Ropień kości
Ropień kości
Ropnie kości (ropnie kości) są również znane jako zapalenie kości i szpiku. Rozróżnia się tutaj formę endogeniczną i egzogeniczną. Formę endogenną wywołują bakterie (zwłaszcza gronkowce, Pseudomonas i Proteus) od strony krwi, czyli bakterie we krwi. Forma egzogenna pojawia się zwykle po złamaniach lub urazach tkanki miękkiej. Bakterie mogą następnie migrować do kości przez ten uraz i prowadzić do ropnia kości. Postać endogenna występuje głównie u młodzieży (do 16 roku życia), podczas gdy u dorosłych rzadziej rozwija się postać endogenna.
Więcej informacji na temat ropnia kostnego można znaleźć w głównym artykule Ropień.
Objawy ropnia kości
Pacjenci z ostrym ropniem kostnym zwykle skarżą się na dreszcze, wysoką gorączkę i dużą liczbę białych krwinek, a także na tzw. Przesunięcie w lewo (więcej młodych i niedojrzałych krwinek). Występuje również miejscowa tkliwość w miejscu ropnia i towarzyszący jej ciastowaty obrzęk otaczającej tkanki. W przypadku przewlekłych ropni istnieje ryzyko powstania przetok. W tym przypadku dolegliwości pacjenta zwykle nie są tak ostre, jak w ostrej postaci.
diagnoza
Przede wszystkim morfologia krwi daje wstępne wskazanie ciężkości choroby. Podczas Wzrost gorączki należy wziąć posiew krwi do jednego odpowiednie wykrywanie zarazków wygrać. ZA RTG Nieznaczne rozjaśnienie odpowiedniej kości może wskazywać na ropień kości (zwykle na początku choroby). Im dalej postępuje ropień kości, tym bardziej Struktura kości wydaje się bardziej zrelaksowana w odpowiednim miejscu. Ponadto a Ultradźwiękowy, a MRI lub można wykonać scyntygrafię szkieletu. Podczas operacji można również wykonać rozmaz w celu uzyskania odpowiednich zarazków.
Terapia ropnia kości
Ropień kości można leczyć zachowawczo lub chirurgicznie. Leczenie zachowawcze polega na unieruchomieniu kończyny, schłodzeniu i podaniu antybiotyków o szerokim spektrum działania. W pierwszej kolejności jama ropnia jest lokalizowana i nacinana, następnie jama ropnia zostaje udrożniona (czytaj także: Operacja ropnia). Przed ewakuacją można wykonać wymaz z rany w celu uzyskania odpowiedniego potwierdzenia obecności zarazków. Następnie ranę kilkakrotnie przepłukuje się i wprowadza drenaż rany. Następnie przez kilka tygodni przeprowadzana jest systematyczna antybioza.
Więcej informacji na ten temat można znaleźć pod adresem: Leczenie ropnia
Powikłania ropnia kości
Przede wszystkim istnieje ryzyko, że ostry ropień rozwinie się w postać przewlekłą, która powraca i musi być kilkakrotnie operowana. Po chirurgicznym usunięciu ropnia mogą wystąpić stany zapalne, zaburzenia gojenia się ran oraz infekcje pooperacyjne, które wymagają powtórzenia operacji. W skrajnych indywidualnych przypadkach może być konieczne amputowanie chorej kończyny w celu ochrony organizmu przed zagrażającym życiu zatruciem krwi.
