Co to jest wirus HP?

definicja

Wirus brodawczaka ludzkiego - w skrócie HPV - jest patogenem wielkości około 50 nanometrów, z których istnieje ponad sto różnych typów, które powodują różne obrazy kliniczne. Na przykład HPV może powodować brodawki skórne, ale może być również czynnikiem predysponującym do raka szyjki macicy lub krtani.

Wirus brodawczaka

Wirusy brodawczaka należą do wirusów przenoszących DNA i mają rozmiar od 45 do 55 nanometrów. Podgatunek wirusa brodawczaka ludzkiego - w skrócie HPV - dotyczy głównie ludzi. Wirusy brodawczaków spowalniają przebieg choroby i dlatego w przypadku infekcji nie zagrażają poważnie życiu, jak inne patogeny.

Zapewniają powstawanie przerostów tkanek. Mogą być łagodne, takie jak brodawki skórne lub narządów płciowych, lub mieć charakter złośliwy, na przykład w raku szyjki macicy. Ponadto wirusy brodawczaka są bardzo odporne na środowisko, co pozwala im przetrwać kilka tygodni bez żywiciela.

Jak można zdiagnozować infekcję wirusem HP?

Test oceniający, czy doszło do infekcji HPV, składa się z próbki tkanki z potencjalnie podejrzanego wzrostu skóry. Ta próbka tkanki jest rozkładana na poszczególne składniki za pomocą enzymów i procedur rozkładu, które są następnie badane na obecność DNA HPV. Jeśli można to znaleźć, uważa się to za dowód infekcji. I odwrotnie, brak DNA wirusa HPV nie może wykluczyć infekcji ze stuprocentową pewnością.

Ponadto wskazane jest zbadanie, czy wirusowe DNA zostało już zintegrowane z genomem własnych komórek organizmu, czy też nadal jest luźno w komórkach. Ze statystycznego punktu widzenia integracja wiąże się ze znacznie wyższym ryzykiem degeneracji przerostu skóry. Tak zwane geny supresorowe nowotworów są niszczone przez integrację wirusowego DNA, przez co mechanizmy kontroli komórkowej nie mają już zastosowania, a tendencja do degeneracji wzrasta.

Jakie choroby wywołuje wirus HP?

Z grubsza rzecz biorąc, można rozróżnić łagodne i złośliwe choroby wywoływane przez HPV. Typ choroby wywołującej chorobę można zidentyfikować na podstawie typu wirusa HPV, który powoduje chorobę. Rozróżnia się tutaj wiele tak zwanych typów niskiego ryzyka i kilka tak zwanych typów wysokiego ryzyka.

Typy niskiego ryzyka powodują łagodne narośla skóry. Należą do nich na przykład:

• Brodawki na skórze płaskiej
• Głębsze brodawki podeszwowe
• Mokre brodawki
• Brodawki w okolicy anogenitalnej

Może Cię również zainteresować: Usuń brodawki

Inną chorobą jest nawracająca brodawczakowatość dróg oddechowych. Są to nawracające brodawki, które tworzą się na fałdach głosowych pacjentów. Przede wszystkim powodują chrypkę, w najgorszym przypadku mogą spowodować częściowe zamknięcie dróg oddechowych. Niemniej jednak te „brodawki strun głosowych” nadal zalicza się do łagodnych chorób.

Zmiany nowotworowe można podsumować pod chorobami złośliwymi. Wybitnymi przykładami tutaj są rak szyjki macicy lub odmiana raka skóry zwana epidermodysplasia verruciformis. Wirusy osadzają się w komórkach w odpowiednich miejscach i blokują mechanizmy kontroli wewnętrznej komórki, które zwykle mają na celu zapobieganie rozwojowi nowotworu.

Jakie objawy mogą sugerować obecność wirusa HP?

W przypadku zakażenia wirusami brodawczaka ludzkiego w rzeczywistości nie można dokonać wyraźnego rozróżnienia między objawami a pełnym obrazem klinicznym. W przypadku łagodnych wirusów HPV rozwój brodawek jest zarówno objawem, jak i ostatecznie pełnym obrazem klinicznym. Ponieważ brodawki u ludzi są wywoływane wyłącznie przez wirusy brodawczaka ludzkiego, dalsze badania przyczyny nie są konieczne. Jedynie określenie typu HPV może mieć znaczenie dla oceny ryzyka rozwoju guza.

Z drugiej strony objawami obecności wyraźnego guza są triada tzw. „Objawów B”, na którą składają się:

• gorączka
• Nocne poty
• Niezamierzona utrata wagi

Ta triada jest kluczowym objawem chorób nowotworowych na późniejszych etapach. Te choroby nowotworowe nie są jednak przejawem niedawnej infekcji wirusami brodawczaka ludzkiego, ale pojawiają się dopiero kilkadziesiąt lat później, więc wszelkie objawy „B” służą jedynie jako pośrednia wskazówka na obecność zakażenia HPV, ponieważ choroba nowotworowa jest również zupełnie inna Może mieć pochodzenie.

Brodawki

Brodawki są same w sobie łagodnymi guzami skóry, więc mówiąc prosto: wzrost tkanki powierzchownej spowodowany infekcją wirusową. W zależności od lokalizacji i nasilenia można wyróżnić różne rodzaje brodawek:

• Brodawki na skórze płaskiej: zwykle znajdują się na twarzy lub dłoniach i wykazują tylko niewielki guzek. Dotykają głównie dzieci.
• Typowe brodawki: ten typ występuje głównie na dłoniach osób dotkniętych chorobą i wykazuje mały guzek o szorstkiej powierzchni.
• Brodawki podeszwowe: znajdują się na podeszwach stóp i w porównaniu z innymi typami brodawek wrastają głębiej w podskórną tkankę tłuszczową.
• Brodawki narządów płciowych / brodawki odbytowo-płciowe: zlokalizowane są na błonach śluzowych zewnętrznych narządów płciowych, takich jak pochwa, penis, ale także odbyt.
• Brodawki krtani: Te brodawki znajdują się na strunach głosowych w krtani i muszą zostać usunięte chirurgicznie

Może Cię również zainteresować: Czy brodawki narządów płciowych są zaraźliwe?

Leczenie / terapia

Leczenie zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego zależy przede wszystkim od typu wirusa HPV, a więc także od objawów, jakie wywołuje wirus. Jeśli „łagodny wirus HP” powoduje rozwój brodawek, terapia nie jest absolutnie konieczna - wyjątkiem są tu brodawki krtani, które w przeciwnym razie mogłyby zablokować tchawicę.

Zwykle miejscowe miejsce infekcji, które później tworzy brodawkę, goi się samoistnie najpóźniej po dwóch latach, a brodawka znika. Ponieważ jednak brodawki często okazują się brzydkie i uciążliwe, istnieją sposoby ich leczenia; można je wyciąć chirurgicznie, oblodzić lub leczyć żrącym środkiem przez długi czas, aby stopniowo usunąć brodawkę. Niestety wszystkie drogi wiążą się z częstymi nawrotami brodawek.

Przeczytaj więcej na ten temat: Leki na brodawki

W przypadku zmian nowotworowych, czyli „złośliwych” skóry, należy postępować tak samo, jak w przypadku innych guzów. Spektrum leczenia może obejmować od chirurgicznego usunięcia po radioterapię lub chemioterapię. Określa to dermatolog lub onkolog, w zależności od rodzaju guza.

W przypadku raka szyjki macicy istnieje możliwość zaszczepienia się, aby zapobiec potencjalnej infekcji HPV, która może prowadzić do rozwoju raka. Nowotwory gardła i gardła, podobne do guzów skóry, w zależności od ich rodzaju, są usuwane przez placówki dostępne dla onkologii.

Przeczytaj więcej na ten temat: Szczepienie przeciwko rakowi szyjki macicy

Szczepienie przeciwko wirusowi HPV

Szczepienie przeciwko wirusom HP jest oficjalnie zalecane przez Instytut Roberta Kocha zarówno dla chłopców, jak i dziewcząt. Koszty szczepień dziewcząt w wieku od 9 do 14 lat są zwykle pokrywane przez kasy chorych. W razie wątpliwości należy skontaktować się bezpośrednio z kasą chorych i tam zasięgnąć informacji.

Szczepionka to potrójna dawka substancji czynnej, o której mówi się, że jest skuteczna przeciwko dziewięciu różnym typom wirusa HPV. Głównym powodem szczepień jest ochrona przed rozwojem raka szyjki macicy w wyniku zakażenia HPV. Ponieważ wirusy HP są zwykle kolonizowane wraz z rozpoczęciem współżycia, szczepienie należy wykonać przed pierwszym stosunkiem płciowym.

Jeśli aktywność ta nie zostanie jeszcze osiągnięta w wieku 14 lat, zaleca się późniejsze szczepienie. Firmy ubezpieczeniowe przejmują następnie te szczepienia w indywidualnych przypadkach. Bardziej szczegółowa lista założeń kosztów, a także możliwych skutków ubocznych itp. Znajduje się na stronie Instytutu Roberta Kocha.

Jaka jest droga transmisji?

Zwykle jest przenoszony od osoby zakażonej HPV. Może to albo przenieść wirusa bezpośrednio na inną osobę, albo uwolnić go do środowiska, gdzie przetrwa przez pewien czas, aż wejdzie w kontakt z następną osobą.

Wirusy szukają drogi „przez” skórę, ponieważ ich celem jest osadzenie się w dolnej warstwie skóry i umożliwienie im namnażania się w niej. Wirus osiąga to albo przez penetrację małych ran w skórze, w których brakuje górnej warstwy skóry, która służy jako bariera ochronna, albo poprzez kontakt z błoną śluzową, która również nie ma tej typowej wierzchniej warstwy skóry. Okolice ust lub narządów płciowych to typowe miejsca, w których można znaleźć błony śluzowe.

Gdy wirusy osadzą się w komórkach dolnej warstwy skóry, pobudzają je do silniejszego podziału. Z każdej zainfekowanej komórki skóry wyłaniają się nowe komórki, które są również skolonizowane przez wirusy. Ponieważ komórki skóry dzielą się częściej niż normalnie z powodu wirusa, rozwijają się niewielkie narośla tkanek zwane brodawkami. W ciągu tygodni komórki najniższej warstwy skóry zawierające wirusy docierają do powierzchni, ponieważ skóra jest stale odnawiana od dołu.

Jeśli te powierzchowne komórki zawierające wirusy zostaną uszkodzone lub zniszczone, uwalniane są wirusy, które są następnie albo przenoszone bezpośrednio na człowieka, albo uwalniane do środowiska.

Tak więc krwawiące brodawki są wysoce zaraźliwe i mogą powodować nowe brodawki w miejscach, do których dostaje się krew.

Czy wirus HP może być przenoszony przez seks oralny?

Transmisja drogą oralną jest możliwa bez żadnych problemów, ponieważ wirus brodawczaka ludzkiego potrzebuje „nieszczelnego” obszaru skóry, aby tam przeniknąć. Ponieważ w jamie ustnej jest błoną śluzową, nie posiada ochronnej warstwy rogowej, która umożliwia wirusom swobodną penetrację. Możliwa jest jednak również transmisja w przeciwnym kierunku. Na penisie i pochwie znajdują się również błony śluzowe, przez które wirusy mogą przenikać do organizmu.

Jednak w obu przypadkach warunkiem wstępnym jest obszar skóry skażony HPV lub czymś podobnym, który przenosi wirusa do błon śluzowych.

Jak długi jest okres inkubacji?

Okres inkubacji wirusa brodawczaka ludzkiego wynosi zwykle od czterech tygodni do ośmiu miesięcy. Zależy to od sytuacji immunologicznej zakażonej osoby i miana wirusa podczas transmisji. Im większe miano wirusa, tj. Im więcej wirusów jest przenoszonych, tym z reguły krótszy jest okres inkubacji.

Rak szyjki macicy spowodowany wirusem HPV

Aby Cię uspokoić, nie każda infekcja wirusami brodawczaka ludzkiego per se prowadzi do rozwoju raka szyjki macicy. Spośród ponad stu różnych typów HPV, w szczególności typy 16, 18, 31 i 45 są związane ze zwiększonym ryzykiem. Tak zwane szczepienia przeciw rakowi szyjki macicy są opracowywane właśnie przeciwko tym podgatunkom, aby zminimalizować infekcję, a tym samym ryzyko rozwoju raka.

Jeśli wirusom uda się zainfekować macicę podczas stosunku płciowego, wirusy osadzają się w komórkach szyjki macicy i powoli zaczynają wyłączać własne „mechanizmy kontrolne” komórki, tak że w ciągu 10-15 lat choroba zaczyna degenerować Komórki szyjki macicy.

Rak gardła spowodowany HPV

Obecnie nie ma wyraźnych dowodów na związek między zakażeniami HPV a rakiem krtani, ponieważ dokładny mechanizm jest nadal niejasny. Jednak badania wykazały, że niemała liczba osób z rakiem gardła miała również infekcję HPV. Przeważnie jest to wirus HPV typu 16 lub 18, o którym wiadomo, że powoduje raka w określonym typie komórek, który znajduje się również w krtani.

Jednak w tym kontekście można mieć nadzieję, że leczenie raka krtani wywoływanego przez wirusy brodawczaka ludzkiego działa stosunkowo dobrze. W każdym razie znacznie lepsze niż rak gardła spowodowany paleniem lub alkoholem.

Rokowanie - czy można wyleczyć zakażenie HPV?

Brodawki powstałe w wyniku infekcji HPV są całkiem uleczalne. Można je usunąć przez wytrawianie lub „zamrażanie”. Jeśli to wszystko się nie powiedzie, brodawki można ostatecznie wyciąć chirurgicznie. Jednak te zabiegi są zwykle związane ze stosunkowo wysokim odsetkiem nawrotów. Oznacza to, że w końcu brodawka ponownie się rozwinie.

W normalnych przypadkach brodawki również znikają same po około dwóch latach bez żadnych dalszych działań, ponieważ organizm w tym czasie wytworzył wystarczającą ilość przeciwciał, aby zwalczyć wirusy i pozbyć się tych nieestetycznych narośli skórnych.

Jeśli chodzi o zmiany nowotworowe wywołane przez HPV, to stadium, w którym guz zostaje wykryty, odgrywa decydującą rolę w rokowaniu choroby. Im wcześniej guz, taki jak rak szyjki macicy lub rak jamy ustnej i gardła, zostanie wykryty, tym większe szanse na wyzdrowienie. Kolejnym decydującym czynnikiem jest rodzaj zastosowanej terapii i to, czy guz był już w stanie zainfekować sąsiednie węzły chłonne, czy nawet spowodować przerzuty.

Dzięki kompleksowej operacji i późniejszemu leczeniu skojarzonemu chemioterapii i radioterapii rokowanie w wygojeniu guza nie wygląda źle.