Terapia i pomoc dzieciom i młodzieży z problemami behawioralnymi

wprowadzenie

Problemy behawioralne nie są chorobą fizyczną ani psychiczną jako taką, ale mogą bardzo obciążać dziecko i osoby wokół niego. Bez profesjonalnej pomocy wiele dzieci cierpi na objawy w rozwoju i wynikach w nauce, co może prowadzić do problemów w późniejszym życiu dorosłym i zawodowym. Leczenie koncentruje się na behawioralnych i psychoterapiach, które angażują rodzinę i być może także nauczycieli, a tym samym szkolą dziecko i jego otoczenie.

Przeczytaj więcej na ten temat: psychoterapia

Kto oferuje terapie?

Pomoc jest oferowana z wielu różnych źródeł, na przykład wychowawców i nauczycieli, psychologów szkolnych, prywatnych grup rodziców, ale także lekarzy i psychologów dziecięcych lub psychoterapeutów, którzy zazwyczaj są w stanie przeprowadzić najbardziej kompetentne leczenie. Zasadniczo, w zależności od przyczyny zaburzenia zachowania, różne podejścia mają sens i mogą być stosowane przez różne organy. Nie każdy usługodawca jest wystarczająco profesjonalny, dlatego pierwszym punktem kontaktu powinien być lekarz specjalista, psycholog / psychoterapeuta lub doświadczony pedagog.

Jeśli problemy behawioralne są tylko nieznacznie zaznaczone, wystarczające może być przeszkolenie rodziców i wychowawców lub nauczycieli, którzy następnie leczą dziecko własnymi środkami behawioralnymi; w cięższych przypadkach cała rodzina objęta jest opieką psychoterapeutyczną. W przypadku eskalacji dzieci mogą być również leczone w szpitalu, wówczas terapię prowadzą specjalistyczne poradnie.

Który lekarz jest odpowiedzialny za dzieci i młodzież z problemami behawioralnymi?

Na ogół pediatra może rozpocząć leczenie, ale w większości przypadków jest to psycholog dziecięcy, psychiatra lub psychoterapeuta. W zależności od nasilenia zaburzenia zachowania specjaliści ci są właściwą osobą kontaktową i prowadzą precyzyjną diagnostykę oraz kompetentną terapię. Ponadto pomoc mogą zapewnić alternatywni lekarze, osteopaci lub inni alternatywni specjaliści medyczni.

Jak możesz wspierać dzieci i młodzież z problemami behawioralnymi?

Dzieci odrzucają swoje problemy behawioralne, gdy zachęca się do pozytywnego zachowania, zamiast negatywnego karania. Nie oznacza to, że niepożądane zachowanie powinno być po prostu akceptowane. Ustanowione są jasne zasady i wyciągane są konsekwencje ich przekroczenia. Należy jednak jasno powiedzieć dzieciom, że nie dostają tego, czego chcą, poprzez widoczne zachowanie. Rodzice i wychowawcy muszą pokazać im korzyści płynące z odpowiedniego zachowania, którego w innym przypadku nie dostaną lub mogą zostać wycofane, takie jak udział w działaniach społeczności.
Nawet jeśli jest to trudne, dorośli muszą skupić się na zdolnościach i talentach dziecka, zamiast ograniczać je do negatywnych zachowań i jako „Dziecko sprawiające problemy„Do ostemplowania. Często te dzieci i młodzież spotykają się z dużo większym odrzuceniem niż potwierdzeniem, w wyniku czego ich problemy behawioralne nasilają się i tracą motywację do pozytywnych zachowań. Aby zapewnić skuteczne wsparcie, należy zatem szczegółowo zająć się dzieckiem i wypracować jego mocne strony. Dziecko na podstawie swoich talentów może następnie przyjmować różne role w grupie społecznej, np. jako członek drużyny piłkarskiej, zespołu lub grupy młodzieżowej. Ma to na celu wzmocnienie poczucia własnej wartości i powinno zachęcić dziecko do samodzielnego rozwijania nowych zachowań.

Niestety, wielu dorosłych czuje się przytłoczonych i niecierpliwych. Konstruktywna rozmowa nie może się w ten sposób rozwinąć, zwłaszcza jeśli relacja z dzieckiem jest od dłuższego czasu problematyczna, a zachowanie jest głęboko zakotwiczone. Zasady postępowania z dziećmi i młodzieżą z problemami behawioralnymi to zatem zachowanie spokoju, ustalanie jasnych zasad i wdrażanie konsekwencji, chwalenie pozytywnych zachowań i zachęcanie do samodzielnego zachowania. Niestety zwykle nie ma natychmiastowego zauważalnego efektu. Dopóki jednak dorośli się tego trzymają, szanse na sukces są duże, ponieważ dzieci są sprytne i szybko przyjmują zmiany na swoją korzyść. Jednak takie wsparcie ma sens tylko wtedy, gdy rodzice i nauczyciele lub inni dorośli opiekunowie dziecka wspierają się nawzajem i zapewniają jednolite zasady. Dlatego też szkolenie rodziców i nauczycieli ma zawsze na celu przede wszystkim wspieranie dziecka.

Jak możesz integrować dzieci i młodzież w szkole?

Promocja i integracja idą w parze, dlatego zasady są takie same, jak już opisane, przede wszystkim spokojne, ale zdecydowane podejście oraz ustalenie i egzekwowanie prostych, jasnych zasad. Aby dziecko mogło pomyślnie zintegrować się, z jednej strony musi być traktowane jak każdy inny, czyli wszystkich obowiązują te same zasady, z drugiej strony należy wcześniej i szerzej docenić starania, aby promować pozytywne zachowania i poczucie własnej wartości dziecka. Ważne jest również, aby dotrzeć do sedna zaburzenia zachowania. Każde rzucające się w oczy zachowanie jest wyrazem uczucia lub konfliktu i wskazuje, czego dziecko naprawdę chce. Na przykład agresja i przemoc mogą być dla dziecka sposobem radzenia sobie z niezadowoleniem z powodu braku popularności wśród innych dzieci. Dzieci, które niszczą przybory szkolne lub przeprowadzają zamieszki w klasie, mogą w ten sposób uwolnić się od strachu przed porażką i presji związanej z wykonywaniem zadań.

Zachowania samookaleczające wykazują dzieci, które chcą uciec przed wewnętrzną presją. Oznacza to, że każde rzucające się w oczy zachowanie ma w danej chwili sens dla dziecka, nawet jeśli w dłuższej perspektywie przynosi efekt przeciwny do zamierzonego. Dla pomyślnej integracji ważne jest poznanie dzieci i umiejętność interpretacji takich znaków. Jeżeli przyczynę można wywnioskować w ten sposób, można ją wyeliminować lub przynajmniej złagodzić. Niezbędne jest również zachęcanie do wspólnych działań i włączanie chorego dziecka do klasy. Wiele dzieci z problemami behawioralnymi jest przyzwyczajonych do roli osób z zewnątrz i najpierw muszą poznać zalety dużego kręgu przyjaciół i spójności grupy. Dlatego też w szkole, która chce integrować dzieci z problemami behawioralnymi, należy zapobiegać zastraszaniu i wykluczaniu wszelkiego rodzaju. Nie należy też lekceważyć roli kolegów z klasy. Widoczne zachowanie pojawia się tylko w wyniku reakcji ludzi w tym samym wieku. Jeśli struktura klasowa jest dobra, a dzieci są otwarte na nowoprzybyłych, są one najważniejszą częścią integracji dziecka. Celem integracji jest zatem znalezienie i wyeliminowanie przyczyn widocznych zachowań, spełnienie rzeczywistych życzeń dziecka, zaoferowanie otwartego środowiska i wykazanie zalet przynależności do grupy.

Czy problem behawioralny może wskazywać na uzdolnienia?

Niemal wszystkie uzdolnione dzieci prędzej czy później mają problemy z innymi dziećmi iw szkole. Koledzy z klasy wykluczają ich ze względu na ich szczególną naturę, ponieważ dziwnie zachowują się w ich oczach. Materiały szkolne nudzą ich i zaczynają robić inne rzeczy i ostatecznie przeszkadzają w klasie. Dlatego większość dzieci uzdolnionych przejawia wyraźne zachowania, które często są zauważane nawet przed dziećmi zdolnymi. W takich przypadkach nienormalne zachowanie jest w rzeczywistości oznaką szczególnie wyraźnej inteligencji. Jednakże, ponieważ uzdolnienie jest rzadkie, występuje tylko u nielicznych z wielu dzieci z problemami behawioralnymi.Jeśli dziecko przejawiało już oznaki specjalnego talentu, na przykład szczególnie szybką naukę mówienia, czytania i pisania lub inne przyspieszone kroki rozwojowe, należy wyjaśnić talent. Jeśli jednak nie ma innych oznak poza problemami behawioralnymi, uzdolnienie jest bardzo mało prawdopodobne.