Arytmia serca

Synonimy w najszerszym znaczeniu

• Zaburzenia rytmu serca
• niemiarowość
• Częstoskurcz
• Bradykardia
• Migotanie przedsionków
• Trzepotanie przedsionków
• Extrasystoles
• Zespół chorej zatoki
• Blok AV
• arytmia nadkomorowa
• arytmia komorowa

definicja

Arytmia serca (zwana także arytmią, „nierytmiczną”) to zakłócenie normalnej sekwencji bicia serca, spowodowane nieregularnymi procesami tworzenia i przewodzenia pobudzenia w mięśniu sercowym. Arytmie serca mogą zagrażać życiu i występować w wyniku chorób serca lub innych chorób. Ale występują również u ludzi zdrowych organicznie i nie mogą mieć żadnej wartości chorobowej.

anatomia

Arytmia serca to zmiana „normalnego” rytmu serca. Aby zrozumieć, czym różnią się różne typy arytmii serca i jak powstają, warto przyjrzeć się podstawom anatomii i fizjologii serca.

Ludzkie serce składa się z czterech elementów: prawego i lewego przedsionka oraz lewej i prawej komory. Prawa i lewa połówka serca są oddzielone od przegrody serca. Uboga w tlen krew układu krążenia dociera do prawego przedsionka przez żyłę główną dolną i górną. Kiedy prawy przedsionek kurczy się, krew jest wpychana do prawej komory. Po skurczu prawego przedsionka następuje skurcz prawej komory, która pompuje krew do płuc. Natleniona krew przepływa z płuc do lewego przedsionka, następnie do lewej komory i stąd do aorty.

Krew może przepływać w sercu tylko w jednym kierunku, zapewniają to zastawki serca. Istnieją cztery zastawki serca, dwie tak zwane zastawki płatkowe, które znajdują się między przedsionkiem a komorą oraz dwie tzw. Zastawki kieszonkowe, które znajdują się między komorami serca a dużymi odpływającymi naczyniami, czyli tętnicami płucnymi i aortą.

1. Prawy przedsionek -
   Atrium dextrum
2. Prawa komora -
   Ventriculus dexter
3. Opuścił Atrium -
   Atrium sinistrum
4. Lewa komora -
   Ventriculus złowieszczy
5. Łuk aorty - Arcus aortae
6. Żyły głównej górnej -
   Żyły głównej górnej
7. Żyła główna dolna -
   Żyła główna dolna
8. Pień tętnicy płucnej -
   Tułów płucny
9. Lewe żyły płucne -
   Venae pulmonales sinastrae
10. Prawe żyły płucne -
    Venae pulmonales dextrae
11. Zastawka mitralna - Valva mitralis
12. Zastawka trójdzielna -
    Zastawka trójdzielna
13. Przegroda komory -
    Przegrody międzykomorowej
14. Zastawka aorty - Valva aortae
15. Mięsień brodawkowaty -
    Mięsień brodawkowaty

Przegląd wszystkich zdjęć Dr-Gumperta można znaleźć pod adresem: ilustracje medyczne

1. Węzeł zatokowy -
   Nodus sinuatrialis
2. Węzeł AV -
   Nodus atrioventricularis
3. Pień przewodzenia wzbudzenia
   systemy -
   Fasciculus przedsionkowo-komorowy
4. Prawe udo -
   Crus dextrum
5. Lewa noga -
   Crus sinistrum
6. Odgałęzienie tylne uda -
   R. cruris sinistri posterior
7. Gałąź przedniego uda -
   R. cruris sinistri anterior
8. Włókna Purkinjego -
   Subendocardiales
9. Prawy przedsionek -
   Atrium dextrum
10. Prawa komora -
    Ventriculus dexter

Przegląd wszystkich zdjęć Dr-Gumperta można znaleźć pod adresem: ilustracje medyczne

Podstawy / Fizjologia serca

Rytm serca to chronologiczna sekwencja skurczów serca „organu pompującego”.Pracę serca zapewnia regularny rytm pracy serca. „Bicie serca” w rzeczywistości składa się z dwóch skurczów w krótkich odstępach czasu (skurcz Mięsień sercowy), przedsionka i późniejszego skurczu komory. Zatem arytmię serca można sklasyfikować na podstawie dwóch kryteriów:

1. Miejsce pochodzenia = miejsce, w którym występuje zaburzenie, w przedsionku lub komorze
2. Rodzaj zmiany rytmu = serce bije ogólnie szybciej (tachykardia) lub wolniej (bradykardia)

Istnieje wiele innych sposobów klasyfikowania zaburzeń rytmu serca, z których niektóre są jednak bardzo skomplikowane, ponieważ wymagają dużej podstawowej wiedzy z zakresu fizjologii (funkcji narządów). Wybrana tutaj klasyfikacja jest jedną z najczęściej stosowanych w codziennej praktyce klinicznej.

Co sprawia, że ​​serce bije? Osobliwością serca jest jego własne wytwarzanie bodźców elektrycznych, które powodują kurczenie się komórek mięśniowych. Dokonuje się rozróżnienia między faktycznie pracującymi mięśniami a systemem przewodzenia bodźców lub ich generowania. Różne obszary serca mają komórki, które mogą niezależnie generować potencjały elektryczne. Potencjały te są następnie kierowane do pracujących mięśni przez system przewodzenia. Przekształca bodźce elektryczne w skurcz.

System stymulacji obejmuje węzeł zatokowy, węzeł AV oraz podrzędne ośrodki wzbudzenia. Plik Węzeł zatokowy najlepiej można sobie wyobrazić jako wspaniały rozrusznik serca. U osób zdrowych częstotliwość węzła zatokowego określa częstotliwość uderzeń serca na minutę (ok. 60-90 razy).

Jego cykl jest przekazywany przez system przewodzenia bodźców do innych ośrodków stymulacji, które następnie dostosowują swoją częstotliwość, mówi się o Rytm zatokowy. Jeśli jednak węzeł zatokowy ulegnie awarii, inne centra wzbudzenia mogą częściowo przejąć jego zadanie. Węzeł zatokowy zlokalizowany jest w mięśniach prawego przedsionka, jego bodźce przekazywane są bezpośrednio do pracujących mięśni przedsionków oraz do Węzeł AV przekazane. Jest także autorytetem, że Tętno trwale dostosowany do potrzeb organizmu, np. przyspiesza bicie serca podczas ćwiczeń i spowalnia je podczas snu. Węzeł AV znajduje się w mięśniach między przedsionkami a komorami, przekazuje impulsy zatokowe do wiązki His z opóźnieniem. Jeśli węzeł zatokowy ulegnie awarii lub przewodzenie bodźca zostanie zablokowane, może również stać się samym zegarem. Jednak jego częstotliwość 40-50 uderzeń na minutę jest znacznie niższa niż szybkość węzła zatokowego.

Plik System przewodzenia łączy węzły zatokowe i przedsionkowo-komorowe i prowadzi stamtąd do pracujących mięśni komór. Po węźle AV zamyka się tzw Jego pakiet że według odkrywcy na prawo i lewo Udo Tawara podzielony. To ostatecznie przewodzi bodźce elektryczne do włókna Purkinjegoktóre kończą się w warstwie mięśnia sercowego komór.

Skutkuje to kolejną opcją klasyfikacji zaburzeń rytmu serca:

1. Urokedukacyjnyzaburzenie (tutaj problem dotyczy zatoki lub węzła pk) lub
2. Urokzarządzaniezakłócenie (w tym tkwi problem z przekazywaniem impulsów)

Klasyfikacja zaburzeń rytmu serca

W bradykardii serce bije wolno, a tętno jest mniejsze niż 60 uderzeń na minutę. Bradykardię często można zaobserwować u sportowców wyczynowych bez patologii.

Dwie główne arytmie związane z bradykardią to:

Bradykardium =

1. Zespół chorej zatoki
2. Blok AV

W tachykardii serce bije niezwykle szybko, tętno przekracza 100 uderzeń na minutę. Tachykardia może również wystąpić przy dużym podnieceniu i wysiłku fizycznym.

Arytmie tachykardialne dzieli się dalej w zależności od ich pochodzenia:

Tachykardia nadkomorowych zaburzeń rytmu

(Nadkomorowe = nadkomorowe = nadkomorowe = z komór (komór), tj. Z przedsionków.)

1. Skurcze dodatkowe nadkomorowe
2. Tachykardie nadkomorowe
3. Tachykardia z ponownym wejściem węzła AV = zespół Wolffa-Parkinsona-White'a (WPW)
4. Trzepotanie przedsionków
5. Migotanie przedsionków

Tachykardia Komorowe zaburzenia rytmu

1. Skurcze dodatkowe komorowe
2. Tachykardie komorowe
3. Trzepotanie komór
4. Migotanie komór

Przyczyny: Jak już wspomniano, arytmie serca mogą również wystąpić u osób zdrowych fizycznie. Zwykle pojawiają się sporadycznie w szczególnych sytuacjach i są krótkotrwałe. Z drugiej strony częste lub długotrwałe arytmie można zwykle przypisać trzem konkretnym przyczynom:

1. Zaburzenia metaboliczne np. leki lub nadczynność tarczycy
2. Choroby serca, np. atak serca
3. wrodzone nieprawidłowości

Różne choroby serca są najczęstszą przyczyną rozwoju nieregularnego bicia serca. Z powodu zmniejszonego dopływu tlenu lub bezpośredniego uszkodzenia komórek mięśnia sercowego nie mogą one już działać prawidłowo. Choroby serca, które mogą prowadzić do arytmii, obejmują:

• Choroba wieńcowa (CHD),
• Niewydolność serca (niewydolność serca),
• Zastawkowa choroba serca,
• Zapalenie mięśnia sercowego lub
• Wysokie ciśnienie krwi.

Warunki, które mogą prowadzić do arytmii

Obejmuje to również zaburzenia metaboliczne, które są czynnikami ryzyka wspomnianych chorób serca, w szczególności choroby wieńcowej.

• Nadczynność tarczycy: w przypadku nadczynności tarczycy zwiększone wydzielanie hormonów tarczycy może prowadzić do arytmii tachykardialnych.
• Zespół bezdechu sennego: zespół bezdechu sennego odnosi się do występowania krótkich przerw w oddychaniu podczas snu. Może to prowadzić do bradykardii i innych arytmii serca.
• Niedotlenienie (niedotlenienie): choroby płuc prowadzące do zmniejszonego dopływu tlenu do organizmu lub stany wstrząsu mogą powodować wtórne uszkodzenie serca. To z kolei może prowadzić do wystąpienia arytmii.
• Otyłość (nieprawidłowa nadwaga): jest czynnikiem ryzyka arytmii, zwłaszcza migotania przedsionków, a także choroby wieńcowej
• Cukrzyca („cukier”): duże i małe naczynia ciała są uszkadzane przez cukrzycę, jest to czynnik ryzyka choroby wieńcowej
• Leki: wiele leków może prowadzić do arytmii jako efektu ubocznego, dlatego dokładna historia leczenia jest niezbędna w przypadku wystąpienia arytmii.
• Alkohol: Nadmierne spożycie alkoholu może prowadzić do arytmii serca.
• Stres: Pierwszą rzeczą, która może się zdarzyć, jest kołatanie serca spowodowane stresem, które może przekształcić się w arytmie serca z długotrwałym stresem i uporczywymi palpitacjami.
• Nadciśnienie płucne (nadciśnienie płucne): Prawa połowa serca musi nieustannie pompować, aby przeciwdziałać wysokiemu ciśnieniu krwi w płucach, gdy pojawia się choroba.
  Jeśli jednak serce nie może już dłużej wywierać niezbędnego nacisku, prawa komora i prawy przedsionek serca ulegają powiększeniu.
  Rezultatem jest arytmia serca.

Przeczytaj więcej na ten temat: Objawy zawału serca

Pewne arytmie

Poniżej opisano bardziej szczegółowo poszczególne arytmie i wyjaśniono, w jaki sposób powstają i jakie objawy są z nimi związane.
Najważniejszym narzędziem diagnostycznym zaburzeń rytmu serca jest EKG (elektrokardiografia). Różne zaburzenia rytmu serca prowadzą do charakterystycznych zmian w EKG. Są one również opisane tutaj. Umiejętność prawidłowego „odczytania” EKG jest niestety bardzo trudną rzeczą, która wymaga dużej wiedzy o procesach fizjologicznych zachodzących w sercu. Po opisie poszczególnych zaburzeń rytmu serca znajdziesz wyjaśnienia dotyczące podstawowych funkcji EKG.

Przeczytaj więcej na ten temat:

• Bezwzględna arytmia
• Zaburzenia rytmu serca

Leczenie arytmii serca

terapia ogólna

Nie każdy Arytmia serca Konieczna jest natychmiastowa terapia, ponieważ wiele form - szczególnie dla osób ze zdrowym sercem - nie stanowi zagrożenia i nie prowadzi do ograniczeń fizycznych.

Najczęstszymi zaburzeniami rytmu serca u osób ze zdrowym sercem są dodatkowe uderzenia, zwane również dodatkowymi skurczami. Terapia jest zatem konieczna tylko wtedy, gdy zaburzenie rytmu występuje w sercu już zestresowanym lub towarzyszące objawy prowadzą do subiektywnie silnych zaburzeń fizycznych lub psychicznych.
Ogólnie rozróżnia się:

1. leczniczy
2. elektryczny i
3. terapia inwazyjna,

rodzaj terapii rytmu w zależności od rodzaju zaburzenia (tachykardia, bradykardia, dodatkowe uderzenia Itp.). W leku, terapii antyarytmicznej, stosuje się kilka leków, które są podzielone na cztery różne klasy:

do 1 klasy obejmują substancje blokujące tzw. kanały sodowe w sercu (np. flekainid)
do 2 klasy te, które blokują receptory a1 (beta-blokery, np. metoprolol)
do 3 klasy Inhibitory kanału potasowego (np. Amiodaron) i
do 4 klasy te, które hamują kanały wapniowe (np. werapamil).

Celem wszystkich tych leków jest regulacja i stabilizacja tętna.

Tak zwana terapia elektryczna obejmuje z jednej strony wszczepienie rozrusznika serca w przypadku arytmii serca, które powodują zbyt wolne bicie serca. Urządzenie elektryczne pobudza mięśnie serca do skurczu w określonym rytmie, co zapewnia wystarczająco regularne pompowanie.

Z drugiej strony, to też należy Wszczepienie defibrylatora do terapii elektrycznej, która jest zalecana przy gwałtownych zaburzeniach rytmu (np. migotanie komór). Jeśli urządzenie zarejestruje rytm, który wymyka się spod kontroli, wysyła impuls energii elektrycznej do serca, które zwykle przywraca normalny, regulowany rytm.
Do ochrony serca w przypadku zaburzeń rytmu serca, zwłaszcza w przedsionku, można zastosować również zewnętrzny wstrząs elektryczny (np. Trzepotanie przedsionków, migotanie przedsionków), aby przywrócić mu normalny rytm. Procedura ta nosi nazwę kardiowersji elektrycznej i jest wykonywana w krótkim znieczuleniu z niższą dawką niż defibrylacja (kardiowersję medyczną można wykonać również bez znieczulenia!).

Tak zwana ablacja cewnikowa jest jedną z metod inwazyjnej terapii rytmu. W tym przypadku lokalizacje arytmii są specjalnie wyszukiwane podczas badania cewnika serca, a następnie tkanka serca odpowiedzialna za arytmię jest elektrycznie obliterowana.

Beta-blokery

Beta-adrenolityki to leki, które potrafią wykorzystywać określone receptory, tak zwane a-Receptory (Receptory beta) do blokowania ludzkiego organizmu, a tym samym działania hormonów stresu adrenalina/ Norepinefryna aby zapobiec tym receptorom.

Najchętniej stosowane są w tzw arytmie tachykardialnejak arytmie, w których serce bije ze zbyt dużą liczbą uderzeń na minutę.
Istnieją dwie różne formy tych receptorów w ludzkim organizmie, jeden wariant znajduje się w sercu (a 1), a drugi w naczyniach krwionośnych (a 2), więc istnieją różne typy beta-blokerów w zależności od tego, który receptor ma zostać zablokowany (selektywne a 1 lub a 2 lub nieselektywne oba receptory).

W ramach terapii arytmii serca preferuje się stosowanie beta-adrenolityków, które działają tylko na receptory a1 w sercu (np. Metoprolol, Bisoprolol) i tłumią czynność bicia serca. Ponieważ istnieją również inne leki przeciwarytmiczne dostępne w terapii arytmii, są one podzielone na 4 klasy, z beta blokerami tworzącymi drugą klasę.
W przeciwieństwie do większości innych leków przeciwarytmicznych, beta-adrenolityki mają udowodnione działanie przedłużające życie, dzięki czemu mają ogromne znaczenie w terapii rytmu serca i są stosowane jako środek z wyboru w celu zmniejszenia i normalizacji przewodzenia pobudzenia w sercu.

Jakie są oznaki arytmii?

Rozpoznaj nieprawidłowy rytm serca

Oprócz typowych objawów, które mogą powodować zaburzenia rytmu serca, wstępne badanie fizykalne może już dostarczyć dowodów na zaburzenia rytmu:

Poprzez wyczucie pulsu (np. Na nadgarstku; również bardzo łatwe do wykonania samodzielnie) lub słuchanie serca stetoskopem przez lekarza łatwo można wykryć nieprawidłowości w biciu serca.
Często mierzy się również ciśnienie krwi, aby lekarz mógł uzyskać ogólny obraz stanu układu sercowo-naczyniowego. W celu ustalenia diagnozy arytmii serca, a przede wszystkim ustalenia dokładnego rodzaju arytmii, wykonuje się EKG (Elektrokardiografia) napisane.
Prądy elektryczne serca są mierzone za pomocą elektrod i rejestrowane przez urządzenie.

Plik EKG może w warunkach spoczynku (zrelaksowany w pozycji leżącej) lub w warunkach stresowych (podczas biegania lub jazdy na rowerze), w zależności od tego, czy jest to zaburzenie rytmu, które występuje tylko podczas wysiłku fizycznego, czy nawet w stanie spoczynku. Jeśli arytmia serca nie utrzymuje się, długoterminowe EKG (przenośne urządzenie EKG mierzy tętno 24 godziny na dobę) lub tzw. rejestrator zdarzeń (Przenośne urządzenie EKG, którego pacjent używa do wykonywania pomiarów w przypadku wystąpienia objawów) umożliwiają rozpoznanie sporadycznych zaburzeń rytmu serca.

Objawy arytmii

Objawy arytmii serca mogą być tak różnorodne, jak są różne rodzaje arytmii. Z reguły występują one przy zmianach częstotliwości uderzeń> 160 / min i <40 / min oraz przy wszystkich nieregularnościach uderzeń, które prowadzą do zaburzeń układu sercowo-naczyniowego.

W niektórych przypadkach mogą wydawać się całkowicie bezobjawowe, tak że dana osoba nie odczuwa żadnych zmian, a diagnoza jest ustalana przypadkowo w ramach rutynowych badań u lekarza rodzinnego.

Jednak arytmiom często towarzyszą mniej lub bardziej łagodne objawy, tak że w przeciwnym razie osoby serdeczne zauważą zmiany rytmu w postaci tzw. Kołatania serca:
Oznacza to wyczuwalne bicie serca, potykanie się lub głośne bicie, spowodowane dodatkowymi uderzeniami, przerwami lub krótkotrwałymi przyspieszeniami. Wiele osób dotkniętych chorobą zgłasza nawet, że nieregularne pukanie można nawet poczuć w gardle.

Zawsze, gdy zaburzenia rytmu serca prowadzą do zaburzeń ukrwienia organizmu (np. W przypadku powolnych zaburzeń rytmu lub zaburzeń z zatrzymywaniem udarów tak, że przepływ krwi jest (krótkotrwale) ograniczony), mogą wystąpić dodatkowe objawy, takie jak zawroty głowy i dezorientacja - w zależności od nasilenia , Zaburzenia widzenia lub mowy, zapaść lub omdlenie (omdlenie).

Jeśli zaburzenia rytmu serca wystąpią u pacjentów, którzy mają już wcześniej uszkodzone serce (niewydolność serca), może to prowadzić do pogorszenia stanu serca. Zwykle objawia się to nową lub pogarszającą się dusznością, uczuciem ucisku w klatce piersiowej, bólem serca (dławica piersiowa) lub nawet nagromadzeniem płynu w płucach (obrzęk płuc).

Arytmie serca są na ogół powszechne i często nie zagrażają życiu. Zawsze staje się niebezpieczne, jeśli już uszkodzone serce cierpi na dodatkowe zaburzenia rytmu lub jeśli występują poważne zaburzenia przewodzenia, że ​​przepływ krwi z serca nie jest już wystarczający. Takie zagrażające życiu zaburzenia przewodzenia obejmują z. B. Trzepotanie komór, migotanie komór i blok AV III stopnia bez rytmu zastępczego.

Oznaki nieprawidłowego rytmu serca

Nie każda arytmia serca powoduje wyraźne objawy fizyczne, tak że w wielu przypadkach pozostają one niezauważone przez długi czas i są bardziej narażone na przypadkowe wykrycie podczas rutynowych badań.

Jeśli jednak prowadzą do zauważalnych objawów, pierwszymi objawami arytmii może być uczucie kołatania serca (kołatanie serca, z dodatkowymi uderzeniami lub krótkimi przeskokami), kołatanie serca lub kołatanie serca (z szybkim biciem serca), które można wyczuć aż do szyi.
Jeśli funkcja serca, a tym samym wyrzut krwi jest osłabiona przez zaburzenia rytmu, objawami mogą być również zawroty głowy, oszołomienie, omdlenie lub utrata przytomności.

Ale ból serca i ucisk w klatce piersiowej (dławica piersiowa) mogą być również oznaką arytmii serca, zwłaszcza gdy serce nie może już być odpowiednio zaopatrzone w krew i tlen z powodu nieregularnych uderzeń i jest przeciążone.

Więcej informacji na ten temat można znaleźć pod adresem: Ból serca i ucisk w klatce piersiowej - co robić

Arytmia serca u dzieci

Zasadniczo wszystkie rodzaje arytmii serca, które występują u dorosłych, mogą również występować w dzieciństwie. W większości przypadków nie są one jednak nabywane, jak to ma miejsce w przypadku dorosłych, ale raczej od początku wrodzone arytmie (na przykład wrodzone wady serca, wady zastawek serca, choroby mięśnia sercowego itp.).

W niektórych przypadkach zaburzenia rytmu serca mogą występować sporadycznie u nastolatków i ponownie „narastać” w trakcie rozwoju. Należy również zauważyć, że dzieci mają szybsze bicie serca niż dorośli i dlatego nie zawsze mają szybką arytmię serca.
Objawy u dzieci i młodzieży są podobne do tych u dorosłych, ale są mniejsze Objawy u małych dzieci i niemowląt spowodowane ograniczoną lub niewystarczającą zdolnością do komunikowania się z:

Zmiany w zachowaniu, zmęczenie lub niepokój, płaczliwość, niechęć do picia / jedzenia, bladość, sine przebarwienia i brak siły mogą wskazywać na arytmie serca, które prowadzą do upośledzenia fizycznego.

Arytmia serca w okresie menopauzy

Plik Klimakterium kobieta - też klimakterium zwane - oznaczają znaczącą zmianę hormonalną dla kobiecego ciała:

przez zmniejszenie produkcji hormonów estrogen i progesteron w Jajników kobieta.
Typowe objawy menopauzy wynikają w szczególności z braku estrogenu, przez co np .:

• Uderzenia gorąca
• Poty
• zaburzenia snu
• Również drażliwość i nerwowość
• Ból stawów i mięśni
• Bolesny stosunek
• Zaburzenia krwawienia i osteoporoza

moze przyjsc.

Ale niedobór hormonu jest również zauważalny w sercu, tak że wiele kobiet w okresie menopauzy skarży się na kołatanie serca i zauważalne kołatanie serca lub potykanie się.
Przyczyna leży w braku skuteczności żeńskich hormonów:

W obszarze układu sercowo-naczyniowego estrogen odpowiada przede wszystkim za rozszerzenie naczyń krwionośnych, dzięki czemu z jednej strony obniża się ciśnienie krwi, serce nie musi tak mocno pompować i jest lepiej ukrwione.
Brak estrogenu powoduje więc zwężenie naczyń, a tym samym wzrost ciśnienia krwi i dodatkową pracę serca. Ponadto niedobór estrogenu wpływa pozytywnie na autonomiczny układ nerwowy, ułatwiając pobudliwość. Ponieważ wegetatywny System nerwowy bierze również udział w kontrolowaniu pracy serca, zwiększona wrażliwość również tutaj powoduje pobudliwość, tak że wzrost Częstotliwość uderzeń i Niemiarowość może wystąpić.

Arytmia i tarczyca

Tarczyca zawsze może powodować zaburzenia rytmu serca, jeśli jest nadczynna w swojej funkcji i wytwarza zbyt wiele hormonów tarczycy, tak że ich nadmiar występuje w układzie krwionośnym (nadczynność tarczycy = Nadczynność tarczycy).

Łagodny guzek w tkance tarczycy również prowadzi do nadczynności tarczycy. Wpływa to również na pracę serca. Przeczytaj więcej na ten temat poniżej: Autonomiczny gruczolak tarczycy

Dzieje się tak głównie w kontekście niektórych chorób tarczycy, takich jak choroba autoimmunologiczna, choroba Gravesa-Basedowa czy autonomia tkanki tarczycy. Nadmierne spożycie leków zawierających hormony tarczycy może również prowadzić do nadmiernej podaży.
Działanie hormonów tarczycy na organizm jest zróżnicowane, dzięki czemu między innymi zwiększają one podstawową przemianę materii, zwiększają pobudliwość komórek nerwowych i mięśniowych oraz stymulują metabolizm fosforanów i wapnia.

W sercu powodują również wzrost wrażliwości receptorów ß1 na hormony stresu, przez co nasila się działanie adrenaliny i noradrenaliny na serce. Nadmierna podaż hormonów tarczycy oznacza zatem, że serce jest nadpobudliwe, co może powodować zaburzenia rytmu serca, takie jak tachykardia (silnie przyspieszone bicie serca,> 100 uderzeń / minutę), dodatkowe uderzenia, a nawet migotanie przedsionków.