Objawy zakażenia Norowirusem

wprowadzenie

Norowirus jest jednym z najważniejszych wirusów biegunki. Chociaż może powodować infekcje przez cały rok, częściej występuje w miesiącach zimowych od jesieni do wiosny. Wiadomo, że norowirus wywołuje endemię w obiektach publicznych, szpitalach i szkołach. Wynika to z prostych dróg przenoszenia, wysokiego wskaźnika infekcji i zakaźności, a także trwałości patogenów, które utrudniają zwalczanie wirusa.

Norowirus powoduje zapalenie błony śluzowej przewodu pokarmowego, zwłaszcza jelita cienkiego. Zapalenie może być bardzo ciężkie i wyjątkowo ostre, z typowymi objawami ciężkiej grypy żołądkowo-jelitowej. Infekcja norowirusem ustępuje równie szybko w ciągu kilku dni do tygodnia.

Objawy norowirusa

Klasyczne połączenie objawów infekcji norowirusem to biegunka i wymioty. Nudności mogą pojawić się już w kilka godzin po początkowym zakażeniu patogenem. Następnie pojawiają się wymioty, które określa się jako „tryskające”. Po biegunce następuje skurczowy ból brzucha. Może to spowodować biegunkę, która jest tak ciężka i płynna, że ​​organizm może stracić znaczne ilości wody. Po wystąpieniu biegunki wymiotnej również pojawia się silne uczucie choroby. Chorobie towarzyszy gorączka, ból kończyn i mięśni. Ponadto pojawiają się bóle głowy, nadwrażliwość na zimno oraz początek zmęczenia i osłabienia.

Ze względu na znaczną utratę wody należy koniecznie zadbać o zachowanie równowagi wodno-elektrolitowej. Nadmierne odwodnienie może prowadzić do zawrotów głowy, osłabienia i omdlenia. Szczególnie dotknięci są to ludzie starsi i bardzo młodzi.

Ponadto ból kończyn i leżenia w łóżku spowodowany osłabieniem może prowadzić do bólu pleców, bólu zadu i bólu gardła.

Dowiedz się więcej na ten temat tutaj Norowirus - jakie to niebezpieczne?

Objawy norowirusa w skrócie

• nudności
• Wymiociny
• biegunka

dodatkowo:

• gorączka
• Bóle
• ból w mięśniach
• ból głowy
• zmęczenie
• Wrażliwość na zimno

Wymiociny

Wymioty to jeden z najczęstszych i najbardziej nieprzyjemnych objawów ostrej infekcji norowirusem, powstający w wyniku nudności, które mogą wystąpić w kilka godzin po zakażeniu. Wymioty zwykle ustępują wcześniej niż inne objawy. Już po 1-2 dniach nudności i wymioty mogą ustąpić, co umożliwia ponowne dostarczenie pożywienia.

Przy silnych, gwałtownych wymiotach ryzyko utraty wody, pożywienia i elektrolitów jest nawet większe niż w przypadku biegunki. Elektrolity to naładowane cząsteczki, które odgrywają główną rolę w regulacji procesów metabolicznych. Jeśli dojdzie do utraty cząstek, organizm traci równowagę i może prowadzić do osłabienia i zawrotów głowy.

W przypadku ciężkich lub szczególnie przedłużających się infekcji norowirusami lekarz może potrzebować dożylnego podania płynów, aby zapobiec odwodnieniu. Do zwalczania wymiotów można również użyć domowych środków, takich jak rumianek lub herbata imbirowa. Gorący płyn i zioła działają łagodnie i uspokajająco na błonę śluzową żołądka i mogą sprzyjać gojeniu i uldze.

Przeczytaj więcej na ten temat tutaj: leczyć infekcję norowirusem

biegunka

Biegunka to kolejny główny objaw infekcji norowirusem. Biegunka zwykle zaczyna się około dnia po pierwotnej infekcji norowirusem. Wcześniej mogą wystąpić bóle brzucha i skurcze, które zwiastują wystąpienie biegunki.

Norowirus atakuje głównie jelito cienkie. Jelito cienkie to również obszar przewodu pokarmowego, w którym większość płynów z codziennego pożywienia jest wchłaniana i wchłaniana przez organizm. Wirus atakuje błonę śluzową jelita cienkiego i blokuje te mechanizmy wchłaniania, powodując masowe wydalanie wody i resztek pokarmu. Jednocześnie patogeny są masowo wydalane z płynnymi resztkami jedzenia. Organizm wykorzystuje tę biegunkę i wymioty do walki i pozbycia się norowirusów. Nawet po wyzdrowieniu flory jelitowej w błonie śluzowej jelita cienkiego nadal znajdują się duże ilości norowirusów.

W przypadku infekcji norowirusem należy zauważyć, że wirusy są wydalane z kałem przez kilka dni po ustąpieniu objawów. Dokładnej higieny toalety należy przestrzegać nawet kilka dni po chorobie, ponieważ w kale nadal obecne są patogeny zakaźne.

Ból głowy i kończyn

Zwykle wraz ze wzrostem gorączki pojawiają się również bóle głowy i kończyn. Ból kończyn nie jest niczym niezwykłym wraz ze wzrostem temperatury i początkiem złego samopoczucia. Często są wczesnym objawem przed wystąpieniem gorączki i osłabienia.

Ból pochodzi z mięśni, który jest podobny do bólu obolałych mięśni i towarzyszy mu uczucie osłabienia. W celu podniesienia temperatury ciała i zwiększenia aktywności układu odpornościowego następuje spowolnienie procesów metabolicznych zachodzących w mięśniach. Bóle i bóle ciała pomagają ciału odpocząć, utrzymać leżenie w łóżku i zapewnić organizmowi niezbędne wsparcie w walce z patogenami.

Z drugiej strony bóle głowy mogą wskazywać na początek odwodnienia organizmu. Często kojarzone z gorączką, przychodzą z uczuciem pragnienia. W szczególności, jeśli spożycie pokarmu i wody jest ograniczone z powodu ogólnych nudności, mogą wystąpić ostre bóle głowy, gdy temperatura wzrośnie. W pierwszej kolejności pomaga duża szklanka wody i niezbędny odpoczynek w łóżku, a także sen.

więcej na ten temat Bóle możesz przeczytać tutaj.

gorączka

Gorączka jest odpowiedzią układu odpornościowego na infekcję norowirusem. Mówi się o gorączce od 37 ° C lub wyższej. Jest to ogólny objaw, który jest bardzo niespecyficzny i wskazuje jedynie, że organizm działa przeciw procesom zapalnym w organizmie.

W odpowiedzi na infekcję norowirusem w organizmie uwalniane są różne substancje przekaźnikowe, co prowadzi do wzrostu temperatury. Następnie organizm próbuje oszczędzać i spalać energię, ograniczając niektóre funkcje organizmu, aby temperatura wzrosła jak najszybciej. Z tego powodu na początku wzrostu gorączki możesz odczuwać dreszcze i zimno, gdy organizm stara się oszczędzać ciepło. Kiedy gorączka spada, ciało poci się odpowiednio, aby pozbyć się ciepła.

Ważną zaletą gorączki jest to, że komórki odpornościowe mogą lepiej działać w podwyższonej temperaturze. Dlatego w ostrej fazie choroby pomocna jest określona temperatura ciała, której nie należy obniżać za pomocą leków. Dopiero w temperaturach powyżej 40 ° C zbyt wiele funkcji organizmu jest ograniczonych, dlatego należy obniżyć gorączkę. Odpowiednie są do tego leki z grupy NLPZ, np. Ibuprofen, indometacyna czy diklofenak.

Więcej informacji na ten temat gorączka znajdziesz tutaj.

Ból mięśni i stawów

Ból mięśni i stawów to typowe wczesne objawy zbliżającej się grypy. Ogólnie termin „grypa” nie określa choroby wywołanej wirusem grypy, ale typową infekcję sezonową.

Bóle mięśni i stawów są często pierwszym sygnałem zbliżającej się choroby, co jest spowodowane aktywacją układu odpornościowego, który ogranicza procesy metaboliczne w mięśniach. W rezultacie mięśnie i stawy są wyczerpane i bolesne nawet bez wysiłku.
Ból jest często ściśle związany z wystąpieniem gorączki. Kiedy wzrasta gorączka, ból się nasila. Zmęczenie i ból mięśni są również rzadsze w fazach bez gorączki.

Inne niespecyficzne objawy

Ból pleców

Ból pleców nie jest bezpośrednim objawem infekcji norowirusem. W ramach rozwoju gorączki pojawia się ból kończyn i mięśni. Są one szczególnie często opisywane jako osłabienie i ból przypominający ból mięśni w dolnej części pleców. Nie należy tu zakładać uszkodzenia układu mięśniowo-szkieletowego.

Ból pleców może również wynikać z leżenia w łóżku podczas ostrej choroby. Ten ból pleców nie jest rzadkością, gdy jesteś nieaktywny i przykuty do łóżka przez kilka dni.

Ból gardła

Ból gardła obejmuje dyskomfort mięśni, a także objawy gardła i gardła, takie jak trudności w połykaniu. Te ostatnie wskazują na przebieg grypopodobny i raczej przemawiają przeciwko pojedynczej infekcji norowirusem.

Szczególnie w mroźne zimowe miesiące różne patogeny mogą powodować objawy przeziębienia, takie jak ból gardła i gardła, a także katar, kaszel i chrypkę. Jeśli zaatakowany jest przewód pokarmowy, mogą wystąpić normalne objawy, takie jak biegunka wymiotów. W okresach sprzyjających sezonowo infekcje mogą również występować łącznie, więc należy brać pod uwagę nie tylko infekcję norowirusem.

Dowiedz się więcej o objawy grypy

ból brzucha

Ból brzucha jest częstym objawem zapalenia przewodu pokarmowego. Stan zapalny błony śluzowej jelita uwalnia różne substancje przekaźnikowe i jest bardzo wrażliwy na ból. Zwłaszcza, gdy skurcze żołądka i biegunka są mechanizmem ochronnym organizmu.

Skurcze żołądka dotyczą nie tylko żołądka, ale całego przewodu pokarmowego. Stanowią początek biegunki. W leczeniu skurczów żołądka można stosować leki przeciwskurczowe i przeciwbólowe. Oprócz leków wiele domowych środków może złagodzić bóle brzucha i skurcze, jeśli są tolerowane przez chorobę.

Dowiedz się, co jest przeciwko tutaj Pomaga ból brzucha

Czas trwania objawów

Konwencjonalna infekcja norowirusem zwykle nie wymaga leczenia i trwa tylko kilka dni.

Po pierwszym kontakcie z wirusem namnażają się w organizmie i osiedlają się w jelitach po kilku godzinach do dnia. Tam patogeny atakują błonę śluzową i powodują nieprawidłowe funkcjonowanie jelit, powodując biegunkę i wymioty. Wymioty trwają zwykle około dwóch dni. Biegunka może utrzymywać się przez dodatkowe 3 dni, więc całkowity czas trwania objawów wynosi zwykle 4-5 dni. Gorączka, bóle ciała i bóle głowy mogą również utrzymywać się przez około 4 dni. Wyrażają, że organizm nadal walczy z dużą ilością wirusów. Nawet jeśli objawy ustąpiły, nadal należy spodziewać się niskiego ryzyka infekcji. W każdym razie należy przestrzegać ścisłej higieny toalety przez około dwa dni, ponieważ patogeny są nadal wydalane z kałem.

Cały czas trwania jest zmienny dla każdej osoby. Siła układu odpornościowego ma decydujący wpływ na walkę z patogenami. Po przyjęciu leków immunosupresyjnych, w ramach choroby osłabiającej odporność, w podeszłym wieku lub u małych dzieci można spodziewać się osłabienia układu odpornościowego.

Skraca się czas od zakażenia do wystąpienia objawów, ale można znacznie wydłużyć cały czas trwania choroby. Nie jest niczym niezwykłym dla wszystkich dotkniętych chorobą, że nawet po ustąpieniu ostatnich objawów, gdy organizm regeneruje się po dawnych stresach związanych z chorobą, utrzymuje się pewne zmęczenie i osłabienie.

Dowiedz się więcej na: Czas trwania choroby norowirusowej

Czy możesz mieć infekcję norowirusem bez biegunki i wymiotów?

Infekcja norowirusem może wystąpić bez typowych objawów. Zależy to głównie od agresywności patogenu i układu odpornościowego danej osoby.

Wiele infekcji pozostaje niezauważonych lub występuje tylko z niewielką gorączką trwającą jeden dzień. W szczególności wymioty nie muszą występować przy każdej infekcji norowirusem. Biegunka występuje częściej, ale wiele osób może ją dobrze skompensować i być słaba lub wcale.

Objawy te mogą pomóc w identyfikacji infekcji norowirusami u niemowląt i małych dzieci

U niemowląt i małych dzieci wirus i reakcja organizmu zachowują się inaczej niż u dorosłych. Nie zawsze muszą wystąpić wymioty i biegunka.

U dzieci początkowa infekcja jest często zauważalna na podstawie zachowania. Jeśli dziecko okazuje brak zainteresowania i jest bardziej płaczące niż zwykle, może to wskazywać na ogólne poczucie choroby. Jeśli chodzi o norowirusa, dzieci mają największe problemy z piciem. Biegunka i wymioty to wyraźne sygnały ostrzegawcze, że dziecko miało infekcję norowirusem.
Jest to bardziej prawdopodobne w szczególności w okresie od października do marca.

W przeciwieństwie do dorosłych, dziecko musi zgłosić się do lekarza, jeśli ma wodnistą biegunkę, ponieważ może znacznie szybciej odwodnić się z zapaścią krążeniową. Szczególnie w przypadku niemowląt i małych dzieci należy zachować szczególną higienę, ponieważ patogeny ze stolca mogą nawet rozprzestrzeniać się w powietrzu na pewne odległości.

Przeczytaj więcej na ten temat w sekcji Odwodnienie - po czym możesz to stwierdzić?