Kontuzja kości ogonowej

Definicja

Stłuczenie kości ogonowej to uszkodzenie kości ogonowej spowodowane przemocą zewnętrzną. Jeśli kość ogonowa jest posiniaczona, w okolicy naczynia mogą pojawić się siniaki lub ślady stłuczeń. Z definicji jednak urazowi kości ogonowej nie muszą towarzyszyć widoczne uszkodzenia skóry.

Jak niebezpieczna jest kontuzja kości ogonowej?

Stłuczenie kości ogonowej jest zwykle spowodowane ciężkim upadkiem na kość ogonową. Posiniaczone kości na kości ogonowej to jedne z najbardziej bolesnych urazów miednicy, których gojenie trwa długo. Dla dotkniętych chorobą pacjentów zarówno siedzenie, stanie i chodzenie stają się szczególnie bolesnymi sprawami.

Z medycznego punktu widzenia stłuczenie kości ogonowej jest nieszkodliwe, ale ten obraz kliniczny może mieć daleko idące konsekwencje dla chorych pacjentów. Chociaż kość ogonowa nie jest narażona na żadne bezpośrednie codzienne obciążenie ze względu na swoje anatomiczne położenie, ta struktura kostna jest szczególnie narażona na złamania, zwichnięcia (zwichnięcia) i stłuczenia.

Szczególnie osoby, które regularnie ćwiczą, często doznają urazów kości ogonowej. Nawet gwałtowny upadek na pośladki może uszkodzić kość ogonową. Jeśli chodzi o ból spowodowany urazem, kontuzję kości ogonowej można sklasyfikować jako nieszkodliwą w porównaniu do zwichnięcia kości ogonowej.
Podczas gdy stłuczenie kości ogonowej można zwykle leczyć tylko zachowawczo, zwichnięcie kości ogonowej często wymaga leczenia chirurgicznego. Wyraźny ból w okolicy pośladków jest jednym z typowych objawów kontuzji kości ogonowej. Ponadto u niektórych pacjentów dotkniętych chorobą mogą pojawić się znaczące siniaki i siniaki na pośladkach. W zależności od stopnia kontuzji kości ogonowej, zdolność osoby do pracy może być nawet ograniczona i konieczne może być zwolnienie chorobowe.

Przeczytaj więcej na ten temat: Leczenie i czas trwania siniaków

Objawy

Kontuzji kości ogonowej towarzyszy wiele objawów. Jednak mogą one czasami wystąpić w przypadku innych urazów pośladków lub bioder. Poniżej znajduje się przegląd najważniejszych objawów:

• Silny ból, nawet podczas odpoczynku
• Nasilenie bólu podczas chodzenia i biegania
• Ból podczas siedzenia
• Ograniczona mobilność
• Zasinienie
• Obrzęk
• Stwardnienie otaczających mięśni

Ponieważ stłuczenie kości ogonowej powoduje siniaki w głębi tkanki, osoby dotknięte chorobą zwykle odczuwają silny ból. W zależności od rozległości urazu, intensywność tego bólu może się znacznie różnić. Osoby z kontuzją kości ogonowej opisują powstały ból jako szczególnie intensywny. Z tego powodu stłuczenie kości ogonowej jest jednym z najbardziej bolesnych siniaków w historii.

Zwykle, jeśli występuje kontuzja kości ogonowej, objawy są już widoczne w spoczynku. Ból znacznie nasila się wraz z wysiłkiem fizycznym. W wielu przypadkach dotknięci chorobą pacjenci ledwo są w stanie chodzić lub biegać. Ponadto, ze względu na silny ból, siedzenie jest możliwe tylko w ograniczonym zakresie lub wcale. Dodatkowo w przypadku stłuczeń kości ogonowej mogą pojawić się ślady siniaków w okolicy pośladków.
Ponadto u wielu dotkniętych chorobą pacjentów można zaobserwować powstawanie siniaków w okolicy zadu. Widoczne objawy skórne nie są jednak obowiązkowe w przypadku kontuzji kości ogonowej.

Innym typowym objawem kontuzji kości ogonowej jest wyraźne ograniczenie ruchomości. Jednak to ograniczenie ruchu jest w mniejszym stopniu spowodowane urazem samej kości ogonowej, niż bólem, który pojawia się podczas ruchu. Ponadto bezpośrednie działanie siły na kość ogonową i otaczającą tkankę może uszkodzić najmniejsze włókna nerwowe.

W efekcie drętwienie okolicy pośladków jest jednym z typowych objawów kontuzji kości ogonowej. Ponadto gromadzenie się płynu w uszkodzonej tkance może prowadzić do wyraźnie widocznych obrzęków. W wielu przypadkach mięśnie w okolicy kości ogonowej są stwardniałe, gdy dochodzi do stłuczenia kości ogonowej.

przyczyny

Siniak występuje zwykle zawsze, gdy tkanka miękka (na przykład podskórna tkanka tłuszczowa lub mięśnie) jest bezpośrednio dociskana do twardszych struktur tkankowych (na przykład kości lub tkanki chrzęstnej) i tam ściskana.

Ponadto siniak może być spowodowany przesuwaniem różnych typów tkanek względem siebie. Z prawie każdym siniakiem niszczone są najmniejsze naczynia krwionośne i / lub limfatyczne. Krew i płyn limfatyczny mogą wtedy wydostać się z uszkodzonych naczyń i przedostać się do przestrzeni między komórkami. Zjawisko to jest przyczyną powstawania siniaków, które zwykle pojawiają się przy siniakach (termin techniczny: krwiak).

W zależności od wielkości sił działających na organizm mogą wystąpić powierzchowne stłuczenia skóry, głębsze stłuczenia mięśni lub stłuczenia kości.
W przypadku kontuzji kości ogonowej u chorego dochodzi do kontuzji kości. W większości przypadków stłuczenie kości ogonowej jest spowodowane bezpośrednią, gwałtowną siłą na kości ogonowej.
W szczególności osoby starsze doznają takiego uszkodzenia kości ogonowej, upadając na pośladki. Ponadto potężne kopnięcia w okolice pośladków są jedną z najczęstszych przyczyn kontuzji kości ogonowej.

Innym mechanizmem, w którym dochodzi do kontuzji kości ogonowej, jest proces narodzin. Podczas gdy głowa dziecka porusza się do przodu w kanale rodnym, na otaczające struktury działają ogromne siły.
Miednica kostna jest dość elastyczna i może rozszerzać się podczas porodu, ale kość ogonowa często nie wytrzymuje tych ogromnych sił. Z tego powodu podczas porodu może dojść do kontuzji kości ogonowej. Ponadto małe siły działające na kość przez dłuższy czas mogą prowadzić do kontuzji kości ogonowej. Klasycznym tego przykładem jest jazda na rowerze.

terapia

Terapię kontuzji kości ogonowej można przeprowadzić na różne sposoby. Wybór najbardziej odpowiedniego leczenia zależy przede wszystkim od rozległości urazu i stopnia upośledzenia indywidualnego pacjenta.
Podstawowa zasada terapii kontuzji kości ogonowej polega na łagodzeniu objawów. Z tego powodu szczególnie ważne jest zwalczanie bólu spowodowanego kontuzją kości ogonowej. W tym kontekście szczególnie odpowiednie są środki przeciwbólowe, które zawierają aktywne składniki ibuprofen lub paracetamol.
Jeśli ból jest bardzo silny, można również przepisać silniejsze leki przeciwbólowe, takie jak Novalgin.

Ponadto kontuzję kości ogonowej można leczyć różnymi środkami miejscowo znieczulającymi. Te miejscowe środki znieczulające można wstrzyknąć w dotknięty obszar ciała. W ten sposób można złagodzić ból spowodowany kontuzją kości ogonowej bezpośrednio na kości ogonowej i otaczającej tkance.
Dodatkowo miejscowe wstrzyknięcie leków z grupy glukokortykoidów może pomóc zahamować procesy zapalne w bezpośrednim sąsiedztwie kości ogonowej.
Inne metody leczenia kontuzji kości ogonowej to terapia manualna i fizjoterapia.
Obie metody leczenia służą do mobilizacji lub manipulowania kością ogonową i zwykle mogą być stosowane przez każdego osteopatę lub kręgarza. Klasycznym przykładem manualnej lub fizjoterapii w przypadku kontuzji kości ogonowej jest tak zwana akupunktura.
W tej procedurze określone punkty akupunktury, które uważa się za mające wpływ na kość ogonową, są stymulowane cienkimi igłami. Akupunktura stosowana jest w leczeniu stłuczeń kości ogonowej przede wszystkim w leczeniu objawowym. W szczególności można w ten sposób skutecznie złagodzić silny ból, który występuje przy kontuzji kości ogonowej.

Ponadto miejscowo stosowane ciepłe lub zimne poduszki mogą działać łagodząco na ból odczuwany przez chorego pacjenta. W tym kontekście stosowanie okładów błotnych i / lub kąpieli biodrowych odgrywa decydującą rolę.

Pomimo tych środków leczenia ból spowodowany kontuzją kości ogonowej jest trudny do opanowania, zwłaszcza podczas siedzenia. Z tego powodu podczas siedzenia staraj się nie wywierać nadmiernych sił na kość ogonową. Miękka poduszka siedziska, miękki pierścień siedziska otwarty z tyłu lub specjalny klin siedziska mogą pomóc w zapewnieniu ulgi chorującemu pacjentowi podczas siedzenia. Dodatkowo ochrona okolicy ogona zapewnia, że ​​kontuzja kości ogonowej goi się znacznie szybciej.

kierunek

Z kierunek jeden Kontuzja kości ogonowej różni się w zależności od pacjenta. W jakim okresie kontuzja kości ogonowej ostatecznie się zagoi i jak długo na codzienne życie pacjenta wpływa czasami bardzo silny ból Ograniczenie zależy głównie od rozległości kontuzji i czasu jej wystąpienia diagnoza z.

diagnoza

W przypadku uporczywego, silnego bólu w okolicy kości ogonowej należy pilnie skonsultować się z lekarzem. Diagnoza kontuzji kości ogonowej zwykle obejmuje kilka kroków. Najważniejszym krokiem jest obszerna rozmowa lekarz-pacjent (anamneza), podczas której należy wyjaśnić, w którym momencie ból w kości ogonowej pojawił się po raz pierwszy i czy bezpośrednio wcześniej wystąpiła większa siła w okolicy pośladka. Ponadto lekarzowi prowadzącemu należy zgłosić dalsze objawy.

Po rozmowie między lekarzem a pacjentem zwykle przeprowadza się orientacyjne badanie fizykalne, podczas którego bada się okolice pośladków. Ponadto powierzchnia skóry w okolicy kości ogonowej jest badana pod kątem nieprawidłowości. Aby znaleźć przyczynę bólu odczuwanego przez pacjenta, należy następnie dotknąć palpacyjnie okolicę pośladka.
Lekarz prowadzący zwykle wywiera nacisk na kilka klasycznych punktów kości ogonowej i próbuje wywołać ból. W przypadku stłuczenia kości ogonowej można wywołać ból uciskowy, zwłaszcza w okolicy czubka kości ogonowej i na przejściu między kością ogonową a kością krzyżową.

Ponieważ w wielu przypadkach należy wykluczyć inne choroby, nawet jeśli podejrzewa się kontuzję kości ogonowej, przydatne mogą być metody obrazowania. W tym kontekście szczególnie pomocne może być badanie ultrasonograficzne miednicy, wykonanie tomografii komputerowej (CT) czy wykonanie tomografii rezonansu magnetycznego (MRT).
Jeśli pomimo wcześniejszego urazu nie można całkowicie wykluczyć obecności guza, przydatne może być obrazowanie z użyciem środka kontrastowego.

anatomia

Plik kość ogonowa reprezentuje niższą część Kręgosłup Anatomicznie poprawna nazwa kości ogonowej to „Kość ogonowa"Lub"Os coccygis“.
Ogólnie służy do różne taśmy i Mięśnie z Basen jako punkt wyjścia.

Historycznie, kość ogonowa składa się z czterech do pięciu pojedynczych Ciała kręgówktóry jednak u większości ludzi jest w połączeniu kostnym (termin techniczny: Synostoza) urosły razem, tworząc strukturę. Sama kość ogonowa nazywa się podstawowy odpoczynek jeden Ogon kręgowców.