Inhibitor pompy protonowej (PPI)

Synonimy w szerszym znaczeniu

• Inhibitory pompy protonowej
• PPI
• Blokery kwasu żołądkowego
• MUPS Nexium®
• Agopton®
• Lansogamma®
• Lansoprazole ratiopharm
• Antra® MUPS
• Omegamma®
• Omep®
• Omeprazol STADA
• Ulcozol®
• Pariet®
• Pantozol®
• Pantoprazole®
• Rifun®

definicja

Inhibitory pompy protonowej (w skrócie: PPI; = inhibitory pompy protonowej) są bardzo skutecznymi lekami w leczeniu objawów związanych z kwasem żołądkowym, takich jak zgaga, zapalenie przełyku lub wrzody żołądka. Inhibitory pompy protonowej (PPI) blokują funkcję komórek wytwarzających kwas żołądkowy. Objawy są złagodzone, a stan zapalny może się lepiej goić. Ponadto IPP mogą przeciwdziałać szkodliwemu wpływowi niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) na żołądek.

Co to są pompy protonowe?

Pompy protonowe, zwane również protonowo-potasowymi ATPazami, są jednostkami wytwarzającymi kwas żołądkowy w ścianie żołądka (patrz anatomia żołądek). Znajdziesz je w tzw Komórki okładzinowe. Jak sama nazwa wskazuje, pompy protonowe transportują protony do żołądka. Im wyższa liczba protonów, tym silniejszy kwas żołądkowy. Liczba protonów jest miarą mocy kwasu i jest określana przez tzw wartość PH wyrażone (Skala 1-14). Im niższe pH, tym wyższe stężenie protonów i siła kwasu. Zwykle jest jeden w żołądku pH 1,5, więc bardzo kwaśne środowisko.

Choroby związane z kwasem żołądkowym

Kwas żołądkowy jest niezbędny do trawienia białka z pożywienia. Ponadto enzymy trawienne, takie jak pepsyna, mogą skutecznie działać tylko w kwaśnym środowisku. Ponadto kwas żołądkowy dezynfekuje żywność przed zarazkami.
Ściana żołądka jest wyłożona niewrażliwą na kwasy folią ochronną, dzięki czemu żołądek nie trawi się sam. Niektóre leki, takie jak niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), mogą atakować ten film ochronny. Może to prowadzić do zapalenia ściany żołądka (zapalenie błony śluzowej żołądka, wrzód brzuszny).
Przełyk jest oddzielony od żołądka „zastawką”, zwieraczem przełyku, dzięki czemu kwaśna treść pokarmowa nie cofa się. Jeśli tak się stanie, podrażnienie wrażliwego na kwas przełyku objawia się zgagą (patrz także choroba refluksowa / refluks). Jeśli pacjent częściej cierpi na zgagę, trwałe podrażnienie błony śluzowej przełyku może prowadzić do zapalenia (refluksowe zapalenie przełyku).

Ilustracja zgaga

1. Przełyk (przełyk)
2. żołądek

Szczegół pokazuje nieszczelne wejście żołądkowe, które umożliwia kwaśnemu przepływowi owsianki z powrotem przez przełyk.

Stosowanie inhibitorów pompy protonowej

Zgaga to nieprzyjemny objaw, który może przybierać różne formy. Łagodne formy można zwykle rozwiązać, zmieniając styl życia i przyjmując Leki zobojętniające (Leki wiążące kwas żołądkowy). Jeśli jednak problemy żołądkowe związane z kwasem i zgaga występują stosunkowo często, lekarz powinien wyjaśnić ich przyczynę. Możesz mieć chorobę podstawową wymagającą leczenia, w przypadku której leki zobojętniające nie są skutecznym sposobem leczenia. Najczęściej stosuje się tu inhibitory pompy protonowej. W przeciwieństwie do leków zobojętniających, nie można ich sprzedawać bez recepty w aptekach, ponieważ wymagają one diagnozy medycznej! Inhibitory pompy protonowej (PPI) hamują wytwarzanie kwasu żołądkowego. Ze względu na niską kwasowość żołądka, zgagę i ból brzucha szybko, ponieważ błony śluzowe są mniej podrażnione. W ten sposób IPP skutecznie wspomagają proces gojenia się zapalenia przełyku lub zapalenia ściany żołądka. Pacjenci, u których Odpływ ma przyczyny anatomiczne, takie jak Przepuklina przeponowa (Przepuklina rozworu przełykowego) mają większe ryzyko wystąpienia zapalenia przełyku. Dlatego sensowne jest dalsze profilaktyczne podawanie inhibitorów pompy protonowej (PPI), nawet po skutecznym leczeniu zapalenia.

U pacjentów z przepukliną przeponową PPI są terapeutyczną alternatywą dla operacji.

Substancje czynne należące do niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), np Kwas acetylosalicylowy, Diklofenak lub Ibuprofenmoże atakować warstwę ochronną żołądka. Dlatego też pacjenci leczeni NLPZ w ramach długotrwałej terapii powinni także przyjmować inhibitor pompy protonowej.

Więcej informacji na ten temat można znaleźć pod adresem: Leki na zgagę

Jak działają inhibitory pompy protonowej?

Inhibitory pompy protonowej (PPI) są dostępne głównie w postaci tabletek, ale także w postaci kapsułek. Jednak ich aktywne składniki są nietrwałe w kwasie. Kwaśny sok żołądkowy rozłoży substancję czynną, zanim dotrze do miejsca przeznaczenia. Aby przetransportować substancję czynną w stanie nienaruszonym do miejsca przeznaczenia, proton pompuje w ścianie żołądka, należy objechać.

Postać dawkowania pokryta jest warstwą ochronną, dzięki czemu przechodzi przez żołądek w stanie nienaruszonym i dociera do jelita cienkiego. Dopiero wtedy może się rozpuścić, ponieważ wartość pH jest wyższa. Substancja czynna jest uwalniana, wchłaniana do krwi przez błonę śluzową jelita cienkiego i transportowana do pomp protonowych.

Informacje: Jak działają inhibitory pompy protonowej

Inhibitory pompy protonowej nieodwracalnie blokują pompy protonowe, przez co stają się one niesprawne i umierają. W rezultacie sok żołądkowy staje się mniej kwaśny. Wartość pH w żołądku wzrasta do wartości między 3-4. Około jedna trzecia pomp protonowych powstaje każdego dnia, więc wytwarzanie kwasu można zmniejszyć tylko przez około 24 godziny. Następnie musisz wziąć kolejną tabletkę lub kapsułkę.

Uwaga: przyjmowanie inhibitorów pompy protonowej (PPI)

Bardzo ważne jest, aby tabletek nie można było wcześniej kruszyć, żuć ani wbijać! Należy je połykać w całości, aby kwasoodporna powłoka pozostała funkcjonalna. W przeciwnym razie tablet będzie nieskuteczny. PPI w postaci kapsułek można otwierać, ale ich zawartości nie należy żuć ani wbijać.

Standardowa dawka, niezależna od substancji czynnej, wynosi 20 mg / dobę, chyba że lekarz zaleci inaczej. Pacjenci, którym przepisano inhibitory pompy protonowej (PPI) w celu leczenia zgagi, zwykle nie mają objawów po 5 dniach. Następnie można go używać w razie potrzeby, chyba że zalecono inaczej!

Jeśli po 14 dniach regularnego stosowania nadal nie ma zauważalnej ulgi, skonsultuj się z lekarzem w celu wyjaśnienia dalszych przyczyn. Jeśli IPP są przepisywane w leczeniu wrzodów żołądka lub zapalenia przełyku, należy je przyjmować regularnie przez okres 4-6 tygodni. Nawet jeśli objawy ustąpią po kilku dniach, proces gojenia trwa dłużej.

Przeczytaj dużo więcej informacji na ten temat pod adresem: Wpływ inhibitorów pompy protonowej

Wymknąć się

W przeciwieństwie do wielu innych leków, inhibitory pompy protonowej niekoniecznie muszą być zmniejszane po zatrzymaniu. Jednak, jak każdy inny lek, należy je odstawić wyłącznie na polecenie lekarza. W pewnych okolicznościach sensowne może być stopniowe zmniejszanie dawki, na przykład w celu zapobieżenia nawrotowi objawów.

Skutki uboczne

Inhibitory pompy protonowej (PPI) są zwykle dobrze tolerowane i mają niewiele skutków ubocznych.

Mogą wystąpić przejściowe dolegliwości w górnej części brzucha, takie jak:

• ból brzucha
• nudności
• Wymiociny
• biegunka
• zaparcie
  lub
• Bębnica.

Czasami odczuwasz zmęczenie, trudności ze snem, zawroty głowy i ból głowy. Przypadkowe przedawkowanie zwykle nie powoduje żadnych dolegliwości.

Nie należy się obawiać całkowitego zahamowania produkcji kwasu, ponieważ pompy protonowe są nieustannie tworzone na nowo. Jedna trzecia wszystkich pomp protonowych jest wymieniana każdego dnia. W kontekście długotrwałej terapii pojawia się pytanie, czy niższa zawartość kwasu w soku żołądkowym nie zabija już wystarczająco patogenów. Jednak nie zaobserwowano jeszcze poważnych chorób.

Skutki uboczne na kości

Wśród możliwych skutków ubocznych, które mogą wystąpić podczas przyjmowania inhibitorów pompy protonowej, złamania biodra, nadgarstka lub kręgów są wymienione jako rzadkie. Oznacza to, że takiego efektu ubocznego należy się obawiać u około jednego do dziesięciu na 1000 użytkowników.

Jednak istnieje tylko związek z faktem, że lek może nieznacznie zwiększyć ryzyko złamania kości, jeśli istnieje już ryzyko. Pacjenci cierpiący na osteoporozę (utrata masy kostnej) lub leczeni jednocześnie preparatami kortyzonu są narażeni na takie ryzyko i dlatego, jeśli to możliwe, nie należy ich przez dłuższy czas leczyć inhibitorami pompy protonowej.

Interakcje

Uwalnianie składników aktywnych w niektórych lekach zależy od kwasowości soku żołądkowego. Jeśli zawartość kwasu jest zmniejszona, nie mogą one już działać prawidłowo. Podobnie jak wiele leków, inhibitory pompy protonowej są rozkładane w wątrobie. Jeśli jesteś uzależniony od przyjmowania innych leków, awaria może być wzajemnie opóźniona. Z tych powodów należy poinformować lekarza, jeśli w tym samym czasie przyjmuje się inne leki. Interakcje były m.in. obserwowane między przyjmowaniem inhibitorów pompy protonowej a atazanawirem, antybiotykami (klarytromycyna, erytromycyna, roksytromycyna), diazepamem, digitoksyną i dziurawcem.

Przegląd leków

• Esomeprazol: MUPS Nexium®
• Lansoprazol: Agopton®, Lansogamma®, Lansoprazol-ratiopharm
• Omeprazol: Antra® MUPS, Omegamma®, Omep®, Omeprazol STADA, Ulcozol®
• Rabeprazole: Pariet®
• Pantoprazol: Pantozol®, Pantoprazol®, Rifun®

Jakie są alternatywy?

Oprócz najczęściej przepisywanych inhibitorów pompy protonowej istnieją inne leki, które wykorzystują inne mechanizmy działania w celu zahamowania tworzenia się kwasu w żołądku. Tak zwany bloker receptora histaminowego H2 jest często przepisywaną alternatywą Ranitydyna przedstawiać.

Oprócz konwencjonalnych produktów medycznych, w przypadku wielu chorób obiecujące są alternatywne leki ziołowe lub alternatywne. Zdrowa i zbilansowana dieta oraz unikanie drażniących stymulantów, takich jak kawa lub alkohol, może w wielu przypadkach złagodzić objawy lepiej niż przyjmowanie inhibitora pompy protonowej.

W przypadku poważnej choroby, takiej jak wyraźne zapalenie przełyku, zwykle należy zastosować inhibitor pompy protonowej, ponieważ same środki alternatywne nie są wystarczające.