Terapia stwardnienia rozsianego

wprowadzenie

Diagnostyka i terapia stwardnienia rozsianego ma ogromne znaczenie, ponieważ indywidualnie dostosowaną terapię można rozpocząć jedynie poprzez wczesną diagnozę choroby, która może zmniejszyć następcze uszkodzenia SM.

Środki terapeutyczne w SM

Terapia, która zapobiega przyczynie, wciąż nie jest znana. Leżenie w łóżku powinno być utrzymywane podczas pchnięcia, a następnie być fizjoterapia i Terapia ruchowa Zalecana. Terapia różni się w zależności od etapu, na którym znajduje się pacjent.

W ostrej fazie atak ma postać Podawanie kortyzonu zakończony. Podaje się 1 g dożylnie przez 5 dni. Zmniejszanie dawki, jak to zwykle bywa w przypadku kortyzonu, nie jest tutaj konieczne. Atak zwykle kończy się sukcesem, ale kortyzon nie ma wpływu na długotrwały rozwój choroby. Dar jest usprawiedliwiony tylko w pchnięciu. Ze względu na wiele skutków ubocznych Leki długoterminowe z kortyzonem nie jest już stosowany w SM w dzisiejszych czasach.

Do tego, co następuje natychmiast Skutki uboczne rachunkowość

• Niepokój
• zaburzenia snu
• Gorąco mi
• Zaczerwienienie twarzy
• Wrzód gastryczny
• i oczywiście tłumienie układu odpornościowego.

Z powodu wrzodów żołądka zalecana jest również ochrona żołądka.

Tak jest w przypadku długotrwałego leczenia Interferon? (Beta) odpowiedni. Zwykle zapobiega trzeciemu atakowi i ma pozytywny wpływ na cały przebieg stwardnienia rozsianego. Jednak jest przepisywany tylko wtedy, gdy występuje co najmniej jeden epizod rocznie.
Jeśli pacjent ma nawrót tylko co 3 do 5 lat (lub nawet rzadziej), lek nie jest opłacalny, ponieważ ten też Skutki uboczne cierpi. Należą do nich na przykład Objawy grypy (W związku z tym zaleca się pacjentowi wcześniejsze przyjęcie np. Tabletki 500 mg paracetamolu), zaczerwienienie skóry i stany zapalne lub reakcje alergiczne. Między innymi wpływa to również na psychikę. Więc może depresje, Psychoza lub nawet jeden zwiększona skłonność samobójcza (Ryzyko samobójstwa).
Zrobią to pacjenci, którzy są już zmęczeni życiem lek nie podawany. Jeśli pomimo leczenia interferonem nawroty choroby utrzymują się, alternatywnie można podać przeciwciała.
Według statystyk ta bardzo nowa terapia może zapobiec około 70 procentom nawrotów, a nawet 80 procentom im MRI mózgu Widoczne zmiany (obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego) znikają. Jeśli jednak dana osoba przyjmuje już inne leki osłabiające system obronny organizmu, przeciwciała te nie są podawane. Skutki uboczne obejmują infekcje wirusowe.

Jeśli pacjent cierpi na przewlekle postępującą postać SM (patrz powyżej), stosuje się literę A.chemioterapia rt (Mitoxantron®). Podczas podawania leku nie wolno przekraczać maksymalnej dawki. Ta maksymalna dawka dotyczy całego leczenia. Po osiągnięciu tej dawki pacjent kończy terapię. Ta terapia ma również skutki uboczne.
Może to spowodować nieodwracalne uszkodzenie serca lub zaburzenia składu krwi (zbyt mała liczba krwinek z powodu leków).

Lek

Nie ma lekarstwa na stwardnienie rozsiane. Celem terapii jest złagodzenie objawów i spowolnienie dalszego postępu choroby.

Ważne jest krótkotrwałe leczenie ostrych ataków i łagodzenie objawów. Osiąga się to dzięki preparatom kortyzonowym podawanym w dużych dawkach. To sprawi, że Zahamowane zapalenietak, aby objawy ustąpiły tak szybko, jak to możliwe.

Konieczna jest również długotrwała terapia. Ponieważ stwardnienie rozsiane jest Choroby autoimmunologiczne działa, polega to na leczeniu korzystnego wpływu na układ odpornościowy. Nazywa się to tą formą terapii Modulacja immunologiczna można tu stosować różne leki. Powinno wcześnie z farmakoterapią rozpoczęto, ponieważ uszkodzenie układu nerwowego występuje we wczesnych stadiach choroby.

interferon

interferon jest jak naturalna substancja przekaźnikowa w ludzkim ciele. Odpowiada za przekazywanie informacji między komórkami. Jest to stosowane w leczeniu interferonem. Tak więc można osiągnąć, że liczba Zmniejsza się liczba komórek zapalnych. Ponadto komórki te nie mogą przedostać się do Naczynia krwionośne i dostać się w ten sposób do mózgu. Może to zapobiec zapaleniu mózgu i uszkodzeniu izolującego nerwu Osłonki mielinowe być zahamowanym. Ma to spowodować rozszerzenie Zmniejszona częstotliwość ataków MS a skutki uszkodzeń utrzymywane są na jak najniższym poziomie.

Do terapii stwardnienia rozsianego należą tzwe Preparaty interferonu beta do użycia. Są one wstrzykiwane pod skórę lub do mięśni. Na początku leczenia interferonem zdarza się to często objawy grypopodobne, takie jak gorączka, dreszcze i ból mięśni jako skutki uboczne. Jednak te zwykle ustępują po pierwszych miesiącach leczenia. W celu profilaktyki, po konsultacji z lekarzem prowadzącym leki przeciwzapalne, w jaki sposób Ibuprofen lub Paracetamol być zajętym. Ponadto w trakcie leczenia może wystąpić zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia, wzrost wartości wątroby, zmniejszenie liczby białych krwinek oraz depresja i bezsenność. Istnieje zwiększone ryzyko poronienia u kobiet w ciąży w ciągu pierwszych 28 tygodni.

W niektórych przypadkach dochodzi do tego Tworzenie substancji obronnych (przeciwciał) ciała przeciwko interferonowi. Może to wpłynąć na skuteczność leku. Przeciwciała można wykryć w badaniu krwi.

Więcej informacji na ten temat można znaleźć pod adresem: interferon

Octan Glatirameru (Copaxone)

Leczenie octanem glatirameru (Copaxone®) jest alternatywą dla terapii interferonem. Czas między dwoma zaostrzeniami jest wydłużony, a Skutki choroby są łagodzone.

Dokładny mechanizm działania jest nadal niejasny, ale zakłada się, że octan glatirameru (Copaxone®) powoduje Zmniejszona liczba niektórych szkodliwych komórek staje się. Lek wstrzykuje się pod skórę, podobnie jak interferon beta. Jednak jest znacznie mniej skutków ubocznych podobnych do grypy. Najczęstszym skutkiem ubocznym leczenia octanem Glatiramera (Copaxone®) jest jeden Reakcja skórna w miejscu wstrzyknięcia. Ponadto może wystąpić ból w klatce piersiowej, zaczerwienienie twarzy, pocenie się, duszność i spadek ciśnienia krwi.

Fumaran (Tecfidera®)

Fumaran (Tecfidera®) jest innym lekiem używanym Terapia długoterminowa stosuje się stwardnienie rozsiane. Ma postać Fumaran dimetylu (Tecfidera®) i, w przeciwieństwie do pozostałych dwóch podstawowych leków, ma postać Tabletki przyjmowane doustnie.

Z jednej strony działa fumaran (Tecfidera®) przeciwzapalny i z drugiej chroni zdrowe komórki nerwowe poprzez inaktywację substancji uszkadzających komórki.

Zmniejszy to zarówno liczbę ataków stwardnienia rozsianego, jak i stopień uszkodzenia mózgu. Wczesne leczenie fumaranem jest powszechne Dolegliwości żołądkowo-jelitowe wcześniej, co jednak powinno ustąpić w ciągu kilku tygodni.
Jednak w niektórych przypadkach ten efekt uboczny może być tak wyraźny, że prowadzi do przerwania leczenia produktem Tecfidera.
Ponadto pod Tecfidera jest kolor. Jest to nieszkodliwe, ale niewygodne nagłe zaczerwienienie skóry. Zwykle rumieniec zaczyna się na twarzy, a następnie powoli rozprzestrzenia się po całym ciele. Osoba dotknięta chorobą ma nieprzyjemne uczucie ciepła i pieczenia na skórze.
Tutaj również nasilenie objawów jest bardzo indywidualne i bardzo różne. Częstotliwość uderzeń również różni się w zależności od przypadku.
Przeczytaj również nasz artykuł na ten temat Zespół zaczerwienienia

Powinien być regularny Kontrola morfologii krwi przeprowadzane w celu wykrycia możliwej infekcji na wczesnym etapie.