Anatomia-Leksykon

Zadania przywspółczulnego układu nerwowego

Synonimy w szerszym znaczeniu

Układ przywspółczulny, współczulny, układ nerwowy, mózg, woda nerwowa, rdzeń kręgowy, nerw

Zadania przywspółczulne

Oprócz współczulnego układu nerwowego przywspółczulny układ nerwowy jest częścią wegetatywnego układu nerwowego i odpowiada za aktywność fizyczną w warunkach spoczynkowych. W konsekwencji sympatyczny jest scharakteryzowany jako aktywna część autonomicznego układu nerwowego.

Zadania przywspółczulne na narządzie

Efekt organowy

serce Wolniejsze i mniej energiczne bicie (zmniejszone tętno i kurczliwość)

płuco Zwężenie dróg oddechowych

oko Zwężenie ucznia

Ślinianki Zwiększone wydzielanie śliny

Przewód pokarmowy Zwiększona aktywność trawienna (zwiększona ruchliwość)

wątroba Zwiększona produkcja glikogenu

pęcherz moczowy Promuj oddawanie moczu i oddawanie moczu

Zadania przywspółczulnego układu nerwowego

1. Presynapse 2. Szczelina synaptyczna 3. Postsynapse

Zadanie przywspółczulnego układu nerwowego, które ostatecznie jest realizowane na narządzie, musi zostać wygenerowane w „zaszyfrowanej” formie przez pierwotną komórkę, a następnie przekazane wraz z procesami komórkowymi do narządów.
Bodźce elektryczne są przekazywane za pośrednictwem tak zwanych neuroprzekaźników.

Neurotransmitery są przekaźnikami chemicznymi, które - jak sama nazwa wskazuje - mogą przekazywać informacje w różne miejsca, są więc swego rodzaju "dostawca”. Rozróżnia się ekscytujące (emocjonalny) i hamujący (hamujący) Neuroprzekaźniki.

Neuroprzekaźniki są używane do chemiczny Przekazywanie informacji, podczas gdy potencjały elektryczne są generowane przez komórkę i jej rozszerzenia (Aksony i Dendryty) uruchom to elektryczny Służy do przekazywania informacji. Chemiczna transmisja informacji jest zawsze ważna, gdy informacja ma przechodzić z jednej komórki do drugiej, ponieważ między komórkami zawsze istnieje luka, choć niewielka, której informacja nie może po prostu przeskoczyć. Jednak ponieważ ludzkie ciało jest duże, zajmuje całą sieć Komórki, ponieważ jedna komórka nie może objąć całego naszego organizmu (nawet jeśli tak jest Neurony których wypustki mogą mieć długość do metra).

Gdy linia elektryczna osiągnie „koniec” komórki, tj. Koniec aksonu, zapewnia, że koniec aksonu staje się rodzajem Neurotransmitery jest zwolniony. Nazywa się koniec aksonu, z którego jest wylewany Presynapse (przed = przed, czyli przed synapsą przerwa synpatyczna). Neuroprzekaźnik jest uwalniany do tzw. Szczeliny synaptycznej, która znajduje się pomiędzy komórką 1 (linia informacyjna) a komórką 2 (odbiór informacji), pomiędzy którymi ma być przełączany. Po wydaniu „migruje” (rzutowy) neuroprzekaźnik przez przerwę synaptyczną do przedłużenia drugiej komórki, postsynapsy (Poczta = po, czyli synapsa za przerwą synaptyczną). Zawiera receptory, które są precyzyjnie zaprojektowane dla tego neuroprzekaźnika. Więc może się z tym związać. W wyniku jego wiązania w drugiej komórce generowany jest teraz potencjał elektryczny.

Kiedy informacje są przełączane z jednej komórki do drugiej, kolejność typów informacji jest w konsekwencji następująca:

elektryczny do końca aksonu pierwszej komórki
chemicznie w szczelinie synaptycznej
elektryczny od wiązania neuroprzekaźnika do drugiej komórki

Wiążąc się z neuroprzekaźnikiem, komórka 2 może teraz zareagować na dwa sposoby: albo będzie podekscytowany i tworzy tzw Potencjał czynnościowy albo będzie zahamowany i prawdopodobieństwo, że wygeneruje on potencjał czynnościowy i tym samym wzbudzi inne komórki, maleje. To, którą z dwóch dróg podąża komórka, zależy od typu neuroprzekaźnika i typu receptora.

Zarówno w układzie współczulnym, jak i przywspółczulnym istnieje ścisły ciąg przekazywania informacji:

Komórka pochodzenia (Komórka 1)
Komórka w zwoju/ Splot / w ścianie narządu (komórka 2)
organ

Przykład zadania przywspółczulnego

Pierwsza komórka (Komórka pochodzenia) w czaszce (część przywspółczulna czaszki) lub na dole Rdzeń kręgowy (sakralny komponent przywspółczulny) jest podekscytowany z wyższych ośrodków (np Podwzgórze i Pień mózgu). Wzbudzenie trwa przez cały jej akson, aż do pierwszego punktu przełączania. W układzie przywspółczulnym jest to jedno lub drugie Węzły nerwowe (ganglion), w jednym Splot nerwowy (Splot) lub bezpośrednio w ścianie organu, na który ma działać. Tam w wyniku przekazanego wzbudzenia neuroprzekaźnik Acetylocholina uwolniony z presynapsy. Acetylocholina dyfunduje przez szczelinę synaptyczną do synapsy drugiej komórki (Postsynapse) i wiąże się tam z odpowiednim receptorem. To wiązanie pobudza komórkę (ponieważ acetylocholina jest jedną z najbardziej ekscytujących Neurotransmitery). Dokładnie tak, jak w pierwszej komórce, to wzbudzenie jest ponownie przekazywane przez komórkę i jej wypustki do biorcy: narząd. Tam - w wyniku podniecenia - z synapsy komórki 2 zostaje uwolniony kolejny neuroprzekaźnik - tym razem jest to acetylocholina. Ten neuroprzekaźnik działa następnie bezpośrednio na narząd.