Terapia krwotoku mózgowego

Jak można leczyć krwotok mózgowy?

Ważne jest wczesne reagowanie na objawy krwotoku mózgowego i szybkie rozpoczęcie leczenia po obrazowaniu krwotoku mózgowego, aby zapobiec wtórnemu krwawieniu w ciągu pierwszych 24 godzin, które występuje u ponad jednej trzeciej pacjentów nieleczonych, a także następczym uszkodzeniom, np. Poprzez zmniejszenie zminimalizować zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe.

Zasadniczo rozróżnia się postępowanie zachowawcze i chirurgiczne oraz uzupełniające leczenie rehabilitacyjne.
W ramach leczenia zachowawczego najpierw podejmuje się próby zapobiegania rozszerzaniu się krwawienia i wzrostowi ciśnienia wewnątrzczaszkowego, które koreluje z przepływem krwi w mózgu.

Wielu pacjentów wymaga intensywnej opieki. Oprócz monitorowania funkcji życiowych organizmu (parametrów życiowych), np. Tętna, ciśnienia krwi i temperatury, w przypadku ciężko upośledzonych pacjentów, w celu utrzymania dopływu tlenu, sztuczne oddychanie za pomocą respiratora wprowadzanego do dróg oddechowych (Intubacja).

Przeczytaj więcej na ten temat: Jakie są szanse na wyzdrowienie po krwotoku mózgowym?

Pacjenci, których stan jest krytyczny, muszą być na jednym Oddział intensywnej terapii są monitorowane, gdy przytomni pacjenci znajdują się na oddziale specjalizującym się w leczeniuJednostka skoku) mogą być dostarczone.
W pierwszych godzinach do dni po ICB Jeśli ciśnienie krwi u pacjenta jest zbyt wysokie, należy je skorygować lekami, ale należy pamiętać, że jeśli ciśnienie krwi zostanie obniżone zbyt szybko i za bardzo, tkanka nerwowa wokół ogniska krwotocznego może być niedostatecznie zaopatrzona, a tym samym grozi dodatkowe uszkodzenie mózgu.

Używane do obniżania ciśnienia krwi są najczęściej Urapidil i Klonidyna (Catapressan) używany. Urapidil jest stosowany głównie w przypadku nagłego wzrostu ciśnienia krwi. Blokuje receptory naczyniowe alfa 1 na obwodzie, co prowadzi do zmniejszenia oporu naczyniowego, a tym samym obniża ciśnienie krwi.
Działa również poprzez centralne receptory serotoninowe, a tym samym tłumi regulację przeciwną, która jest normalnie wyzwalana przez współczulny układ nerwowy. Zwykle powoduje to luz w pliku Serce w sensie podwyższenia Tętno (Częstoskurcz) i wzrost mocy bicia serca (Kurczliwość). Urapidil jest używany w Terapia nadciśnienia tętniczego (nadciśnienie tętnicze) używany. Skutki uboczne mogą obejmować nudności, bóle głowy i zawroty głowy. Urapidil jest również stosowany w medycynie ratunkowej.
Klonidyna działa na receptory alfa 2 w ośrodkowym układzie nerwowym, a następnie zmniejsza uwalnianie noradrenaliny, Neurotransmitery, część współczulnego układu nerwowego. To z kolei zmniejsza tętno (Bradykardia) i obniżone ciśnienie krwi (Niedociśnienie).
Początkowe spożycie może prowadzić do wzrostu ciśnienia krwi (wysokie ciśnienie krwi), ponieważ klonidyna ma również niespecyficzny wpływ na inne receptory. Działania niepożądane obejmują typowe objawy, które występują, gdy współczulny układ nerwowy jest spowolniony, w tym suchość w ustach, spowolnienie żołądka i jelit, zaparcia (Zaparcie), Zmęczenie i senność.
Mechanizm działania klonidyny jest wzmocniony przez różne substancje. Należą do nich na przykład alkohol i Leki przeciwdepresyjne.

Nie bez znaczenia jest również leczenie zaburzeń krzepnięcia, o których wspominano już jako czynniki ryzyka. Jedną z opcji jest terapia substytucyjna, czyli uzupełnienie brakujących czynników krzepnięcia. Siarczan protaminy można podawać jako antidotum na krwotok mózgowy podczas leczenia heparyną. Często pojawia się terapeutyczny dylemat, że pacjenci, którzy przez wiele lat byli na terapii przeciwzakrzepowej, nie mogą nagle jej przerwać, ale nadal polegają na terapii, na przykład ze względu na sztuczne zastawki serca i wynikające z tego zwiększone ryzyko odkładania się skrzepów krwi.
Wady naczyniowe w mózgu, na przykład jamiste, które są odpowiedzialne za ICB, należy korygować na wczesnym etapie, aby wykluczyć powtarzające się krwawienia.
Ponieważ napady padaczkowe mogą wystąpić u około 10% osób dotkniętych dużymi krwotokami śródmózgowymi, leki przeciwpadaczkowe podaje się profilaktycznie lub w przypadku wystąpienia napadu.
Poziom cukru we krwi należy utrzymywać w normalnym zakresie i zwiększać (Hiperglikemia) być unikanym.
Jeśli ci z wodą nerwową (Płyn mózgowo-rdzeniowy), wypełnione przestrzenie mózgu (Komora serca) coraz bardziej się rozszerza, sztuczny drenaż (drenaż) są stosowane w celu obniżenia ciśnienia, a tym samym zapobiegania przemieszczaniu się masy mózgu i uwięzieniu.
Istnieją badania oceniające dotychczas niezatwierdzony lek, rekombinowany czynnik 7a, który we wstępnych badaniach mógłby zmniejszać częstość ponownego krwawienia, gdy był podawany w ciągu pierwszych kilku godzin po krwawieniu.
W zależności od umiejscowienia i wielkości krwawienia, a także wieku i poziomu świadomości pacjenta krwawienie można również usunąć chirurgicznie.
Chirurgia jest szczególnie odpowiednia w przypadku krwawienia w okolicy pnia mózgu, gdzie istnieje ryzyko uwięzienia ważnych ośrodków oddychania i krążenia. Jednak niewiele jest informacji na temat zalet i wad operacji w porównaniu z zachowawczą terapią krwawień śródmózgowych. Z tego powodu stosunek korzyści do ryzyka zabiegu chirurgicznego należy ustalić indywidualnie.

Aby uzyskać więcej informacji, przeczytaj również: Operacja krwotoku mózgowego , Jakie są przyczyny krwotoku mózgowego

Następujące po wczesnych działaniach terapeutycznych są:

• Fizjoterapia,
• Terapia mowy i
• Terapia zajęciowa

ważne w zależności od schematu niepowodzenia, podobnie jak leczenie czynników ryzyka i przyczyn krwawienia.

Kiedy potrzebujesz operacji?

Zasadniczo nie wszyscy pacjenci z istniejącym krwotokiem mózgowym odnoszą korzyści z leczenia chirurgicznego. Dlatego ważne jest, aby dokładnie rozważyć, czy ten pacjent jest wskazany do operacji, czy nie. W większości przypadków krwawienie uważa się za warte operacji tylko wtedy, gdy prowadzi do zaburzeń neurologicznych. Zakłada się, że do czaszki wpłynęło tak dużo krwi, że pewne obszary mózgu są teraz odpychane i nie mogą już pełnić swojej rzeczywistej funkcji. Mówi się wtedy o objawowym krwotoku mózgowym. Ponadto należy tu rozróżnić dokładną lokalizację krwawienia, ponieważ chirurgiczne opróżnienie krwi jest możliwe tylko wtedy, gdy przyczyna krwawienia jest możliwie powierzchowna lub bezpośrednio w móżdżku.

Przeczytaj więcej na ten temat: Operacja krwotoku mózgowego

Czas trwania operacji

Trudno jest opisać dokładne ramy czasowe operacji krwotoku mózgowego, ponieważ zależy to od różnych czynników. Oprócz umiejscowienia i zakresu krwawienia obejmuje to również inne okoliczności, takie jak doświadczenie chirurga lub jakiekolwiek powikłania. Z reguły jednak można mówić o ogólnym czasie trwania od dwóch do ośmiu godzin. Jednak w indywidualnych przypadkach czas trwania operacji może znacznie różnić się od podanych informacji.

Ryzyko operacji

Ponieważ chirurgiczne leczenie krwotoku mózgowego prawie zawsze wiąże się z otwarciem kości czaszki, taka operacja wiąże się oczywiście również z pewnym ryzykiem. Z jednej strony, w przypadku operacji mózgu zawsze istnieje możliwość, że pewne obszary mózgu zostaną uszkodzone podczas operacji i prawdopodobnie doprowadzą do awarii funkcjonalnych. Jednak taka komplikacja jest stosunkowo bardzo rzadka. Ponadto możliwe jest, że podczas zabiegu u pacjenta wystąpią napady padaczkowe, ale można to szybko i dobrze wyleczyć. Istnieje również ryzyko krwawienia pooperacyjnego, jeśli nie wszystkie naczynia zostały odpowiednio zaopatrzone lub zranione podczas operacji.

Przeczytaj więcej na ten temat: Powikłania pooperacyjne - co tam jest?, Ból pooperacyjny

Jak działa operacja w przypadku krwotoku mózgowego?

Niemal we wszystkich przypadkach leczenie operacyjne krwotoku mózgowego rozpoczyna się od otwarcia czaszki, tzw. Kraniotomia, ręka w rękę. W tym celu należy najpierw zgolić włosy w obszarze operacyjnym. Teraz, oczywiście w znieczuleniu ogólnym, skóra w tym obszarze jest ostrożnie oddzielana od kości czaszki i odchylana na bok. Teraz faktyczne otwarcie czaszki odbywa się poprzez otwarcie kości czaszki odpowiednią piłą. Następnie następuje ewakuacja krwi i zaopatrzenie uszkodzonego naczynia. Gdy tylko chirurg upewni się, że wszystkie naczynia są dobrze zaopatrzone, czaszka jest ponownie zamykana. Wyciętą płytkę kostną mocuje się do reszty czaszki za pomocą płytek lub drutów i przyszywa się skórę. W większości przypadków po odrastaniu włosów nic nie widać z operacji.