Choroba afektywna dwubiegunowa - życie pomiędzy dobrym nastrojem a depresją

wprowadzenie

Termin „choroba afektywna dwubiegunowa” wydaje się być znany wielu osobom, ponieważ dotknął wiele celebrytów, takich jak Kurt Cobain i Carrie Fisher. Jednak większość ludzi nie wie dokładnie, co kryje się za tą chorobą psychiatryczną.

Choroba afektywna dwubiegunowa charakteryzuje się co najmniej dwoma epizodami, w których nastrój osoby dotkniętej chorobą jest z jednej strony podwyższony, z drugiej gwałtownie spadł. Jest to tak zwane życie między manią a depresją.

Przeczytaj także: Jakie są objawy choroby afektywnej dwubiegunowej?

Odsetek manii

Manii towarzyszy przesadne podwyższenie nastroju lub drażliwość. Trwa co najmniej tydzień, zwykle dwa do trzech miesięcy. Objawy manii są następujące:

• Niepokój, drażliwość, agresja
• nadmierny optymizm
• nadmierna samoocena, np. Ofiara myśli, że jest najlepszym fotografem na świecie
• Zaburzenia poznawcze
• Silna rozpraszalność: ludzie są bardzo aktywni i zmotywowani, ale nie mogą skoncentrować się na swojej pracy, ponieważ bardzo łatwo się rozpraszają.
• Brak oceny
• Lot pomysłów i gonitwa myśli: osoba zainteresowana przechodzi od jednego pomysłu do drugiego.
• Znacznie zmniejszona potrzeba snu: dana osoba nie chce spać i bez snu czuje się sprawna
• zwiększony popęd seksualny: osoby dotknięte chorobą często zmieniają związki partnerskie
• Silna potrzeba rozmowy: osoby dotknięte chorobą mówią bardzo szybko i dużo
• bezsensowne zakupy, utrata zahamowań społecznych: poszkodowani wydają więcej pieniędzy, niż mogliby finansowo w rzeczywistości
• Wielkie pomysły, megalomania, np. Ofiara myśli, że każdy chce od niego autograf

Przeczytaj więcej na ten temat pod adresem: mania

Podrażniony nastrój

Około dwie na trzy osoby z chorobą afektywną dwubiegunową są wyjątkowo drażliwe w fazie maniakalnej. Konflikty i agresywność są bardziej powszechne. Ogólnie rzecz biorąc, poważnie wpływa to na styl życia.

Przeczytaj także:

• Jakie są objawy choroby afektywnej dwubiegunowej?
• Objawy manii

Euforyczny nastrój

Około co trzecia osoba z chorobą afektywną dwubiegunową jest nadmiernie euforyczna podczas fazy maniakalnej. Rozwija się poczucie siły woli i nadmiernego optymizmu. Ponadto osoba zainteresowana ma nadmierną samoocenę.

Więcej informacji na ten temat można znaleźć pod adresem: Objawy manii

Uzależnienie od seksu

Bardzo częstą cechą faz maniakalnych jest zwiększony popęd seksualny. Osoby dotknięte chorobą często mają zmieniających się partnerów lub są niewierne swojemu obecnemu partnerowi. To często sprawia im trudności w życiu codziennym.

Aby uzyskać więcej informacji, polecamy naszą stronę internetową:

• Jakie są objawy choroby afektywnej dwubiegunowej?
• Objawy manii

kłamstwo

Krewni i przyjaciele osób z chorobą afektywną dwubiegunową często mają poczucie, że dana osoba nie mówi im prawdy. Nie ma jednak dowodów na to, że pacjenci z chorobą dwubiegunową częściej leżą. Jednak często postrzegają swoje otoczenie inaczej niż ludzie wokół nich. Często czują, że kłamstwa są prawdziwe.

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz: Objawy manii

Odsetek depresji

Faza depresyjna choroby afektywnej dwubiegunowej przypomina normalną depresję. Faza depresyjna trwa zwykle od pięciu do sześciu miesięcy.
Charakteryzuje się następującymi objawami:

• Ponury nastrój
• Utrata interesów
• Zmniejszona popęd, zwiększona potrzeba snu

Ponadto mogą wystąpić następujące reklamacje:

• Zaburzenia koncentracji
• obniżona samoocena
• Poczucie winy
• Negatywne pomysły na przyszłość
• Myśli i próby samobójcze
• zmniejszony apetyt

Więcej informacji na ten temat można znaleźć pod adresem: Objawy depresji

Ponury nastrój

W depresyjnej fazie choroby afektywnej dwubiegunowej choroba przebiega jak normalna depresja. Osoby dotknięte chorobą mają nastrój depresyjny, tracą zainteresowanie i są apatyczne. Pojawiają się poczucie beznadziejności, beznadziejności, a także myśli samobójcze.

Przeczytaj więcej na ten temat pod adresem: Objawy depresji

Jaki jest przebieg choroby afektywnej dwubiegunowej?

Osoba z chorobą afektywną dwubiegunową ma w życiu średnio siedem do ośmiu faz maniakalno-depresyjnych. Jest to znacznie częstsze w porównaniu z normalną depresją, która powoduje około trzech do czterech nawrotów.
Mania trwa zwykle od dwóch do trzech miesięcy, podczas gdy faza depresji może trwać do sześciu miesięcy.
Staje się to szczególnie problematyczne dla osób dotkniętych zmianą fazy.

Kurs choroby afektywnej dwubiegunowej typu 1

Choroba afektywna dwubiegunowa typu 1 występuje, gdy występuje co najmniej jedna wyraźna faza maniakalna i jeden inny epizod zaburzeń emocjonalnych. Może być również obecny, jeśli są co najmniej dwa epizody mieszanych nastrojów.

Kurs choroby afektywnej dwubiegunowej typu 2

W chorobie afektywnej dwubiegunowej typu 2 dominuje epizod depresyjny. Zdarzają się również osłabione manie z lekkim podwyższeniem nastroju i nieco zwiększonym popędem.

Szybka jazda na rowerze

Szybka jazda na rowerze występuje wtedy, gdy w ciągu roku występują co najmniej cztery fazy manii, łagodnej manii lub depresji.Szybkie cykle występują szczególnie w chorobie afektywnej dwubiegunowej typu 2.

Czas trwania faz

Osoby dotknięte chorobą doświadczają średnio od siedmiu do ośmiu epizodów choroby afektywnej dwubiegunowej. Depresja trwa od około pięciu do sześciu miesięcy. Faza maniakalna trwa zwykle od dwóch do trzech miesięcy.

Niefarmakologiczne leczenie choroby afektywnej dwubiegunowej

Leczenie choroby afektywnej dwubiegunowej musi prowadzić psychiatra. Składa się z części nieleczniczej i leczniczej.

Terapia nielekowa obejmuje:

• Psychoedukacja:
  W psychoedukacji osoba zainteresowana powinna przede wszystkim zostać poinformowana o swojej chorobie i zdobyć wiedzę na jej temat. Badania wykazały, że osoby dotknięte chorobą, które zajmowały się chorobą w ramach psychoedukacji i są z nią zaznajomione, mają mniej nawrotów niż ci, którzy byli leczeni tylko lekami.
• terapia poznawczo-behawioralna:
  Ważna jest również terapia poznawczo-behawioralna. Tutaj osoba dotknięta chorobą powinna nauczyć się, że może samodzielnie kontrolować pewne problemy poprzez własne myśli i uczucia, a zatem może je zmienić.
• Terapie kontrolujące nastrój:
  Osoba dotknięta chorobą powinna nauczyć się poprzez różne ćwiczenia stabilizować swój nastrój.
• Terapia rodzinna i terapia par:
  Idealnie byłoby, gdyby do leczenia choroby afektywnej dwubiegunowej włączano również krewnych. Najważniejsze jest tutaj nauczenie, jak radzić sobie z chorobą.

Leczenie farmakologiczne choroby afektywnej dwubiegunowej

Z zasady manię i depresję w chorobie afektywnej dwubiegunowej traktuje się inaczej. Terapia choroby afektywnej dwubiegunowej jest bardziej ukierunkowana na manię, ponieważ mania może stać się bardziej niebezpieczna niż depresja ze względu na jej zwiększoną aktywność. Ponadto dotychczasowe badania wykazały, że leki przeciwdepresyjne nie są skuteczne w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej.
W farmakoterapii choroby afektywnej dwubiegunowej rozróżnia się terapię ostrą, terapię podtrzymującą i profilaktykę fazową.

W chorobie afektywnej dwubiegunowej leczenie manii jest ważniejsze niż leczenie depresji. Aby uzyskać więcej informacji, zalecamy: Terapia manii

Ostra terapia

Ostra terapia zwykle odbywa się za pomocą leków przeciwpsychotycznych drugiej generacji, w tym risperidonu, olanzapiny i innych. Pierwsza generacja leków przeciwpsychotycznych może być również stosowana przez krótki czas, ale mają one częstsze skutki uboczne, takie jak zaburzenia ruchu. Leki przeciwpsychotyczne działają zarówno na manię, jak i na depresję.

Więcej informacji na temat leków przeciwpsychotycznych można znaleźć na naszej stronie internetowej: Neuroleptyki

Terapia podtrzymująca

Terapię podtrzymującą kontynuuje się przez rok po terapii doraźnej. Głównym problemem jest ochrona osób dotkniętych nawrotem.

Profilaktyka fazowa ze stabilizatorami nastroju

Każda choroba afektywna dwubiegunowa musi być leczona stabilizatorem nastroju w celu ochrony przed nowymi fazami manii i depresji. Najpopularniejszym środkiem profilaktyki fazowej jest lit. Jednak w zależności od rodzaju choroby afektywnej dwubiegunowej preferowane mogą być również leki przeciwpsychotyczne (np. W chorobie afektywnej dwubiegunowej typu 2). Jeśli stabilizator nastroju zostanie uruchomiony, zwykle należy go przyjmować na całe życie.

Lit do stabilizacji nastroju

Lit jest lekiem pierwszego wyboru w celu stabilizacji nastroju w zaburzeniach afektywnych dwubiegunowych, zwłaszcza gdy dominują fazy maniakalne.
Doskonale działa przeciwko manii i ma udowodniony wpływ na zmniejszenie samobójstw. Nie wszyscy dobrze reagują na lit; pacjenci z chorobą afektywną dwubiegunową typu 1 odnoszą z niego większe korzyści. U wszystkich pacjentów należy podjąć próby leczenia litem.

Jeśli odpowiedzą, lit powinien zostać zabrany na całe życie.
Lit może prowadzić do niewydolności nerek i niedoczynności tarczycy.

Więcej informacji na ten temat można znaleźć pod adresem: lit
Może Cię również zainteresować: Lit i alkohol - czy są kompatybilne?

Przyrost masy ciała po zastosowaniu leków

W leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej preferowane są leki przeciwpsychotyczne drugiej generacji (atypowe leki przeciwpsychotyczne), a nie leki pierwszej generacji. Wynika to z faktu, że atypowe leki przeciwpsychotyczne powodują mniej zaburzeń ruchowych.
W zamian jednak powodują więcej zakłóceń w procesie metabolicznym. Co najważniejsze, obejmuje to przyrost masy ciała, na który narzeka wielu pacjentów. Niemniej jednak atypowe leki przeciwpsychotyczne mają mniej skutków ubocznych niż typowe.

Więcej informacji na ten temat można znaleźć pod adresem: Neuroleptyki (leki przeciwpsychotyczne)

Jak powinni się zachowywać krewni?

Najlepiej byłoby, gdyby członkowie rodziny, tacy jak członkowie rodziny lub partnerzy domowi, byli włączani do leczenia choroby afektywnej dwubiegunowej.
Głównym celem jest poradzenie sobie z chorobą afektywną dwubiegunową i zrozumienie manii i depresji.

Ułatwia to stanie przy osobie zainteresowanej i zwracanie uwagi na ekranowanie bodźców, np. Wysypiaj się u pacjenta z manią. Jeśli dana osoba ma krytyczną ocenę, krewni powinni skontaktować się z lekarzem prowadzącym. Rozmowa z pacjentem może pomóc w okresach depresji.

Jaki stopień niepełnosprawności występuje w chorobie afektywnej dwubiegunowej?

Choroba afektywna dwubiegunowa jest piątą najczęstszą przyczyną niepełnosprawności w wieku od 14 do 45 lat, ponieważ może poważnie pogorszyć jakość życia osób dotkniętych zaburzeniami koncentracji i zmieniającymi się stanami emocjonalnymi.
Jeśli występuje choroba afektywna dwubiegunowa, osoby nią dotknięte mogą wystąpić do urzędu emerytalnego o uznanie niepełnosprawności. Stopień niepełnosprawności jest określany zgodnie z zasadami opieki zdrowotnej i dlatego może się różnić indywidualnie.

Rokowanie i leczenie choroby afektywnej dwubiegunowej

Choroba afektywna dwubiegunowa może poważnie pogorszyć jakość życia osób dotkniętych chorobą. Można go dobrze leczyć przy dobrej kontroli leków, ale nie można go wyleczyć.
Rokowanie różni się w zależności od obecnej postaci lub typu choroby afektywnej dwubiegunowej. W przypadku typów szybkich lub mieszanych rokowanie jest często gorsze niż w przypadku zaburzeń typu 1 lub 2. Jest to związane między innymi z jednoczesnym występowaniem nastrojów depresyjnych i maniakalnym, wzmożonym popędem. Częściej zdarzają się nawroty i próby samobójcze.

Ogólnie rzecz biorąc, oczekiwana długość życia z chorobą afektywną dwubiegunową może ulec skróceniu nawet o 9 lat - głównie w wyniku samobójstwa. Dwie na trzy osoby dotknięte chorobą nie mogą już uczestniczyć w życiu zawodowym. Niemniej jednak prognozy należy rozpatrywać indywidualnie i mogą przybierać różne formy.

Czy możesz pić alkohol, jeśli masz chorobę afektywną dwubiegunową?

Alkohol nie jest zabroniony w przypadku choroby afektywnej dwubiegunowej, ale często pogarsza chorobę. Ryzyko uzależnienia od alkoholu zwiększa się pięciokrotnie do dwunastokrotnie w przypadku dwubiegunowości, dlatego lekarze często odradzają spożywanie alkoholu.

Przeczytaj także: Lit w chorobie afektywnej dwubiegunowej i alkohol - czy są kompatybilne?

Kryteria diagnostyczne choroby afektywnej dwubiegunowej

Aby postawić diagnozę choroby afektywnej dwubiegunowej, należy spełnić kryteria diagnostyczne depresji i manii.
Jeśli depresja jest już znana, należy zmienić tę diagnozę na chorobę afektywną dwubiegunową, gdy po raz pierwszy pojawia się faza manii.

Kryteria diagnostyczne manii

Rozpoznanie manii stawia się, gdy główny objaw i co najmniej trzy dodatkowe objawy trwają dłużej niż tydzień i wykluczone są inne przyczyny psychologiczne.

Główny objaw:

• nieodpowiedni do sytuacji, nienormalnie podniecony nastrój (euforia) lub drażliwy nastrój

Dodatkowe objawy:

• zwiększony napęd
• brak potrzeby snu
• Rozproszenie uwagi
• nadmierny optymizm
• zwiększona samoocena
• zwiększona gadatliwość, chęć do rozmowy
• ciągła zmiana pomysłów, wiele różnych pomysłów (lot pomysłów)
• bezsensowne wydawanie pieniędzy
• Utrata zahamowań społecznych, lekkomyślne zachowanie
• zwiększony popęd seksualny
• zwiększony apetyt

Innymi objawami mogą być megalomania i halucynacje: np. Osoba zainteresowana uważa, że ​​wszyscy na świecie zazdrościliby mu sukcesu.

Przeczytaj więcej na ten temat na naszej stronie głównej: mania

Kryteria diagnostyczne depresji

Główne objawy: Aby zdiagnozować depresję, objawy te muszą być obecne przez co najmniej dwa tygodnie:

• nastrój depresyjny, utrata zainteresowania, apatia

Więcej informacji na ten temat można znaleźć pod adresem: Objawy depresji

Czy występują już zaburzenia dwubiegunowe u dzieci?

Dzieci rodziców z chorobą afektywną dwubiegunową mogą dziedziczyć ten stan. Trudno jest jednak postawić diagnozę w dzieciństwie, ponieważ objawy są początkowo często niespecyficzne i dlatego początkowo często mogą wystąpić błędne diagnozy, takie jak ADHD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej) lub schizofrenia.
Wczesne objawy mogą obejmować wahania nastroju, drażliwość, wybuchy złości, zaburzenia uwagi, zaburzenia snu i inne. Od dziesiątego roku życia objawy maniakalno-depresyjne mogą wyjść lepiej na jaw. Jednak rozpoznanie choroby afektywnej dwubiegunowej jest zwykle dokonywane dopiero w okresie dojrzewania i dorosłości.

Diagnozowanie choroby afektywnej dwubiegunowej w dzieciństwie jest raczej rzadkie. Jeśli w zachowaniu dziecka występują nieprawidłowości, należy zatem rozważyć inne możliwe diagnozy. Polecamy naszą stronę, aby: Objawy ADD lub Schizofrenia u dzieci

Czy potrafisz samodzielnie rozpoznać chorobę afektywną dwubiegunową?

Obecność choroby afektywnej dwubiegunowej można podejrzewać głównie wtedy, gdy choroba występuje w rodzinie, a zatem obraz kliniczny jest już znany. Niemniej jednak nie można postawić diagnozy samodzielnie. Osoby dotknięte chorobą często nie zauważają dwubiegunowości i nie wykazują żadnego wglądu, gdy są świadomi tego przez osoby wokół nich.

Przeczytaj także: Jakie są objawy choroby afektywnej dwubiegunowej?

Jakie autotesty są dostępne dla choroby afektywnej dwubiegunowej?

Choroby afektywnej dwubiegunowej nie można zdiagnozować za pomocą autotestów.
Specjalista stawia diagnozę rozmawiając z pacjentem i po wykluczeniu innych chorób psychicznych np schizofrenia. Jednak krewni lub osoby dotknięte chorobą mogą przeprowadzić liczne autotesty w celu wstępnej oceny obecności dwubiegunowości w Internecie.

Może Cię również zainteresować: Jakie są objawy choroby afektywnej dwubiegunowej?

Jak bezpieczne są autotesty?

Autotesty nie wystarczą do wykrycia dwubiegunowości. Nie polecamy ich, ponieważ często nie są one poważne.

Przyczyny choroby afektywnej dwubiegunowej - jak powszechna jest dziedziczność?

Choroba afektywna dwubiegunowa ma wyraźny składnik genetyczny.
Jeśli jedno z rodziców ma chorobę afektywną dwubiegunową, prawdopodobieństwo dziedziczenia tego stanu wynosi około 25%. Jeśli dotyczy to obojga rodziców, prawdopodobieństwo wzrasta do 50%.
Żadne inne przyczyny choroby afektywnej dwubiegunowej nie są znane, ale badania wykazały, że stres i czynniki środowiskowe również mają wpływ.