na osteoporozę, z jednej strony z powodu ograniczonej mobilności, az drugiej strony z powodu stosowania steroidów po długiej chorobie. Obniżona jakość kości zwiększa ryzyko złamań kości podczas operacji.

Przebieg i prognozy

Przebieg reumatoidalnego zapalenia stawów ciągnie się latami i jest nieprzewidywalny w momencie rozpoznania.

W większości przypadków (50-70%) reumatoidalne zapalenie stawów przebiega podstępnie postępując z jedynie krótkimi częściowymi remisjami.
Pełna remisja to całkowita utrata objawów. Częściowa remisja oznacza, że ​​większość objawów zniknęła. Około. 15-30% postęp w powtarzających się atakach z dłuższymi częściowymi i krótkimi pełnymi remisjami. Mniej niż 10% postęp w nieregularnych nawrotach z dłuższymi całkowitymi remisjami.

O pełnej remisji mówi się, gdy nie ma ogólnego uczucia choroby, bólu stawów, obrzęku stawów, bolesności stawów, a sztywność poranna utrzymuje się maksymalnie 15 minut.

W przypadku częściowej remisji kryteria pełnej remisji nie są spełnione, ale następuje wyraźna poprawa objawów.

W przeciwieństwie do tego tak zwany atak reumatyzmu to pogorszenie objawów. Występuje przegrzanie i bolesny obrzęk kilku stawów. Występują objawy ogólne, takie jak zmęczenie, wyczerpanie, utrata apetytu i dreszcze. Wzrasta poranna sztywność stawów.

Z każdym atakiem reumatyzmu funkcja odpowiednich stawów pogarsza się. W pierwszych pięciu latach choroby istnieje związek między aktywnością zapalną a utratą funkcji. W dalszym przebiegu działanie zapalne ma mniejszy wpływ na funkcję.

American College of Rheumatology (ACR) ustalił następujące kryteria klasyfikacyjne oceny czynnościowej w 1991 roku:

• Etap 1: Codzienne czynności można wykonywać bez ograniczeń
• Etap 2: Samowystarczalność i aktywność zawodowa są nieograniczone, rekreacja jest możliwa tylko w ograniczonym zakresie
• Etap 3: Aktywność zawodowa i rekreacyjna są ograniczone, samowystarczalność jest nadal możliwa bez ograniczeń
• Etap 4: Wszystkie czynności są ograniczone.