Anatomia-Leksykon

Drożdże

wprowadzenie

Drożdże są jednym z najpowszechniejszych rodzajów grzybów i jednym z grzybów jednokomórkowych, które mogą rosnąć do około 5-8 µm. Mogą rozmnażać się poprzez kiełkowanie i podziały komórkowe i mogą rozwinąć się pseudomycelia. Pseudomycelium to nazwa nadana połączeniu kilku komórek drożdży, które powstały w wyniku kiełkowania.

Grzyby drożdżowe mogą również tworzyć zarodniki, które są bardzo odporne i dzięki którym mogą przetrwać przez długi czas w różnych środowiskach. Wiele drożdży jest często częścią naturalnej flory skóry i jelit i nie ma żadnej wartości chorobowej jako takiej.

Jednak w pewnych sytuacjach, zwykle w przypadku niedoboru odporności, mogą stać się patogenami oportunistycznymi. Jeśli układ odpornościowy jest osłabiony, drożdże mogą się nadmiernie namnażać, atakować skórę, błony śluzowe i narządy wewnętrzne oraz powodować poważne choroby, które zostaną omówione bardziej szczegółowo poniżej. Najważniejszym przedstawicielem i czynnikiem sprawczym tych chorób jest Candida albicans.

Czy drożdże są zaraźliwe?

Drożdże mogą być bardzo zaraźliwe, ale głównie tylko wtedy, gdy osłabiony jest własny układ odpornościowy lub zaatakowana flora skóry / błony śluzowej. Drożdże mogą atakować między innymi skórę i paznokcie. Infekcja odbywa się tutaj głównie poprzez bliski kontakt fizyczny lub stosowanie tych samych ręczników i bielizny. Jeśli paznokcie są zakażone drożdżakami, infekcja może być również przenoszona przez wspólne nożyczki lub pilniki do paznokci.

Więcej informacji na ten temat można znaleźć pod adresem: Jak zaraźliwe są drożdże?

Drożdże w okolicy narządów płciowych (np. Pleśniawki pochwy lub zapalenie żołędzi) mogą być przenoszone podczas stosunku płciowego bez zabezpieczenia. Jeśli jeden z partnerów jest zarażony drożdżakami, obaj partnerzy powinni być zawsze leczeni w tym samym czasie, aby uniknąć „efektu ping-ponga”. Drożdże nie są przenoszone przez deski sedesowe.

Atak grzybów w jamie ustnej występuje głównie u astmatyków lub pacjentów z płucami, którzy są uzależnieni od przyjmowania aerozoli kortyzonu. Kortyzon osłabia obronę immunologiczną jamy ustnej, a drożdżaki mogą się tam szybko namnażać, wywołując objawy pleśniawki. Zakażenie jest możliwe poprzez wspólne używanie szczoteczek do zębów lub produktów do pielęgnacji zębów. Infestacja grzybicza w jelicie występuje zwykle w wyniku długiego stosowania antybiotyków, ale zwykle nie jest zaraźliwa.

Ogólne informacje na temat zaraźliwych wysypek można znaleźć pod adresem: Czy moja wysypka jest zaraźliwa?

Przyczyny zakażenia drożdżakami

Najważniejsze przyczyny zakażenia drożdżakami to niedobór odporności lub upośledzona flora skóry / błony śluzowej. Przyczynami osłabienia układu odpornościowego może być duży stres, długie przyjmowanie kortyzonu (patrz: skutki uboczne kortyzonu), ale także choroby takie jak białaczka, AIDS czy źle kontrolowana cukrzyca (cukrzyca).

Flora skóry może zostać uszkodzona głównie przez nadmierne kąpanie się i stosowanie silnych mydeł, które niszczą kwaśny płaszcz ochronny skóry. Jednak nawet w miejscach, w których gromadzi się dużo wilgoci i ciepła, np. Pod biustem, pod pachami, w pachwinie czy pod fałdami brzusznymi, może dojść do uszkodzenia bariery skórnej przez stale podwyższone nawilżenie i może dojść do patologicznej kolonizacji drożdżakami chodź.

Flora jelitowa i jamy ustnej może zostać zniszczona między innymi przez leki, takie jak antybiotyki lub kortyzon. Flora pochwy może zostać zniszczona przez zmiany hormonalne (np. Tabletki antykoncepcyjne), przez wkładkę domaciczną lub przez nieprawidłową i nadmierną higienę intymną (mycie pochwy lub stosowanie mydeł) i prowadzić do zwiększonej kolonizacji drożdżakami.

Objawy

W zależności od miejsca zakażenia drożdżakami występują różne objawy. Jeśli drożdżaki zaatakują skórę, w dotkniętych obszarach zwykle tworzy się czerwona, swędząca i bolesna wysypka. Często na skórze pojawiają się również małe krosty lub łzy. Drożdże atakują fałdy skórne, np. pod biustem, pod pachami, w pachwinie lub na brzuchu.

Grzyb paznokci, wywoływany przez drożdże, zwykle zaczyna się na ścianie paznokcia - skąd paznokieć wyrasta. Na początku często tworzą się białawe plamy lub paski. Paznokieć staje się szorstki, kruchy i kruchy. Z biegiem czasu łożysko paznokcia często twardnieje i zmienia kolor na żółto-brązowy.

Grzyb pochwy zwykle objawia się silnym pieczeniem i swędzeniem pochwy lub sromu. Pochwa i srom są zazwyczaj bardzo zaczerwienione i opuchnięte i może wystąpić biaława, krucha wydzielina. Oddawanie moczu lub współżycie seksualne często może być bolesne.

Infekcja drożdżakowa jamy ustnej (pleśniawka) objawia się głównie zaczerwienieniem gardła i białawymi osadami na błonie śluzowej jamy ustnej lub języku. Jeśli zostaną wytarte, krwawienie jest łatwe. Może również wystąpić nieświeży oddech.

Infekcja drożdżakami jelita jest rzadka, ale może prowadzić do gazów, wzdęć, nudności, biegunki i zaparć.

Przeczytaj więcej na ten temat: Infekcja drożdżakowa

terapia

Do miejscowej terapii przeciwgrzybiczej, np. Stosuje się maści. W przypadku ciężkich infekcji stosuje się terapię tabletkami lub naparami.

Leki przeciwgrzybicze są stosowane głównie w leczeniu zakażeń drożdżakowych. Są to składniki aktywne, które hamują rozwój grzyba lub go zabijają. Często stosowanymi substancjami czynnymi są np. Nystatyna, klotrimazol, flukonazol czy amfoterycyna B.

Leki przeciwgrzybicze mogą być stosowane lokalnie jako kremy, maści, lakiery do paznokci i czopki, lub mogą być przyjmowane w postaci tabletek lub w postaci naparu. W przypadku zakażeń grzybiczych skóry lub błon śluzowych (pleśniawki jamy ustnej, zapalenia pochwy itp.) Miejscowo stosuje się głównie leki przeciwgrzybicze. W ciężkich zakażeniach z zajęciem narządów leki przeciwgrzybicze podaje się w postaci tabletek lub we wlewie.

Podczas leczenia kandydozy ważne jest, aby zapewnić regularne stosowanie leków przeciwgrzybiczych przez określony czas, aby zapobiec ponownemu pojawieniu się grzyba.

Candida albicans / kandydoza

Candida albicans jest najważniejszym i najczęstszym przedstawicielem grzybów drożdżakowych i występuje prawie wyłącznie u ludzi. W 90% przypadków jest przyczyną kandydozy, zakażenia szczepami Candida. Candida albicans to oportunistyczny drobnoustrój, który można wykryć w normalnej florze skóry / błony śluzowej wielu ludzi i może wywołać chorobę tylko w przypadku zaburzonej flory lub osłabienia układu odpornościowego.

Najczęstszymi obrazami klinicznymi, które mogą być spowodowane przez Candida albicans, są zapalenie pochwy (pleśniawki pochwy), zapalenie żołędzi (zapalenie żołędzi spowodowane drożdżakami), pleśniawki jamy ustnej, pieluszkowe oraz liczne infekcje skóry i paznokci. W rzadkich przypadkach i przy silnie osłabionym układzie odpornościowym może również wystąpić infekcja ogólnoustrojowa - to znaczy infestacja narządów wewnętrznych, takich jak przełyk, serce, wątroba i ośrodkowy układ nerwowy, która często może być śmiertelna.

Czynniki ryzyka wystąpienia choroby wywołanej przez Candida albicans to przede wszystkim osłabienie układu odpornościowego, przewlekłe rany, obfite pocenie się, a także ciągłe noszenie odzieży nieprzepuszczającej powietrza lub bandaży okluzyjnych.

Candida albicans można niezawodnie wykryć poprzez rozmaz, a następnie badanie pod mikroskopem lub przez tworzenie specjalnych kultur grzybów. Samo wykrycie Candida albicans bez objawów choroby nie jest jednak niebezpieczne i nie wymaga leczenia.

Kandydoza jest leczona lekami przeciwgrzybiczymi.

Grzyb drożdżowy na skórze

Drożdże wybiórczo atakują obszary skóry ciepłe i wilgotne, np. Przestrzenie między palcami, ale także miejsca pod fałdami skórnymi.

Wiele drożdży jest normalną częścią flory skóry i nie ma wartości chorobowej. Jednak w pewnych okolicznościach mogą one również wpływać na skórę (patrz: Grzyb skórny), najlepiej w miejscach, w których fałdy skórne leżą jedna na drugiej i powstaje dużo wilgoci i ciepła. Miejsca predysponujące to na przykład pod piersiami, w pachwinie, pod pachami lub pod fałdami brzusznymi. Ale przestrzenie między palcami u rąk i nóg mogą również zostać zaatakowane przez drożdże.

Obszary objęte stanem zapalnym są zwykle zaczerwienione, opuchnięte, swędzące i bolesne w dotyku. Skóra również często się łuszczy. Terapeutycznie pomaga dobrze oczyścić dotknięte obszary i utrzymywać je w suchości, a także nakładać maści przeciwgrzybicze w celu usunięcia grzyba.

Wysypka pieluszkowa

U niemowląt, które nadal mają słaby układ odpornościowy, infekcja drożdżakowa może objawiać się pieluszkową wysypką. Zwykle powoduje to bolesną, czerwoną, swędzącą i łuszczącą się wysypkę na pośladkach, genitaliach, a czasem nawet na udach, brzuchu i plecach (w okolicy pieluchy).

Przyczyną jest zwykle zwiększona wilgotność spowodowana rzadkimi zmianami pieluch. Zapobiegawczo pomaga częściej zmieniać pieluchy, po przewijaniu umyć skórę dziecka letnią wodą, dobrze ją osuszyć i czasami zostawiać dziecko bez pieluch. Jeśli pieluszkowa wysypka jest już obecna, istnieją specjalne pasty przeciwgrzybicze, które można nakładać na dotknięte obszary.

Infestacja błon śluzowych

W przypadku zakażenia błon śluzowych u mężczyzn drożdżaki mogą prowadzić do zapalenia żołędzi, które między innymi związane z bolesnym oddawaniem moczu.

Jednak drożdże mogą również wpływać na błony śluzowe, na przykład pochwę (Zapalenie pochwy) lub żołądź (Balanitis) i powodują bolesne infekcje. Zapalenie pochwy lub zapalenie żołędzi jest spowodowane głównie nieprawidłową lub nadmierną higieną intymną, co prowadzi do zmiany flory śluzowej.

Pigułka antykoncepcyjna, wkładka domaciczna i noszenie syntetycznej, hermetycznej odzieży mogą sprzyjać rozwojowi pleśniawki pochwy. Grzyb pochwy objawia się głównie bolesnym obrzękiem i zaczerwienieniem pochwy i sromu, białą, kruchą wydzieliną, a także silnym świądem, pieczeniem i bólem podczas oddawania moczu lub podczas stosunku płciowego.

Zapalenie żołędzi (zapalenie żołędzi) objawia się przede wszystkim bolesnym zaczerwienieniem i obrzękiem żołędzi, bolesnym cofnięciem napletka oraz bólem podczas oddawania moczu lub podczas stosunku płciowego. Oba obrazy kliniczne powinny zostać wyjaśnione i leczone przez lekarza. W tym celu przepisuje się głównie maści przeciwgrzybicze lub czopki. Aby zapobiec „efektowi ping-ponga”, obaj partnerzy powinni być leczeni w tym samym czasie.

Drożdże w jelitach

Niektórzy przedstawiciele grzybów drożdżakowych są częścią normalnej flory jelitowej i nie mają wartości chorobowej. Jednak jeśli antybiotyki lub leki immunosupresyjne są przyjmowane przez długi czas, normalna flora jelitowa może zostać uszkodzona, a drożdżaki i inne bakterie mogą patologicznie namnażać się i powodować infekcję.

Zakażenie drożdżakami w jelicie może objawiać się np. W postaci gazów, wzdęć, bólów brzucha, ale także nudności, biegunki czy zaparć.

Infekcja jelita drożdżakami występuje rzadko. W przypadku wykrycia drożdżaków w jelicie i jednoczesnego wystąpienia wyżej wymienionych objawów można rozpocząć terapię przeciwgrzybiczą. Jeśli jednak wykryte zostaną tylko drożdże bez objawów, nie ma to wartości chorobowej.

Nystatyna jest najczęściej stosowana w terapii przeciwgrzybiczej. Następnie chorym zaleca się odbudowę fizjologicznej flory jelitowej przez okres 3-6 miesięcy. W tym czasie zaleca się również unikanie alkoholu, produktów z mąki pszennej i słodyczy - jako dieta przeciwgrzybicza. Najlepiej spożywać produkty pełnoziarniste, warzywa, sałatę i błonnik, aby wspierać rozwój zdrowej flory jelitowej i normalne funkcjonowanie jelit.

Aby uzyskać dalsze ważne informacje, przeczytaj również: Drożdże w jelicie

Drożdże na języku

Zakażenie języka drożdżakami występuje głównie podczas stosowania aerozoli kortyzonu, które prowadzą do miejscowego niedoboru odporności w jamie ustnej, a tym samym sprzyjają infekcji grzybiczej.

Grzyby drożdżakowe na języku mogą powodować pleśniawki w jamie ustnej. Jest to zakażenie Candida albicans jamy ustnej, które powoduje zaczerwienienie gardła i białawe złogi na błonie śluzowej jamy ustnej i języku. Osady można usunąć, ale łatwo krwawią. Grzybica sama w sobie nie jest groźna, ale może rozprzestrzenić się na inne narządy wewnętrzne, np. Przełyk lub dostać się do krwi i spowodować poważne infekcje ogólnoustrojowe.

Drożdże na języku występują głównie u astmatyków lub pacjentów z płucami, którzy są uzależnieni od stosowania aerozoli kortyzonu. Po inhalacji kortyzonu, resztki kortyzonu mogą pozostać w jamie ustnej i miejscowo prowadzić do osłabienia układu odpornościowego. Dlatego jamę ustną należy zawsze dokładnie wypłukać po inhalacji kortyzonu.

Pleśniawki jamy ustnej można zwykle leczyć miejscowo za pomocą płynów do płukania ust, pastylek do ssania lub zawiesin. Szczoteczkę do zębów i inne elementy higieny jamy ustnej należy wymieniać, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się zarazków i nawrotowi infekcji. Protezy należy regularnie czyścić tabletkami do czyszczenia protez.

Oczywiście drożdżaki w jamie ustnej mogą również wpływać na język. Aby dowiedzieć się wszystkiego, co musisz wiedzieć o drożdżach w jamie ustnej, przeczytaj: Grzyby drożdżowe w ustach