Schizofrenia - te leki są używane!

wprowadzenie

Nie należy lekceważyć obrazu klinicznego schizofrenii. Jeśli postawiono diagnozę, należy ją leczyć natychmiast, bo im wcześniej schizofrenia jest leczona, tym lepiej wpływa to na dalszy przebieg leczenia.
W dalszej części omówiona zostanie w szczególności farmakoterapia schizofrenii.

W celu uzyskania ogólnych informacji polecamy naszą stronę internetową: Terapia schizofrenii

Przegląd

Główne leki stosowane w leczeniu schizofrenii to:

• Leki przeciwpsychotyczne (dawniej neuroleptyki)

• Benzodiazepiny (specjalne środki uspokajające)

• Leki przeciwdepresyjne

Ponadto można zastosować substancje alternatywne, np .:

• Środki homeopatyczne

• Leki ziołowe

• Inne, np. tabletki nasenne

Co to są neuroleptyki?

Neuroleptyki to przestarzała nazwa grupy leków przeciwpsychotycznych.
Są to leki, które wpływają na przekazywanie sygnałów za pośrednictwem substancji przekaźnikowych w mózgu. Wiążą się z receptorami tych substancji przekaźnikowych i osłabiają ich działanie, tak że mózg jest przytłumiony w sensie przenośnym, a typowe objawy schizofrenii, takie jak urojenia, ustępują.
Starsze i tzw. Typowe leki przeciwpsychotyczne, np. Haloperidol, działaj głównie na wpływ na receptor dopaminy. Są bardzo skuteczne nawet w małych dawkach. Niestety substancje te u wielu pacjentów wywołują poważne skutki uboczne, zwłaszcza problemy z motoryką, czyli ruchami mięśni. W przypadku ciężkiej schizofrenii lekami z wyboru są nadal typowe leki przeciwpsychotyczne ze względu na ich dobre działanie.
Nowsze i tzw. Atypowe leki przeciwpsychotyczne, np. Risperidon działa na kilka receptorów jednocześnie, ale słabiej, przez co skutki uboczne są również mniej wyraźne. Dlatego są stosowane w łagodniejszych postaciach schizofrenii i przy dobrej towarzyszącej terapii mogą zastąpić typowe leki przeciwpsychotyczne nawet w cięższych przypadkach.

Więcej informacji na ten temat można znaleźć pod adresem: Neuroleptyki
Może Cię również zainteresować: Czy można wyleczyć schizofrenię?

Risperidone

Risperidon jest tzw. Atypowym lekiem przeciwpsychotycznym, więc nie działa (tylko) poprzez hamowanie dopaminy, neuroprzekaźnika i dlatego rzadko wywołuje jako efekt uboczny zaburzenia motoryczne. Z tego względu, gdy tylko jest to możliwe, jest preferowany względem typowych leków przeciwpsychotycznych. Niemniej jednak, nawet przyjmowanie rysperydonu może prowadzić do ograniczeń motorycznych w kontekście pozapiramidowych zaburzeń motorycznych (EPS) i innych działań niepożądanych, dlatego pacjent musi być ściśle monitorowany.

Więcej informacji na ten temat można znaleźć pod adresem: Risperidone - powinieneś to wiedzieć!

Co to są leki przeciwdepresyjne?

Leki przeciwdepresyjne to substancje stosowane w leczeniu objawów depresji. W kontekście choroby schizofrenicznej ma to sens, o ile wielu pacjentów rozwija depresję jako chorobę współistniejącą.
Leki przeciwdepresyjne działają poprzez zwiększenie stężenia substancji przekaźnikowych w mózgu, które są ważne dla nastroju i popędu. Są to głównie serotonina i norepinefryna. Leki hamują rozpad tych substancji przekaźnikowych (neuroprzekaźników) w synapsach, czyli punktach styku między komórkami nerwowymi, dzięki czemu działają dłużej i silniej.
Wybór leków przeciwdepresyjnych jest bardzo duży, a każda substancja ma indywidualny profil działania. Oprócz poprawy nastroju, niektóre z tych ziół działają uspokajająco (uspokajająco), inne pobudzają. Ale są też skutki uboczne leków przeciwdepresyjnych. Leczenie tymi lekami wymaga zatem doświadczonego lekarza i odrobiny cierpliwości, aby znaleźć odpowiednią substancję.

Dowiedz się więcej na: Wpływ leków przeciwdepresyjnych
Może Cię również zainteresować: Rola serotoniny w depresji

Co to są środki uspokajające?

Środki uspokajające to wszystkie substancje, które działają uspokajająco, uśmierzająco i uspokajająco, czyli powodują zmęczenie.
Najskuteczniejszymi środkami uspokajającymi są tak zwane benzodiazepiny, np Diazepam (Valium ®), które są stosowane u skrajnie podekscytowanych pacjentów, na przykład w szaleństwie schizofrenicznym. Chociaż są bardzo skuteczne, mają również duży potencjał uzależnienia. Jeśli to możliwe, stosuje się inne leki, takie jak kojące leki przeciwdepresyjne, aby uniknąć przyzwyczajenia.
W mniej nasilonych przypadkach można również stosować leki ziołowe, takie jak waleriana.

Więcej informacji na ten temat można znaleźć pod adresem: Środki uspokajające - powinieneś to wiedzieć!

Jakich skutków ubocznych można się spodziewać?

Objawy schizofrenii są cięższe niż większość innych chorób psychicznych. Leki, które mają przeciwdziałać takim objawom, również muszą być odpowiednio skuteczne. Niestety skutki uboczne są często kupowane kosztem tego potężnego efektu.
To, jak silne są one, różni się w zależności od osoby i dlatego trudno przewidzieć. W przypadku bardzo ciężkiej schizofrenii te skutki uboczne muszą być zaakceptowane, ponieważ objawy muszą być ograniczone dla Ciebie i dla ochrony innych.
Gdy najsilniejsze objawy zostaną opanowane, można rozpocząć poszukiwanie odpowiedniego leku w odpowiedniej dawce. Ponieważ po opanowaniu epizodu schizofrenicznego lek zwykle trzeba przyjmować przez długi czas i tolerować wszelkie skutki uboczne. Dokładnie, jakie skutki uboczne są zaangażowane, różni się w zależności od produktu.

Częste działania niepożądane związane z typowymi neuroleptykami

Zdecydowanie najbardziej restrykcyjnymi działaniami niepożądanymi są typowe leki przeciwpsychotyczne, takie jak haloperidol, czyli tak zwane pozapiramidowe zaburzenia motoryczne (EPS).
Są to problemy z wykonywaniem ruchów, podobne do tych znanych z choroby Parkinsona. Pacjenci odczuwają mimowolne skurcze i drgawki, trzęsą się im ręce, a podczas chodzenia trudno jest im stawiać pierwsze kroki. Te EPS są trudne do wyleczenia i nie zawsze ustępują całkowicie, nawet po zaprzestaniu przyjmowania leku.
Niemniej jednak typowe leki przeciwpsychotyczne pozostają najskuteczniejszą bronią przeciwko objawom schizofrenii i są stosowane przynajmniej początkowo, ale jeśli to możliwe, z innymi substancjami, takimi jak zastąpiono nietypowe neuroleptyki, takie jak risperidon lub klozapina.

Ogólne skutki uboczne neuroleptyków

Inne działania niepożądane, które mogą wystąpić w przypadku zarówno typowych, jak i atypowych leków przeciwpsychotycznych, to uspokojenie, zaburzenia metabolizmu, suchość w ustach, zaparcia, zaburzenia rytmu serca, problemy z krążeniem i zaburzenia funkcji seksualnych. Chociaż nie są one przyjemne, można je dobrze leczyć.
Innym możliwym, choć rzadkim działaniem niepożądanym jest tzw. Złośliwy zespół neuroleptyczny (NMS), w którym występuje potencjalnie zagrażający życiu niedobór dopaminy. Objawia się gorączką, kołataniem serca, zmętnieniem świadomości, dezorientacją, drżeniem i zmianami niektórych parametrów laboratoryjnych, np. na przykład wzrost wartości wątroby. MNS to absolutna sytuacja awaryjna, ale na szczęście rzadko się zdarza.

Co należy wziąć pod uwagę, przerywając leczenie?

Schizofrenia to długotrwała choroba, która często nawraca. Tak więc schizofrenia towarzyszy niektórym pacjentom przez całe życie.
Dlatego leki należy przyjmować przez dłuższy czas, nawet jeśli objawy już ustąpiły, aby uniknąć nawrotów. Jeśli zostaną zatrzymane zbyt wcześnie lub zbyt szybko, ryzyko nawrotu jest bardzo wysokie.
Jeśli pacjent nie chce już przyjmować swoich leków, zdecydowanie powinien omówić to ze swoim lekarzem. Jeśli się z tym zgadza, wycofanie musi nastąpić bardzo powoli i przez dłuższy okres czasu. Dawka jest coraz bardziej zmniejszana, a lek jest „zwężany”, jak nazywa to lekarz. Jeśli pacjent pozostaje bez objawów, lekarstwo można ostatecznie całkowicie pominąć. Nie oznacza to jednak, że pacjent w ogóle nie powinien być leczony.
W szczególności należy zachować wsparcie psychologiczne; osoba poszkodowana powinna wielokrotnie zgłaszać się do kontroli, aby jak najszybciej zarejestrować możliwy nawrót.

Chociaż schizofrenia jest schorzeniem, które można leczyć przez długi czas, w niektórych przypadkach lek może być stopniowo odstawiany. Dowiedz się więcej na: Czy można wyleczyć schizofrenię?

Czy mogę odmówić przyjęcia leków?

Zgodnie z prawem, każdemu pacjentowi przysługuje wolna wola, więc może odmówić leczenia.
Tylko wtedy, gdy stwarza zagrożenie dla siebie lub innych, może zostać zatrzymany i potraktowany wbrew jego woli. Jednak zdarza się to bardzo rzadko, nawet u pacjentów ze schizofrenią. Lekarz może zatem tylko zasugerować poddanie się leczeniu, w tym przyjmowanie leków, ale przede wszystkim nikogo do tego nie zmuszać. Jest to kolejny powód, dla którego dobra relacja lekarz-pacjent jest niezbędna, aby osoba zainteresowana zrozumiała znaczenie regularnych leków.

Jak wygląda kurs bez leków?

Przebieg schizofrenii jest bardzo trudny do przewidzenia, zwłaszcza na początku choroby. Pewne jest, że jest to tzw. Zaburzenie okresowe, więc objawy są czasem gorsze, a czasem lepsze.
Wiadomo, że wczesne zapobieganie masowym objawom schizofrenii, takim jak urojenia, za pomocą leków ma pozytywny wpływ na dalszy przebieg.
Bez leków ryzyko trwałej niepełnosprawności z powodu choroby jest wyższe. Dzieje się tak, ponieważ te masywne objawy zwykle nie ustępują same i tylko leki mogą przynieść wystarczającą poprawę. Ponadto tzw. Objawy negatywne, takie jak apatia i spłycenie emocji, są bardziej nasilone u pacjentów nieleczonych lekami. Z reguły nie ustępują one same i trwale wpływają na osobę dotkniętą chorobą.

Przeczytaj także: Czy można wyleczyć schizofrenię?

Jak szybko działają leki?

Początek działania zależy od rodzaju leku.
Benzodiazepiny, takie jak Valium®, jako środki uspokajające, zwykle działają bardzo szybko. W przypadku podania dożylnego efekt jest nawet natychmiastowy.
Z drugiej strony leki przeciwpsychotyczne i przeciwdepresyjne potrzebują od kilku dni do tygodni, aby uzyskać pełny efekt. Jednak skutki uboczne mogą wystąpić wcześniej, o czym należy poinformować pacjenta.
Ponadto lekarstwo często musi być dostosowywane w trakcie choroby, aby uzyskać możliwie najlepszą i indywidualną terapię dla pacjenta. Dlatego zaprzestanie przyjmowania leków przez chorego na schizofrenię jest zwykle długotrwałym procesem.

Więcej informacji na ten temat można znaleźć pod adresem: Terapia schizofrenii