Diagnoza ADD

• Synonimy w szerszym znaczeniu
• Podsumowanie
• Diagnostyka różnicowa

Synonimy w szerszym znaczeniu

Zespół deficytu uwagi, zespół deficytu uwagi, Hans-peek-in-die-Luft, zespół psychoorganisches (POS), zespół hiperkinetyczny (HKS), zespół deficytu uwagi (ADD), minimalny zespół mózgowy, zaburzenie zachowania z zaburzeniami uwagi i koncentracji, Hans zagląda w śmierć Powietrze.
ADHD, zespół deficytu uwagi, zespół fidgety philipp, fidgety philipp, zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), fidgety philipp.

definicja

W przeciwieństwie do Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) zawiera to Zespół deficytu uwagi (ADD) prawdopodobnie bardzo wyraźne zachowanie nieuważne, ale w żadnym wypadku nie impulsywne lub nadpobudliwe. ADD - dzieci są często nazywane marzycielami i często wydają się nieobecne psychicznie. W ekstremalnych sytuacjach sprawia wrażenie, że „muszla” dziecka jest obecna, ale nic więcej!
Aby nie postawić błędnej diagnozy, a tym samym nie określać wszystkich nieokreślonych, „śniących” dzieci jako dzieci z ADD, przed właściwą diagnozą postawiono tak zwany bufor obserwacyjny / okres obserwacji. Wyraźne objawy sugerujące ADD powinny pojawiać się przez okres około pół roku w różnych obszarach życia dziecka (przedszkole / szkoła, dom, czas wolny), a przede wszystkim w podobny sposób. W katalogu ICD 10 różne typy ADD są wymienione pod F90-F98, wraz z innymi zaburzeniami zachowania i emocjonalnymi, które rozpoczynają się w dzieciństwie i okresie dojrzewania.

Nowsze badania dotyczące przyczyn źródłowych zakładają obecnie, że informacje są nieprawidłowo przekazywane i przetwarzane między dwoma segmentami mózgu (półkulami). Na rodzica REKLAMY - Strona, na której można dowiedzieć się więcej o przyczynach reklam.

Nawet jeśli sny i nieuwaga na ogół wydają się sygnalizować dezintegrację przedmiotu, nie oznacza to, że dzieci z ADD generalnie nie są zainteresowane lekcją. Niekoniecznie oznacza to, że dzieci z ADD są mniej uzdolnione, ponieważ one również mogą być uzdolnione. W związku z tym, że - z powodu braku koncentracji - powstają luki w wiedzy, prędzej czy później mogą pojawić się problemy w obszarach szkolnych. Często problemy dotyczą czytania i ortografii lub arytmetyki. Często skutkuje to słabością w czytaniu, pisowni lub arytmetyce.

Ogólnie nie można wykluczyć, że ADD dzieci poniżej pierwszego roku życia Częściowe zaburzenie cierpią na dysleksję lub dyskalkulię. Także inni choroba umysłowa są do pomyślenia i nie można ich odrzucić z ręki. Przykłady: depresje, Tiki, Tourette - zespół itp.

Podsumowanie

Dzieci z zaburzeniami koncentracji zawodzą Sny na jawie i nieuwaga wstać i zachowywać się rzadko impulsywny. Dlatego zdolność koncentracji na pracy jest podawana tylko etapami w tej formie ADS. Z reguły ten brak koncentracji prowadzi do poważnych słabości w poszczególnych lub kilku obszarach szkolnych. Dzieci z deficytem uwagi często cierpią na jeden Trudności w czytaniu i pisaniu i / lub jeden Słabość arytmetyczna.
Ogólnie jest możliwe, że dziecko z ADD jest również bardzo uzdolnione. Jest to jednak znacznie trudniejsze Uzdolnienia ustalać. Jednym z powodów takiego stanu rzeczy jest to, że często nie wierzy się, że „śniące” dziecko ma talent. Dlatego wymagana jest pewna otwartość i znajomość objawów ADD. W kontekście diagnostyki ADD diagnostyka inteligencji jest często podstawą diagnozy.

Podobnie jak utalentowana puszka Częściowe słabości wydajności (Dysleksja, dyskalkulia) nigdy nie wyklucza się, więc w pewnych okolicznościach diagnoza również musi być postawiona w tym kierunku.

ZA terapia W przypadku stwierdzenia ADD zawsze należy je dostosować do indywidualnych potrzeb dziecka. Jeśli to możliwe, powinna holistyczne i wpływają na wszystkie obszary wychowania dziecka. Więcej informacji o Terapia ADD można znaleźć na odpowiedniej stronie.

Podobnie jak w przypadku ADHD, dziecko z ADD wymaga dużo troski, Uczucie i cierpliwość. Obwinianie i obrażanie dzieci nie zmienia trwale zachowania i powoduje frustrację po obu stronach. Jeśli konsekwentne działanie edukacyjne jak również ustalenie i przestrzeganie ustalonych zasad do pewnego stopnia działa, pokonano początkową przeszkodę i stworzono podstawy do dalszych działań terapeutycznych.

Wywiad z rodzicami

Z reguły rodzice zapewniają najważniejsi opiekunowie dziecka, gdzie odgrywają centralną i ważną rolę w odniesieniu do zdolności dziecka do obserwacji. Obserwacja dziecka w „rodzinie” schroniska może dostarczyć specjalnych informacji o zachowaniu dziecka. Wielokrotnie odnotowuje się, że rodzicom nie jest szczególnie trudno rozpoznać różnice norm, ale bardzo trudno jest im przyznać się do zaobserwowanych odchyleń w zachowaniu. Z jednej strony jest to zrozumiałe, ale należy mieć świadomość, że te mechanizmy obronne nie pomagają dziecku. „Błyskawiczne myślenie” w postaci: „To już rośnie” w żadnym wypadku nie jest właściwe.

Ważne jest, aby wiedzieć, że dzieci, które bez wątpienia mają ADD, nie robią tego, ponieważ rodzice mogli popełniać błędy w ich wychowaniu. ADD nie jest wynikiem deficytu wychowania, nawet jeśli często się pojawia, ale może mieć na niego negatywny wpływ.
Akceptacja problemów jest ważnym aspektem - nie tylko ze względu na bardziej obiektywną ocenę diagnostyczną, ale przede wszystkim ze względu na sukces terapeutyczny. Rodzice, którzy akceptują problem, prawdopodobnie również pozytywniej podchodzą do terapii i dlatego mogą znacznie lepiej pomóc swojemu dziecku. I o to w końcu powinno być.

Diagnoza ADD

W szczególności zdiagnozowanie ADD nie jest łatwe. Jednym z powodów jest to, że z powodu objawów dzieci z ADD niekoniecznie muszą przyciągać negatywne zachowania. Ze względu na marzenia na jawie i częstą nieobecność umysłową można je utożsamiać z nieśmiałymi dziećmi. Ze strony wychowawców, a także nauczycieli wymaga to szczególnej otwartości na ten problem.
Należy jednak również ostrzec przed nadmiernym niepokojem, ponieważ nie każde ciche i nieobecne dziecko ma ADD w tym samym czasie. Innymi słowy: ADD nie powinno być używane jako wymówka dla braku motywacji lub „uporu” w pewnych stresujących sytuacjach.
Diagnozę utrudnia również fakt, że istnieją objawy typowe dla ADD, ale katalog możliwych objawów behawioralnych nigdy nie jest kompletny, az drugiej strony niekoniecznie każdy objaw musi się pojawić. Nie jest to bynajmniej choroba jednorodna (występująca zawsze w ten sam sposób iz tymi samymi objawami).

Z tego powodu niezbędne są dokładne obserwacje z wyprzedzeniem. Obserwacje muszą zawsze odnosić się do wszystkich dziedzin życia (przedszkole / szkoła, środowisko domowe, czas wolny). Wymienione powyżej objawy mogą pomóc w identyfikacji pierwszych nieprawidłowości. Ogólnie przyjmuje się, że pola objawów pojawiają się przed zapisaniem do szkoły i pojawiają się regularnie przez okres około sześciu miesięcy. Jak wspomniano powyżej, zachowanie może znacznie różnić się od odpowiedniego etapu rozwoju.

Diagnostyka powinna być zawsze kompleksowa i dlatego obejmować następujące obszary:

1. Kwestionowanie rodziców
2. Ocena sytuacji przez szkołę (Kiga)
3. Przygotowanie raportu psychologicznego
4. Diagnostyka kliniczna (medyczna)

Może Cię również zainteresować: Test ADS

Który lekarz?

Pierwsze oznaki istniejącego zaburzenia koncentracji uwagi są często rozpoznawane przez prowadzącego lekarza pediatrę. Na przykład wizyty u lekarza są szczególnie chaotyczne, a zmiana w zachowaniu dzieci jest widoczna w kontakcie z rodzicami, a także z samym lekarzem.

Pediatra może wtedy wyrazić swoje podejrzenie i mieć nadzieję, że rodzice zezwolą na dalsze badania, jeśli zachodzi uzasadnione podejrzenie. Nawet jeśli ADD to choroba Nie można przypisać błędnemu wychowaniu lub porównywalnym okolicznościom, niemniej jednak ma to negatywny wpływ na społeczeństwo. Rodzice powinni zgadywać nie traktuj tego jako ataku na siebie lub swoje dzieckoale porady oparte na dobrych intencjach wyrażam zgodę na dalszą diagnostykę. Tylko w ten sposób dziecko, jeśli ADD faktycznie istnieje, ma optymalne warunki do ukierunkowanego leczenia.

Jeśli podejrzewana diagnoza zostanie potwierdzona, lekarz pediatra może wyznaczyć psychiatrę dziecięcego i młodzieżowego lub Psychologowie konsultować. Często pojawia się jako część leczenie wstępne do hospitalizacji małych pacjentów do psychiatrii dziecięcej i młodzieżowej w celu zapewnienia im intensywnej opieki Radzenie sobie z chorobą szkolić. W niektórych przypadkach zespół deficytu uwagi pojawia się dopiero w młoda dorosłość rozpoznane.

Przeczytaj więcej na ten temat tutaj: DODAJ u dorosłych

Często pojawia się dodatkowy problem psychiatryczny, taki jak jeden Zaburzenie zachowania, jeden Lęk lub zaburzenie obsesyjno-kompulsywne lub jeden depresja z przodu. W związku z napotkanym problemem osoba zgłasza się do psychiatry, który może również zdiagnozować ADD.

W wieku dorosłym psychiatrzy i psycholodzy są zaangażowani w leczenie choroby z zaburzeniami koncentracji uwagi.

Ocena sytuacji według szkoły / Kigi

Oferują się zarówno przedszkole, jak i szkoła (podstawowa) różne możliwości obserwacji „podejrzanego” dziecka. Zarówno wychowawcy, jak i nauczyciele tylko mówią Podejrzane faktyale nie właściwą diagnozę. Ocena sytuacji przez szkołę (Kiga) jest tylko jedną - aczkolwiek ważną - częścią kompleksowego badania.
Ważne spostrzeżenia, zwłaszcza w odniesieniu do tolerancji na frustrację, nadmiernych lub niewystarczających wymagań, ale także problemów w innych obszarach, takich jak Trudności w czytaniu i pisaniu lub jeden Słabość arytmetycznanależy odnotować w arkuszu obserwacji. Wydaje się ważne, aby wszyscy wychowawcy lub nauczyciele opiekujący się dzieckiem pracowali razem nad obserwacją. Jednak ważna jest również konsekwentna i szczera wymiana zdań z rodzicami oraz rozmowa z psychologiem szkolnym lub terapeutą nadzorującym.

Przygotowanie raportu psychologicznego

Istnieją różne podejścia, w zależności od wieku dziecka. O ile u dzieci w wieku przedszkolnym przeprowadza się tzw. Diagnozę rozwojową, o tyle dzieci w wieku szkolnym (podstawowym) również jej podlegają Diagnostyka inteligencji. W obu badaniach, poza faktycznymi kryteriami obserwacji procedury testowej, szczególną uwagę zwraca się na to, jak dziecko zachowuje się w sytuacji testowej. Jeżeli chcesz bardziej szczegółowo zająć się tematem inteligencji i diagnostyki wywiadowczej, kliknij tutaj: Uzdolnienia.
To, które procedury diagnostyczne są stosowane w poszczególnych przypadkach, jest różne. Dobrze znane metody pomiaru inteligencji, rozwoju i częściowych zaburzeń wydajności to na przykład: HAWIK (Hamburger Wechsler Intelligenztest für Kinder), CFT (Culture Fair Intelligence Test) i wiele innych.

HAWIK sprawdza inteligencję praktyczną, werbalną i ogólną za pomocą różnych podtestów, takich jak: dodawanie obrazków, wiedza ogólna, rozumowanie arytmetyczne itp.

CFT mierzy indywidualną zdolność dziecka do rozpoznawania reguł i rozpoznawania pewnych cech. Mierzy również stopień, w jakim dziecko jest w stanie uchwycić i rozwiązać problemy w sposób niewerbalny. W sumie test składa się z pięciu różnych podtestów,

Oprócz pomiaru inteligencji, który może również określić ewentualne uzdolnienia, istnieją opcje testowania uwagi (np. DAT = test uwagi w Dortmundzie), mierzenia zdolności rozwiązywania problemów i pomiaru zdolności koncentracji.

Diagnostyka kliniczna (medyczna)

Wspomniano już, że diagnoza powinna składać się z kilku chwil obserwacji. Jest to ważne, aby uniknąć błędnej diagnozy, ponieważ wiele dzieci jest żywych i ciekawskich lub też spokojnych i zamkniętych w sobie bez „zaburzenia” w sensie ADD lub ADHD. Rodzice, nauczyciele lub wychowawcy i psychologowie odgrywają zatem ważną rolę w postawieniu właściwej diagnozy, ale sami jej nie wydają. Postawienie diagnozy jest zadaniem pediatry w Niemczech.

Skutkuje to tym, że - na podstawie obserwacji - również badania ukierunkowane wejść na afisz. Mają one zazwyczaj charakter neurologiczny i wewnętrzny, a ich celem jest przede wszystkim wykluczenie problemów organicznych jako przyczyny nieprawidłowego zachowania (= diagnostyka wykluczająca).

Z reguły pediatra najpierw organizuje kompleksowy Morfologia krwi (Wyłączenie chorób tarczycy, Niedobór żelazaitp.), a także poddaje dziecko jednemu fizyczny egzamin (Wykluczenie chorób oczu i uszu, alergii i towarzyszących im chorób (ewentualnie astma Neurodermatitis; patrz: diagnostyka różnicowa). Egzaminy U - dzieci są często niewystarczające, jeśli chodzi o dokładne zbadanie narządów zmysłów, zwłaszcza uszu i oczu. Potrzebne są bardziej szczegółowe badania, aby wykluczyć, że problemy wynikają z tego, że dziecko słabo widzi lub słyszy. W obu przypadkach problemy w tym obszarze mogą uniemożliwić dziecku koncentrację i wykonanie wystarczającej pracy. .
ZA EEG (MI.lectromincephalosolramm) służy do określenia potencjalnych fluktuacji w mózgu i pozwala wyciągnąć wnioski na temat możliwych zaburzeń czynnościowych OUN (= ośrodkowego układu nerwowego).
Plik EKG (MI.lectrokardiosolramię) bada rytm serca i tętno. Dlatego w kontekście diagnostyki ADD służy bardziej jako różnicowy środek diagnostyczny do określenia ewentualnych zaburzeń rytmu serca, które mogą wymagać specjalnego leczenia lub które nie umożliwiają leczenia typowego dla ADD. .

Jedną z możliwości rejestrowania stanu faktycznego z różnych perspektyw daje ten nazwany imieniem jego twórcy Skala Achenbacha. Oprócz uwzględnienia wieku i płci dziecka, skala Achenbach oferuje możliwość spojrzenia na ogólną sytuację dziecka w możliwie najbardziej obiektywny sposób za pomocą oddzielnych kwestionariuszy dla rodziców, wychowawców / nauczycieli i dzieci. Zależy to zawsze w sposób szczególny od uczciwości rozmówców.

test

Nie ma specjalnego testu do diagnozowania ADD. Zaburzenie jest diagnozą wykluczenia: jeśli można wykluczyć wszystkie inne możliwe przyczyny, diagnoza to ADD.Aby nadal mieć pojęcie o stanie domniemanego pacjenta, stosuje się proste kwestionariusze. Należą do nich pytania dotyczące uwagi (czy możesz słabo się koncentrować, gdy coś jest ważne, ale nie przyjemne?), Nastrój (czy często masz wahania nastroju?), Krytyka (czy potrafisz sobie z tym dobrze poradzić, gdy ktoś coś o Tobie mówi lub Twoja praca?), Impulsywność (czy potrafisz się dobrze kontrolować, jeśli jesteś sprowokowany?), Zachowanie społeczne (często przeszkadzasz innym?) I wiele innych punktów życia codziennego. Kwestionariusz powinien zawsze (jeśli to możliwe) być wypełniony przez samego pacjenta i bliskiej osoby (w większości przypadków rodzice). Porównanie postrzegania siebie i innych może już dostarczyć początkowych wskazówek na temat rzucającego się w oczy zachowania.

Diagnostyka różnicowa

Problem z diagnozowaniem ADD polega zawsze na automatycznym przypisaniu domniemanych zachowań tym chorobom. Wiele objawów ADD, takich jak Słaba koncentracja występują bez automatycznego występowania takiego zespołu. Jednocześnie brak koncentracji może również wskazywać na inne obrazy kliniczne, których objawy są podobne do ADD. Z tego powodu a różnicowe rozgraniczenie diagnostyczne wymaganych objawów.

W szczególności wszechobecne zaburzenia rozwojowe, zaburzenia nastroju i nasilające objawy domowe środowisko należy - jeśli to możliwe z wyprzedzeniem - wyjaśnić za pomocą diagnostyki różnicowej.

Jak widać już z diagnozy (patrz wyżej), jest to szczególnie zadanie lekarza Zaburzenia metaboliczne, zaburzenia widzenia i / lub słuchu, zaburzenia neurologiczne zbadaj przyczynę i, jeśli to konieczne, określ przyczynę wyczerpania. Obejmuje to między innymi Zespół Tourette'a, depresje, Zaburzenia lękowe, mania, Kompulsje, autyzm i choroby afektywne dwubiegunowe (= choroby maniakalno-depresyjne)
W dziedzinie poznawczej a obniżona inteligencja, częściowe zaburzenia sprawności jak na przykład Dysleksja lub Dyskalkulia tak samo wykluczony jak jeden Uzdolnienia lub jeden częściowy brak koncentracji.

Inne tematy ADS

• REKLAMY
• DODAJ przyczyny
• DODAJ objawy
• Diagnoza ADS
• Terapia ADD
• Edukacja lecznicza ADS
  • DODAJ psychoterapię
  • Psychologia głębi
  • Terapia behawioralna
  • joga
  • Trening autogenny
• DODAJ leki
  • Metylofenidat
  • Ritalin
  • Leki przeciwdepresyjne
• DODAJ dietę
• Reklamy i rodzina
• Gry edukacyjne

powiązane tematy

• ADHD
• Słaba koncentracja
• Słabości w czytaniu i pisowni / dysleksja
• Dyskalkulia
• Uzdolnienia

Listę wszystkich tematów, które opublikowaliśmy na naszej stronie „Problemy z nauką” można znaleźć pod adresem: Problemy z nauką A-Z