Diagnoza

Pozytonowa tomografia emisyjna (PET)

definicja

Pozytonowa tomografia emisyjna (PET) to specjalna metoda badania obrazowego, dzięki której można uwidocznić procesy metaboliczne w organizmie. W tym celu pacjentowi podaje się przez żyłę glukozę o słabym promieniowaniu radioaktywnym, uwidacznianą za pomocą jednostki pomiarowej, a informacja jest przetwarzana na obraz przestrzenny. Cukier jest rozprowadzany w organizmie i gromadzi się, zwłaszcza w tkankach o zwiększonym tempie metabolizmu. W wielu przypadkach PET łączy się z tomografią komputerową (CT), która jednocześnie umożliwia obrazowanie przestrzenne.Połączony proces PET i CT jest wykorzystywany m.in. do diagnozowania raka, chorób układu nerwowego i serca.

Kiedy zostanie przeprowadzone badanie?

Do wyjaśnienia podejrzenia raka najczęściej stosuje się pozytonową tomografię emisyjną. Badanie może być również pomocne w odpowiedzi na pytanie, czy zdiagnozowany nowotwór się rozprzestrzenił. Kolejne wskazanie pojawia się u pacjentów, u których w tomografii komputerowej (CT) stwierdzono widoczną strukturę. PET może wykazać, czy powoduje to zwiększoną aktywność metaboliczną (na przykład w przypadku zapalenia lub wrzodów nowotworowych), czy też jest zmniejszona (na przykład w tkance bliznowatej). Ponadto badanie PET nadaje się również do monitorowania terapii. Jeśli na przykład chemioterapia lub radioterapia jest przeprowadzana w przypadku zdiagnozowanego raka, PET można wykorzystać do zbadania, czy ogniska guza zmniejszają się lub całkowicie zanikają. Nawet po zakończeniu leczenia nowotworu PET może być stosowany jako część opieki kontrolnej w celu ustalenia, czy powstały nowe wrzody nowotworowe, czy nie. O tym, czy pacjent jest wskazany do badania PET, decyduje indywidualna analiza w połączeniu z historią choroby i innymi ustaleniami. W porozumieniu z lekarzem prowadzącym należy porównać korzyści ze stresem i ryzykiem związanym z badaniem.

Przeczytaj więcej na ten temat:

Diagnoza Alzheimera
Diagnostyka raka płuc

PET z mózgu

Mózg to organ o największym zużyciu energii, w tym cukru. Aktywność metaboliczną poszczególnych obszarów mózgu można zatem łatwo zwizualizować za pomocą pozytonowej tomografii emisyjnej. Dlatego PET może przyczynić się na przykład do diagnozy guzów mózgu. Zwykle wykazują one znacznie zwiększoną akumulację cukru znakowanego radioaktywnie. Badanie PET może również przyczynić się do rozpoznania padaczki napadowej. W fazach wolnych od epizodów aktywność w dotkniętych obszarach mózgu jest zmniejszona. Widoczne wyniki PET są również możliwe w przypadku demencji, takich jak choroba Alzheimera. Tutaj również aktywność metaboliczna jest raczej ograniczona. Jednak badanie PET nie jest częścią standardowej diagnostyki tych chorób. Dlatego ubezpieczenie zdrowotne zwykle nie pokrywa kosztów. O tym, czy pozytonowa tomografia emisyjna mózgu jest właściwa, należy zatem decydować indywidualnie.

Jak działa PET

Dzięki pozytonowej tomografii emisyjnej można uwidocznić procesy metaboliczne w organizmie. W tym celu dożylnie podaje się pacjentowi specjalny wariant glukozy. Zawiera składnik, który uwalnia promieniowanie radioaktywne. Cukier gromadzi się w krótkim czasie, szczególnie w tkankach o wysokim tempie metabolizmu. Obejmuje to obszary objęte stanem zapalnym, ale także komórki nowotworowe i przerzuty. Niektóre narządy, takie jak serce i mózg, również gromadzą dużo cukru ze względu na ich naturalnie wysoki wydatek energetyczny. Za pomocą tzw. Skanera PET można rejestrować promieniowanie emitowane z ciała z zewnątrz i obliczać je za pomocą podłączonego komputera. Pozwala to na wyświetlenie możliwych obszarów o wysokim napromieniowaniu, tj. O dużej rotacji cukru. Jeśli oprócz badania PET w tym samym czasie wykonywana jest tomografia komputerowa, można wykorzystać trójwymiarowe odwzorowanie, aby dokładnie pokazać, w którym obszarze ciała znajdują się obszary o zwiększonym metabolizmie. Lekarz przeprowadzający badanie (zwykle specjalista medycyny nuklearnej) może ocenić, czy jest to naturalna dystrybucja, czy np. Mogą istnieć oznaki wrzodu nowotworowego.

przygotowanie

W przypadku pozytonowej tomografii emisyjnej dobre przygotowanie i zgodność z różnymi pomiarami decydują o dobrej jakości obrazu i wartości informacyjnej. Aktualne wartości krwi (zwłaszcza wartości nerek, tarczycy i cukru) należy wcześniej określić. Unikaj wysiłku fizycznego w dniu poprzedzającym badanie. Ponadto 12 godzin wcześniej nie należy spożywać więcej jedzenia. W tym okresie można pić tylko wodę i niesłodzoną herbatę. Leki należy przyjmować jak zwykle, z wyjątkiem tych, które mają silny wpływ na poziom cukru we krwi. Lekarz prowadzący udzieli Ci zaleceń w tej sprawie. Podobnie jak w przypadku każdego badania obrazowego, wskazane jest również sprawdzenie wszelkich wcześniejszych wyników (CT, MRI, RTG) przynieść ze sobą. Ponieważ egzamin wymaga długiego czasu oczekiwania, wskazane jest zabranie ze sobą czegoś do czytania. W niektórych przypadkach przydatne może być również podanie środka uspokajającego. W takim przypadku należy również przyprowadzić osobę towarzyszącą na badanie PET, które jest wykonywane ambulatoryjnie (nie w ramach pobytu w szpitalu).

Procedura śledztwa

W przypadku pozytonowej tomografii emisyjnej najpierw wymagany jest dostęp do żyły. Aby to zrobić, zwykle umieszcza się małą plastikową kaniulę i mocuje w żyle w zgięciu ramienia. Na początku badania przez ten dostęp wstrzykuje się niewielką ilość radioaktywnie znakowanego cukru gronowego. Następnie często podaje się trochę roztworu soli i środek moczopędny w postaci wlewu (kroplówki) przez dostęp żylny. Następnie musisz poczekać około godziny, aby cukier został rozprowadzony w organizmie przez układ krwionośny. Bardzo ważne jest, aby pacjent siedział jak najbardziej nieruchomo i unikał ruchów w jak największym stopniu. Każdy ruch prowadzi do kumulacji cukru poprzez aktywność mięśni, a tym samym może wpływać na wynik testu. Pacjentom, którym trudno jest stać w miejscu z powodu nerwowości lub lęku, można podać łagodny środek uspokajający. Następnie właściwe badanie rozpoczyna się od skanera PET, który rejestruje promieniowanie emitowane z organizmu. Również w tym przypadku pacjent powinien wygodnie leżeć i poruszać się jak najmniej, aby zapobiec rozmyciu obrazu. Badanie trwa od 30 do 60 minut. O ile nie podano środka uspokajającego, PET w żaden sposób nie wpływa na pacjenta.

Ocena obrazów

Cząstki uwolnione podczas pozytonowej tomografii emisyjnej są rejestrowane przez specjalny detektor. Podłączony komputer oblicza przychodzące informacje i generuje obraz, który pokazuje aktywność metaboliczną. Obszary o wysokiej aktywności są wyświetlane jaśniej niż obszary o niskiej aktywności. Niektóre narządy, takie jak mózg lub serce, w naturalny sposób zużywają dużo energii i dlatego są zawsze wyraźnie widoczne. Ponadto pęcherz i inne narządy moczowe wyróżniają się, ponieważ pokazują cząsteczki cukru wyznakowane radioaktywnie, wydalane przez nerki. Może również wystąpić podejrzenie, że nadmierne lub niedostateczne wzbogacenie nie ma znaczenia. Ocena jest zatem bardzo złożona i musi być przeprowadzona przez lekarza prowadzącego (zwykle specjalistę medycyny nuklearnej lub radiologii). Potrafi ocenić, czy są jakieś nieprawidłowe wyniki, czy nie.

Ryzyka dochodzeniowe

Jednym z zagrożeń, jakie stwarza pozytonowa tomografia emisyjna, jest ekspozycja na promieniowanie. Jednak w przypadku samego PET jest to bardzo niskie, ponieważ podawana jest tylko niewielka ilość słabo radioaktywnych substancji, które ponownie rozpadają się w krótkim czasie. Narażenie na promieniowanie zmniejsza się o połowę co około dwie godziny po podaniu substancji. Jednak ponieważ PET często wykonuje się w połączeniu z tomografią komputerową (CT), ryzyko może być również większe. W przypadku CT organizm jest narażony na znacznie wyższe poziomy promieniowania. Dlatego przed takim badaniem zawsze należy rozważyć korzyści i ryzyko. Szczególnie w przypadku dzieci badanie PET-CT powinno być wykonywane tylko w wyjątkowych przypadkach. Dalsze ryzyko istnieje, jeśli podczas badania ma być używany środek kontrastowy. W rzadkich przypadkach może to prowadzić do reakcji nietolerancji. Pacjenci z chorobami tarczycy mogą być również narażeni na ryzyko stosowania środków kontrastowych zawierających jod. Dlatego przed badaniem PET należy przeprowadzić aktualne oznaczenie wartości tarczycy.

Czas trwania PET

W większości przypadków pozytonowa tomografia emisyjna trwa co najmniej dwie godziny. Z tego około 60 minut stanowi czas oczekiwania, który jest niezbędny po podaniu radioaktywnie znakowanego cukru gronowego, aby mógł zostać rozprowadzony w organizmie. Właściwe badanie, w tym wykrycie promieniowania emanującego z organizmu przez skaner PET, trwa około 30 do 60 minut. Ponadto może wystąpić czas oczekiwania z wyprzedzeniem i czas na przygotowanie, na przykład rozmowa z lekarzem. W razie potrzeby wskazane jest, aby zapytać z wyprzedzeniem w odpowiedniej klinice lub przychodni, w której będzie przeprowadzane badanie, o to, ile czasu należy zaplanować.

Koszt PET

Koszt badania pozytonowej tomografii emisyjnej to około 1000 euro. Łączne badanie PET i tomografii komputerowej (CT) kosztuje około 1700 euro. W przypadku opieki ambulatoryjnej, tj. Jeżeli badanie nie jest wykonywane w ramach pobytu w szpitalu stacjonarnym, dyskutowane jest przejęcie kosztów przez ustawowe ubezpieczenie zdrowotne (GKV) w Niemczech. Jest to uzasadnione tym, że PET nie może zastąpić sprawdzonych i zwykle tańszych metod diagnostycznych, a jedynie je uzupełniać. Tylko w przypadku raka płuc i przy wyjaśnieniu podejrzenia tej choroby istnieje szansa, że ubezpieczyciel pokryje koszty. Jednak przed badaniem należy złożyć wniosek do kasy chorych. Samo skierowanie od lekarza prowadzącego nie jest wystarczające. W przypadku prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego (PKV) koszty badania PET są częściej pokrywane. W każdym razie wskazane jest wcześniejsze ustalenie z zakładem ubezpieczeń zdrowotnych (zarówno ustawowym, jak i prywatnym), czy koszty zostaną pokryte.

Dalsza informacja

Dalsze informacje na temat pozytonowej tomografii emisyjnej: