Układ limbiczny
wprowadzenie
Pod hasłem „Układ limbiczny„Rozumiemy jednostkę funkcjonalną zlokalizowaną w mózgu, która służy głównie do przetwarzania impulsów emocjonalnych.
Ponadto układ limbiczny kontroluje rozwój zachowań związanych z popędem.
Przetwarzanie podstawowych składników sprawności intelektualnej przypisuje się również zadaniom układu limbicznego.
Jednak w związku z tymi złożonymi procesami układ limbiczny nie może być postrzegany jako oddzielna jednostka funkcjonalna. Raczej układ limbiczny działa w harmonii z dużą liczbą komórek nerwowych w korze mózgowej.
W związku z tym rozwój emocji i zachowań popędowych opiera się na żywej wymianie informacji między wieloma częściami mózgu.
Anatomia układu limbicznego
Pod pojęciem „Układ limbiczny„Znana jednostka funkcjonalna Mózg zawiera kilka struktur anatomicznych.
Poszczególne elementy układu limbicznego tworzą w mózgu podwójny pierścień wokół tzw Zwoje podstawy i Wzgórze.
Historycznie rzecz biorąc, poszczególne struktury układu limbicznego oparte są na starych częściach układu limbicznego Kora mózgowa (Paleopallium i Archipallium) i komórki znajdujące się tuż pod korą mózgową.
Układ limbiczny jest anatomicznie podzielony na:
- Hipokamp
- Fornix
- Corpus mamillare
- Zakręt obręczy
- Corpus amygdaloideum (Jądro migdałów)
- przednie jądra wzgórza
- Zakręt parahipokampowy
- Septum pallucidum
Poszczególne elementy układu limbicznego są w bliskim kontakcie z różnymi obszarami całego mózgu i są w stanie przetwarzać złożone informacje.
Hipokamp
Pod względem ewolucyjnym hipokamp jest jedną z najstarszych struktur w mózgu.
Dokładna lokalizacja hipokampu znajduje się w Płat skroniowy. Każda z dwóch półkul ma hipokamp.
Jako rozdzielnia centralna stanowi ważną część „układ limbiczny„Znany kompleks funkcjonalny.
Sam hipokamp składa się z elementów pobudzających Neurony, którzy uzyskują informacje głównie z domeny Kora mózgowa otrzymać.
W tej części układu limbicznego gromadzą się informacje z różnych czuciowych obszarów mózgu. Informacje te są przetwarzane w komórkach nerwowych hipokampu i wysyłane z powrotem do kory mózgowej.
Jedną z najważniejszych funkcji tej części układu limbicznego jest Konsolidacja pamięci.
Oznacza to, że bezpośredni transfer informacji z Krótkoterminowe w Pamięć długoterminowa kontrolowane przez hipokamp (Długotrwałe wzmocnienie).
Ponieważ hipokamp otrzymuje impulsy z prawie wszystkich obszarów Kora mózgowa otrzymuje, przechodzą przez niego wszelkie wrażenia świadomości.
Specyficzne komórki tej części układu limbicznego (tak zwane komórki piramidalne) mają również Pamięć lokalna.
W związku z tym hipokamp kontroluje również percepcję tego, gdzie w danej chwili znajduje się dana osoba.
Ponadto hipokamp służy jako gatunek Detektor wiadomości.
Nowe informacje przechodzące przez tę strukturę są natychmiast przygotowywane do przechowywania.
Z drugiej strony znane informacje można ponownie wywołać i połączyć w sieć.
Fornix
Tak zwany sklepienie sklepienia składa się z wyraźnego pasma włókien, które łączy hipokamp z ciałem sutkowym powyżej trzeciej komory.
Jako część "Układ limbiczny„Dobrze znany obwód funkcjonalny, sklepienie łuku głowy, jest również zaangażowany w przekazywanie informacji z pamięci krótkotrwałej do długotrwałej.
Przeczytaj więcej na ten temat tutaj: Pamięć długoterminowa
Corpus mamillare
Corpus mamillare to sparowana część układu limbicznego na spodzie Mózg pomiędzy dwoma Nogi mózgowe.
Corpus mamillare jest bezpośrednio połączony z tzw Koło neuronów Papeza.
Założona wcześniej funkcja tej struktury jest obecnie kwestionowana, ponieważ przyjmuje się, że nie jest to samo corpus mamillare, ale Migdał, dla niezbędnej kontroli procesy emocjonalne odpowiedzialny za.
Corpus amygdaloideum (ciało migdałowate)
Ciało migdałowate (Migdał) to sparowany obszar podstawowy, który znajduje się w środkowej części Płat skroniowy jest zlokalizowany.
Z funkcjonalnego punktu widzenia ciało migdałowate jest jednym zUkład limbiczny„Znana jednostka funkcjonalna.
Ważną funkcją ciała migdałowatego jest to Kontrola wpływów emocjonalnych. Powinien być zaangażowany w rozwój uczucia strachu i ocenę sytuacji emocjonalnych.
Ogólnie rzecz biorąc, ciało amygdaloideum ocenia impulsy zewnętrzne i inicjuje skoordynowane wzorce reakcji wegetatywnych.
Utrata funkcji tej części układu limbicznego ma wyraźny efekt Utrata niepokoju wynik.
W ten sposób, jeśli ciało migdałowate zostanie uszkodzone, utracone zostaną istotne reakcje ostrzegawcze i obronne.
Ponadto obecnie przyjmuje się, że ciało migdałowate ma decydujący wpływ na Popęd płciowy ćwiczenia.
Typowe choroby związane z uszkodzeniem i / lub nieprawidłowym działaniem tej części układu limbicznego to Problemy z pamięcią, autyzm, depresje i Fobie.
Zakręt obręczy
Zakręt obręczy (Synonim: nawijanie paska) tworzy wewnętrzną część Mózg.
Jako konstrukcja w kształcie pasa spoczywa na belce i od niej biegnie Przodomózgowie do tyłu.
Na poziomie komórkowym tę strukturę układu limbicznego można podzielić na przód (pars posterior) i tylną (pars posterior) Podziel obszar.
Z funkcjonalnego punktu widzenia tylny zakręt obręczy jest w bliskim kontakcie z komórkami nerwowymi Przodomózgowie, zwłaszcza z Płaty skroniowe i czołowe.
Obszar ten współpracuje z hipokampem pod kontrolą pamięć przestrzenna zaangażowany.
Przedni zakręt obręczy tworzy sieć z ciałem migdałowatym, hipokampem, jądrem półleżącym, wzgórzem i komórkami wysepek.
Jego najważniejszym zadaniem jest zważenie sprzecznych impulsów przeciwko sobie i ostatecznie jednym Decyzja dotycząca działania obowiązywać.
Dysfunkcja układu limbicznego
Ponieważ pod określeniem „układ limbiczny„Jeśli połączone struktury są zaangażowane w wiele procesów produkcyjnych, jedna lub więcej części tego systemu może zostać zakłóconych poważne ograniczenia zdolności poznawczych aby było zauważalne.
Przede wszystkim niemożność oceny sytuacji emocjonalnych przypisuje się zaburzeniom czynnościowym układu limbicznego.
Ponadto występują zaburzenia pamięci, zaburzenia związane ze stresem pourazowym, narkolepsja, depresje i Fobie zwykle na dysfunkcji układu limbicznego.
Dokładne przypisanie poszczególnych chorób do określonej budowy układu limbicznego nie jest jeszcze możliwe. Niemniej jednak, zgodnie z aktualnymi badaniami, przyjmuje się, że np Choroba Alzheimera opiera się na bezpośrednim uszkodzeniu hipokampu.
