Drożdże

Co to jest infekcja drożdżakowa?

Infekcja drożdżakami to obraz kliniczny wywoływany przez grzyby (drożdżaki). Ogólnie grzyby można przypisać do grzybów. Z kolei grzyby, obok bakterii, wirusów, pierwotniaków i glonów, stanowią podstawową grupę mikrobiologii. Najważniejszymi gatunkami są drożdżaki (grzyby kiełkujące), niepatogenne (apatogenny) Saccharomyces lub drożdże piekarskie lub winiarskie.

Ponadto można wyróżnić fakultatywnie patogenne (patogenne) gatunki Candida, a także Trichosporon i Cryptococcus. W medycynie patogeny fakultatywne to mikroorganizmy wywołujące choroby, które mogą powodować ostry obraz kliniczny, ale nie we wszystkich przypadkach. To z kolei oznacza, że ​​nie trzeba automatycznie wywoływać ostrych objawów w przypadku zakażenia drożdżakami, ale możliwa jest również bezobjawowa śmierć.

Przeczytaj więcej na ten temat:

• Grzyby
• Drożdże w ustach

Jak można zauważyć infekcję drożdżakową?

Pewne objawy mogą również wystąpić w przypadku infekcji drożdżakowej, które są uwzględniane w diagnostyce różnicowej.

skóra

Pojawienie się patogenu na skórze może prowadzić do zaczerwienienia, łuszczenia się, zapalenia, swędzenia i sączenia.

Przeczytaj więcej na ten temat: Grzyby drożdżowe na skórze

Błona śluzowa

Jeśli zaatakowana jest błona śluzowa, na przykład w okolicy ust i gardła, pojawia się pleśniawka. W tym przypadku lekarz prowadzący zauważa wypukłe, opuchnięte i zaczerwienione obszary błony śluzowej, które często są pokryte białawymi nalotami.

Możesz być również zainteresowany tematem: Grzyb skórny

Grzyb narządów płciowych

Drożdże często atakują również pochwę, gdzie znajdują idealne środowisko (grzyb pochwy). Ta lokalna manifestacja jest szczególnie widoczna w postaci silnego pieczenia i swędzenia. Nierzadkie są również kremowe upławy i wyczuwalny zapach w okolicy narządów płciowych pochwy. Oczywiście, grzybica pochwy może być również przenoszona na płeć męską poprzez stosunek płciowy. Objawy kardynalne to reakcja zapalna napletka i żołędzi. U różnych płci grzyby narządów płciowych mogą powodować silny ból podczas oddawania moczu i stosunku płciowego.

Przeczytaj więcej na ten temat: Drożdże w pochwie

Narządy wewnętrzne

Dolegliwości żołądkowo-jelitowe, takie jak biegunka lub bóle brzucha, wzdęcia i zgaga, mogą być objawami grzybiczego zakażenia jelit. Patogeny drożdżakowe są często wchłaniane przez przewód pokarmowy, którego głównym miejscem jest jama ustna i drogi rodne.

Przeczytaj więcej na ten temat tutaj: Drożdże w jelicie

Innym typowym miejscem infestacji drożdżaków są paznokcie. Objawy na skórze i błonach śluzowych w połączeniu z opisanymi powyżej objawami w okolicy otworów jamy ciała powinny przynajmniej sugerować lekarzowi możliwość wystąpienia zakażenia drożdżakowego. Inne niespecyficzne oznaki zdarzenia zakaźnego mogą również obejmować ogólny spadek wydajności, zmęczenie i bóle głowy.

Jak leczy się infekcję drożdżakową?

W podejściu terapeutycznym do zakażeń drożdżakowych można również przestrzegać kilku zasad. Najpierw można rozpocząć próbę z określonym środkiem przeciwgrzybiczym. Leki przeciwgrzybicze (przeciwgrzybicze = przeciw, grzybicze = grzyby) wpływają na różne procesy metaboliczne grzybów iw konsekwencji je hamują. Ta grupa leków może być podawana lokalnie lub ogólnoustrojowo. Kremy i maści przeciwgrzybicze stosuje się miejscowo w ramach leczenia zachowawczego. Jeśli nie przynoszą one pożądanych efektów, należy przejść na bardziej intensywną terapię systemową.

Leki przeciwgrzybicze są również zróżnicowane w zależności od mechanizmu ich działania. Z jednej strony mogą tworzyć pory w określonych punktach na błonie komórkowej grzybów. Przykłady obejmują nystatynę i amfoterycynę B. Inne (na przykład klotrimazol, itrakonazol) hamują syntezę ergosterolu. Można również zahamować syntezę ściany komórkowej lub RNA. Przy wyborze odpowiedniego środka przeciwgrzybiczego ważną rolę odgrywają takie czynniki, jak lokalizacja i nasilenie infekcji.

Po stronie leku podejmuje się decyzję w oparciu o wyżej wymienione mechanizmy działania i możliwe skutki uboczne. Skutki uboczne mogą obejmować gorączkę i bóle głowy, nudności i wymioty, dolegliwości żołądkowe i jelitowe. Obecna ciąża lub ciężka choroba wątroby są przeciwwskazane do leczenia ogólnoustrojowymi lekami przeciwgrzybiczymi.

Możesz być również zainteresowany tematem: Leczenie pleśniawki pochwy i leków przeciwgrzybiczych

Czas trwania i rokowanie zakażenia drożdżakowego

W zależności od lokalizacji rokowanie i czas trwania choroby oraz leczenie są różne.

Grzyb pochwy

Grzyb pochwy jest zwykle chorobą o korzystnym rokowaniu. Istnieją jednak przedłużone kursy z uporczywymi objawami z różnych powodów. Terapii przeciwgrzybiczej nie należy przerywać wcześniej i należy ją prowadzić w sposób ciągły. Powstrzymywanie się od stosunku płciowego lub współżycie seksualne chronione (z prezerwatywami) ma również działanie zapobiegawcze.

Około 5-10% wszystkich grzybic pochwy rozwija się w przedłużające się, uporczywe objawy. Jeśli partner seksualny również cierpi na grzyby narządów płciowych (grzyby na penisie), nieuchronnie należy je leczyć środkiem przeciwgrzybiczym. W skrajnym przypadku silnego niedoboru odporności grzybica pochwy może również rozprzestrzeniać się ogólnoustrojowo do narządów i wywoływać uporczywe infekcje.

Przeczytaj więcej na ten temat: Jak zaraźliwe są drożdże?

Infekcja grzybicza jelit

Grzyb jelitowy to zazwyczaj łatwo uleczalny obraz kliniczny z korzystnymi rokowaniami. Dzięki produktywnemu stosowaniu leków przeciwgrzybiczych zakażenie jelitowe można opanować w ciągu kilku dni do tygodni. Podobnie jak w przypadku wszystkich innych objawów infekcji drożdżakowych, powodzenie leczenia zależy oczywiście od aktualnego stanu działania układu odpornościowego.

Szczególnie w przypadku grzybiczych zakażeń jelit oprócz ogólnoustrojowej terapii lekowej stosuje się dietę. Przez około 4 tygodnie należy unikać żywności zawierającej cukier, mąkę pszenną i alkohol. W ramach tej zasady terapii intensyfikuje się spożycie warzyw i produktów pełnoziarnistych. W niektórych przypadkach takie połączenie prowadzi do szybkiego ustąpienia objawów. Kilka zasad odgrywa decydującą rolę, zwłaszcza prewencyjną. Dobrze rozwinięta higiena, zbilansowana dieta i unikanie niedoborów składników odżywczych (zwłaszcza cynku) mają działanie profilaktyczne.

Grzybica jamy ustnej

Jeśli zakażenie drożdżakami wpływa na wyściółkę jamy ustnej i gardła, nazywa się to pleśniawką. Przejawia się to na wargach, języku lub podniebieniu. Tutaj również wykazano dobre rokowanie choroby. Jednak konsekwentna terapia ma również zasadnicze znaczenie dla reżimu terapeutycznego.

Istnieje wiele sposobów zapobiegania pleśniawce. U dzieci smoczki, smoczki i zabawki należy regularnie czyścić. Należy również przestrzegać dobrej higieny jamy ustnej. U starszych pacjentów z obniżoną odpornością można zalecić profilaktyczne podanie leków przeciwgrzybiczych. Należy również dbać o protezy dentystyczne lub wszelkie inne ciała obce w okolicy ust, zachowując dużą higienę.

Przeczytaj więcej na ten temat: Pleśniawki jamy ustnej

Grzybica żołędzi

Podobnie jak u kobiet, zakażenia drożdżakowe u mężczyzn (grzyb prącia z Candida balanitis) dobrze reagują na leczenie przeciwgrzybicze. Zarówno kobiety, jak i mężczyźni są zwykle tymi samymi patogenami, dlatego można ich leczyć identycznie. Nawet jeśli jest to bardzo nieprzyjemny obraz kliniczny, grzyb penisa goi się w ciągu kilku dni dzięki wczesnej i konsekwentnej terapii.

Zasadniczo wszystkie objawy infekcji grzybiczej mogą powodować nawroty, które należy jak najszybciej zastosować kolejną terapię przeciwgrzybiczą.

przyczyny

Zakażenie najbardziej znanymi gatunkami Candida to przede wszystkim zakażenie Candida albicans. Jest to zdecydowanie najpospolitszy gatunek na świecie, który jako normalni mieszkańcy kolonizuje skórę, aw większości przypadków także błony śluzowe ludzkiego ciała.W tym stanie nie stanowią bezpośredniego zagrożenia dla organizmu, a raczej pełnią ważną funkcję w złożonym systemie bakterii i grzybów. Jeśli środowisko drobnoustrojów na skórze i błonie śluzowej jest niezrównoważone (na przykład z powodu niedoboru odporności), Candida albicans może przekształcić się w strzępki i migrować do głębszych tkanek. Tam często dochodzi do zakaźnego procesu. Jeśli można to ograniczyć powierzchownie i lokalnie, nazywa się to kandydozą.

Jeśli objawia się na skórze i błonie śluzowej, może pojawić się znajomy obraz kandydozy śluzowo-skórnej lub pleśniawki. Jeśli układ odpornościowy jest poważnie osłabiony, patogen może rozprzestrzeniać się lokalnie we krwi i układach narządów, prowadząc ostatecznie do grzybicy układowej.

Mniej znany gatunek Cryptococcus można podzielić na patogeny Cryptococcus neoformans i Cryptococcus gattii. Powiązany obraz kliniczny nazywa się kryptokokozą. Wymienione patogeny znajdują się zwykle na trawie i innych roślinach. Szczególnie w przypadku patogenu Cryptococcus gattii można powiedzieć, że występuje głównie w regionach tropikalnych. Gdy patogeny dostaną się do przewodu pokarmowego po wchłonięciu z pożywieniem ptaków (zwłaszcza gołębi), mogą początkowo namnażać się w odpowiednim środowisku. Ludzie zarażają się patogenami głównie poprzez wydalane przez ptaki odchody lub zanieczyszczony kurz z produktów wydalania ptaków. W zdecydowanej większości przypadków infekcja kryptokokami najpierw atakuje płuca. W przypadku masywnego niedoboru odporności mogą również wystąpić objawy mózgu lub opon mózgowych (zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych). Ogromny niedobór odporności występuje zwłaszcza w chorobach autoimmunologicznych, takich jak AIDS.

Po czym lekarz rozpoznaje infekcję drożdżakową?

W przypadku infekcji wywołanych różnymi typami drożdży stosuje się różne metody diagnostyczne.

W przypadku zakażenia Candida albicans jako wstępny środek diagnostyczny można uznać badanie mikroskopowe. Poziom badania można poprawić za pomocą wybielaczy optycznych lub srebrnego koloryzacji (Grocott). Obecnie spektrometria mas MALDI-TOF jest coraz częściej stosowana po wcześniejszej hodowli. Dzięki tej metodzie białka zawarte w bakteriach są rozdzielane i różnicowane poprzez precyzyjne bombardowanie jonami. Możliwe jest również zbadanie antygenów mannanowych lub glukanowych, które można przypisać specyficznie do gatunku Candida. Diagnostyka ta jest zwykle uzyskiwana z próbki w surowicy krwi lub z płukania oskrzelowo-pęcherzykowego (BAL).

Faza diagnostyczna zakażenia Cryptococcus jest bardzo podobna. Stosowane są tutaj doskonałe metody, takie jak mikroskopia, PCR lub, jak już wspomniano powyżej, wykrywanie antygenu w surowicy pacjenta.