Wirus RS

Co to jest wirus RS?

Syncytialny wirus oddechowy, w skrócie wirus RS lub RSV, należy do paramyksowirusów. Jest przenoszony przez infekcję kropelkową. Oznacza to, że patogen jest przenoszony na inne osoby poprzez małe kropelki, które powstają podczas mówienia, kaszlu lub kichania.

Można zaobserwować wzrost zakażeń wirusem RS, zwłaszcza w miesiącach zimowych. Wirus RS jest wysoce zaraźliwy i zakażone są w szczególności dzieci. W nich wywołuje stany zapalne dolnych dróg oddechowych, objawiające się między innymi gorączką i dusznością.

Ten artykuł może Cię również zainteresować: Wirusowe przeziębienie

Objawy zakażenia RSV

Wirus RS nie ma określonych objawów, dzięki którym można natychmiast rozpoznać infekcję. Występuje raczej szeroki zakres objawów ze strony dróg oddechowych, które mogą również wystąpić w przypadku infekcji innymi patogenami. U dzieci głównym objawem zakażenia wirusem RS jest wysoka gorączka. Istnieją również oznaki duszności:

• Należą do nich na przykład zwiększona częstość oddechów i większy wysiłek przy oddychaniu. Można zaobserwować inne oznaki duszności, zwłaszcza u małych dzieci.
• W obszarze żeber skórę można wciągnąć do wewnątrz w przestrzeniach między żebrami. Aby zrekompensować duszność, organizm próbuje wciągnąć więcej powietrza do płuc, tworząc silniejsze podciśnienie podczas wdechu. Spowoduje to utworzenie nazwanych kolekcji.
• Dodatkowo można zaobserwować gwałtowny ruch nozdrzy zarówno podczas wdechu, jak i wydechu. Pomoże to powiększyć drogi oddechowe i umożliwi większy przepływ powietrza.
• Ponadto głowa często jest schowana do tyłu, aby rozszerzyć krtań i umożliwić większy napływ powietrza.
• Ta infekcja może wydłużyć fazę wydechu.
• Brak tlenu może powodować, między innymi, sinienie ust.

Oprócz zmian w oddychaniu może rozwinąć się kaszel. Dzieci mogą zauważyć zmniejszony apetyt i katar we wczesnych stadiach infekcji.

Przebieg choroby w RSV

Początek choroby u małych dzieci i niemowląt charakteryzuje się początkowo utratą apetytu i katarem. Innym wczesnym objawem jest zapalenie okolicy gardła, które może objawiać się bólem gardła.

Po 1-3 dniach stan zapalny rozprzestrzenia się wzdłuż dróg oddechowych. Następnie dochodzi do infekcji najpierw górnych, a później dolnych dróg oddechowych. W tym momencie pojawiają się objawy duszności i zaczyna się gorączka.

Jeśli choroba postępuje dalej, może wystąpić zapalenie płuc. U starszych dzieci choroba może dochodzić tylko do zapalenia górnych dróg oddechowych i nie może się dalej rozprzestrzeniać.

Jako późne powikłanie u niektórych dzieci może rozwinąć się ostre zapalenie ucha środkowego, którego przyczyną jest również wirus. W przypadku tego powikłania istnieje ryzyko, że bakterią zostanie również zakażone ucho środkowe. Ta podwójna infekcja nazywana jest nadkażeniem i często jest trudna do wyleczenia. Po ciężkim przebiegu może wystąpić utrzymująca się nadwrażliwość dróg oddechowych. Przejawia się to w tym, że drogi oddechowe kurczą się odruchowo nawet przy niewielkich bodźcach i oddychanie staje się trudne.

okres wylęgania

Okres inkubacji wynosi od dwóch do ośmiu dni. Opisuje czas od zarażenia wirusem RS do wystąpienia objawów.

Terapia RSV

Nie ma specyficznej terapii przeciwko wirusowi, więc terapia obejmuje przede wszystkim środki łagodzące objawy. W przypadku małych dzieci i niemowląt terapia prowadzona jest w szpitalu. Ogólnie podaje się im tlen i lek rozszerzający drogi oddechowe. Jeśli samodzielne oddychanie nie wystarcza już do wchłonięcia wystarczającej ilości tlenu, należy użyć maski wspomagającej oddychanie.W skrajnych przypadkach należy przeprowadzić wentylację mechaniczną. Ponadto należy zadbać o podanie wystarczającej ilości płynu, ponieważ pomaga to w upłynnieniu wydzieliny w nosogardzieli. Tylko w ten sposób działa płynnie i nie blokuje dalej dróg oddechowych.

Rybawiryna, lek przeciwwirusowy, jest zalecana tylko w wyjątkowych przypadkach. Badania nie wykazały, że pacjenci leczeni rybawiryną mieli lepszą progresję choroby i mniej powikłań. Dlatego nie jest już częścią standardowej terapii. Nie zaleca się również inhalacji kortykosteroidów. Podawanie kortykosteroidów przez dostęp żylny może złagodzić ostre objawy. Należy to jednak porównać z możliwymi skutkami ubocznymi.

Więcej informacji można również znaleźć pod adresem: Terapia przeziębienia - porady i wskazówki

Czas trwania zakażenia RSV

Nieskomplikowana infekcja wirusem RS goi się całkowicie po około 3-12 dniach. W pierwszych dniach choroby dochodzi do infekcji górnych dróg oddechowych. W ciągu 1-3 dni pojawiają się reakcje zapalne dolnych dróg oddechowych i opisane objawy. Jednak niektóre objawy, takie jak kaszel, mogą utrzymywać się przez tygodnie, nawet jeśli wszystkie inne objawy już ustąpiły.

Ta informacja dotyczy w szczególności małych dzieci, ponieważ dorośli z normalnym układem odpornościowym zwykle nie doświadczają żadnych objawów zakażenia RSV i dlatego są milczące. Oczywiście czas trwania choroby zależy również od jej ciężkości i może ulec wydłużeniu w przypadku powikłań. Nie można tu sformułować żadnego ogólnego stwierdzenia na temat czasu trwania. Nawet u pacjentów z obniżoną odpornością trudno jest określić czas trwania, ponieważ wpływa na nie wiele czynników.

Kto jest szczególnie chory na RSV?

Szczególnie narażone na rozwój wirusa RS są małe dzieci i niemowlęta w 3. i 4. miesiącu życia. Wirus RS jest najczęstszą infekcją dróg oddechowych u niemowląt i małych dzieci.

W okresie epidemii - czyli w okresach, w których zakażenie wirusem RS występuje częściej - szczególnie dotknięte są ośrodki opieki dziennej i poradnie dziecięce. Ponadto szczególnie dotknięte są wcześniaki i małe dzieci z wrodzonymi wadami serca lub chorobami układu oddechowego, takimi jak astma. Wcześniaki nie otrzymały od matki wystarczającej ochrony gniazda, aby mogły zarazić się wirusem RS w pierwszych tygodniach życia. To dla nich zagraża życiu.

Dorośli są mniej podatni na zakażenie wirusem RS, ponieważ układ odpornościowy odpiera wirusa, zanim wystąpią objawy. Jednak dorośli, którzy mają częsty kontakt z małymi dziećmi, mają zwiększone ryzyko choroby. Dorośli, których układ odpornościowy jest osłabiony z różnych powodów, są bardziej narażeni na zakażenie wirusem RS. Należą do nich pacjenci z immunosupresją, jaka występuje po podaniu leków chemioterapeutycznych, czy osoby z przewlekłymi chorobami serca lub płuc.

Jak niebezpieczne jest RSV podczas ciąży?

Zakażenie wirusem RS w czasie ciąży nie stanowi zagrożenia zarówno dla matki, jak i nienarodzonego dziecka. Warunkiem tego jest brak zaburzeń układu odpornościowego u matki, co ma miejsce w przypadku większości kobiet w ciąży. Przeniesiona infekcja wirusem RS może nawet mieć pozytywny wpływ na nienarodzone dziecko. W reakcji obronnej przeciwko wirusowi układ odpornościowy matki tworzy określone białka obronne, które znakują wirusa, aby można go było odpowiednio zwalczać. Te białka są specyficzne dla wirusa RS i mogą być przenoszone na nienarodzone dziecko. Tak więc jeszcze przed narodzinami dziecka istnieje naturalna ochrona przed wirusem RS, który jednak ma różną siłę i w niektórych przypadkach nie może odpowiednio chronić przed infekcją.

Jak zaraźliwy jest wirus RS?

Wirus RS jest wysoce zaraźliwy. Ponieważ jest przenoszony przez kropelki, może się szybko rozprzestrzeniać. Ponadto wirus jest bardzo odporny na środowisko, co oznacza, że ​​może dobrze przetrwać poza człowiekiem. Pacjent z zakażeniem wirusem RS jest zaraźliwy dla innych ludzi już po jednym dniu.

Nawet u dzieci i dorosłych z nienaruszonym układem odpornościowym ta zaraźliwość ustępuje dopiero po 3-8 dniach. Oznacza to, że nawet pacjenci, u których w pierwszych dniach choroby nie pojawiają się prawie żadne objawy, są już zaraźliwi dla otaczających ich osób. U niemowląt, wcześniaków i osób dorosłych z obniżoną odpornością okres zakażenia można wydłużyć do tygodni lub miesięcy. Nazywa się je wtedy trwałymi eliminatorami.

Czy zakażenie RSV może być śmiertelne?

W wielu przypadkach zakażenie wirusem RS może być śmiertelne. Szczególnie dotyczy to dzieci z czynnikami ryzyka, takimi jak przebyte choroby płuc lub wrodzone wady serca. Grupa obejmuje również wcześniaki. Tutaj śmiertelność wynosi około trzech do czterech procent. U zdrowych dzieci z normalnym układem odpornościowym śmiertelność jest mniejsza niż jeden procent.

Diagnoza RSV

U dzieci i niemowląt na podstawie typowych objawów można podejrzewać zakażenie wirusami RS. Wirus RS można wykryć w laboratorium za pomocą pojedynczych wymazów z nosa i gardła. Patogen można również wykryć we krwi. Za pomocą tych metod patogen może być hodowany bezpośrednio i w ten sposób wykrywany lub, alternatywnie, można wykryć specjalne struktury powierzchniowe (antygeny) na wirusach i w ten sposób postawić diagnozę.

Długoterminowe konsekwencje zakażenia wirusem RS

U około jednej trzeciej dzieci zakażonych wirusem RS w miarę postępu choroby rozwija się ostre zapalenie ucha środkowego. Może to prowadzić do uszkodzenia przewodu słuchowego i otaczających go struktur, zwłaszcza w przypadku dodatkowej infekcji bakteryjnej. Dlatego leczenie antybiotykami jest niezbędne, aby uniknąć utraty słuchu.

Ponadto drogi oddechowe mogą być bardziej wrażliwe na bodźce zewnętrzne przez długi czas po wyleczeniu choroby. W rezultacie drogi oddechowe kurczą się nawet przy niewielkiej stymulacji i odczuwana jest duszność. Zjawisko to można zaobserwować do dziesięciu lat po zakażeniu. W tym długim okresie dzieci wykazują również skłonność do ataków astmy, która ustępuje wraz z wiekiem. Omówiono również, czy wcześniejsza infekcja wirusem RS prowadzi do zwiększonych wskaźników alergii. Niektóre badania wykazały, że dzieci z wyleczoną infekcją wykazywały między innymi skłonność do alergii pokarmowych. Jednak nie zostało to jeszcze w pełni potwierdzone.

Eksperymenty laboratoryjne wykazały, że wirus może dostać się do mózgu podczas infekcji. Mogą tam również wystąpić długotrwałe uszkodzenia. To uszkadza obszary mózgu związane z uczeniem się. Możliwą długofalową konsekwencją może być trudna zdolność uczenia się, a także zaburzenia percepcji.

zapalenie płuc

W bardzo ciężkich przypadkach zakażenie wirusem RS może prowadzić do zapalenia płuc. Szczególnie dotknięci są pacjenci z przewlekłymi chorobami serca lub płuc, a także wszyscy pacjenci z obniżoną odpornością.

W tym przypadku infekcja wirusem RS, który normalnie może być dobrze zwalczany przez układ odpornościowy, może rozprzestrzeniać się nieubłaganie i prowadzić do poważnych przebiegów choroby.

Objawy nie różnią się zbytnio od objawów zapalenia dróg oddechowych. Objawami mogą być również bóle kończyn i głowy.

Pomocne informacje na ten temat można znaleźć pod adresem: Przyczyny zapalenia płuc

Czy jest szczepienie przeciwko wirusowi RS?

Obecnie nie ma szczepionki, która może wywołać czynną immunizację. Uodpornienie czynne ma miejsce w przypadku tych szczepień, w których szczepiony jest np. Osłabiony patogen, a organizm w odpowiedzi immunologicznej wytwarza specjalne białka obronne (przeciwciała). Przeciwciała mogą szczególnie rozpoznawać dany patogen, a następnie wywoływać odpowiedź immunologiczną organizmu.

Istnieje szczepionka bierna dla dzieci z czynnikami ryzyka, takimi jak wrodzone wady serca czy choroby płuc. W tej szczepionce przeciwciała przeciwko wirusowi RS są szczepione bezpośrednio. Wadą tej szczepionki jest jednak to, że są one obecne w organizmie tylko przez ograniczony czas. Oznacza to, że szczepionkę należy podawać co miesiąc.