Stawu skokowego

Synonimy w szerszym znaczeniu

  • OSG
  • Zewnętrzna kostka
  • Wewnętrzna kostka
  • Zewnętrzne paski
  • Wewnętrzne paski
  • Kość kostki (Zsypisko)
  • Piszczel (Piszczel)
  • Fibula (Fibula)
  • Pasmo delta
  • USG

Medyczny: Articulatio talocruralis
Język angielski: staw talokanowy

anatomia

Górny staw skokowy, często nazywany kostką, składa się z trzech kości. Zewnętrzna kostka (strzałka = Fibula) tworzy zewnętrzny widelec stawu skokowego; goleń (Piszczel) tworzy wewnętrzny widelec kostki. Kość skokowa (Zsypisko) staw - antagonista. Widelec stawu skokowego (widelec kostny) wykonany z kości piszczelowej i strzałkowej otacza kość skokową w kształcie litery U. Kości łydki i goleni są połączone bardzo mocnym więzadłem (syndesmoza).

Górną część stawu skokowego stabilizuje ścisły aparat więzadłowy torebki stawowej.

Na zewnętrznej stronie kostki znajdują się trzy ważne paski stabilizujące:

  • więzadło strzałkowo-strzałkowe przednie
  • więzadło fibulocalcaneare
  • więzadło fibulotalare posterius

Na kostce przyśrodkowej najważniejszym więzadłem stabilizującym jest więzadło naramienne.

Ilustracja górnego stawu skokowego prawej stopy (z boku i od tyłu)

I - Górna kostka
(Linia łączeń zielona) -
Articulatio talocruralis

  1. Piszczel -
    Piszczel
  2. Fibula -
    Fibula
  3. Kość kostki -
    Zsypisko
  4. Kość piętowa -
    Calcaneus
  5. Ścięgno Achillesa -
    Tendo calcaneus
  6. Taśma strzałkowo-piętowa -
    Więzadło kości piętowo-strzałkowej
  7. Wskazówka. Goleń-strzałka
    Więzadło (więzadło syndesmozy tylnej)
    Więzadło piszczelowo-strzałkowe tylne
  8. Z przodu Więzadło kostki strzałkowej -
    Ligamentum fibulotalare anterius
  9. Pasmo delta -
    Więzadło naramienne

Przegląd wszystkich zdjęć Dr-Gumperta można znaleźć pod adresem: ilustracje medyczne

Taśmy

Staw skokowy otrzymuje ją z różnych więzadeł stabilność.
Jednak te więzadła są również słabym punktem stawu, ponieważ poruszają się szybko nadmierne rozciągnięcie lub nawet łza mogą.
Rozróżnia się jeden Na zewnątrz- z a Kompleks więzadeł wewnętrznych.
Plik Zespół pasma zewnętrznego składa się z trzech wstążek przez różne Stęp pociągnąć na zewnątrz kości strzałkowej. Nazewnictwo więzadeł opiera się na nazwach kości stępu i dolnej części nogi, które łączą.
Plik Kompleks więzadeł wewnętrznych składa się z płaskiego kompleksu więzadeł w kształcie wachlarza, który nazywa się Więzadło naramienne lub pasmo delta. Z kolei więzadło delta składa się z pojedynczych odcinków więzadeł lub „więzadeł”, a mianowicie z części goleniowo-łódeczkowatej (pars tibionavicularis), z przedniej i tylnej części kości piszczelowej (pars tibiotalaris anterior i posterior) oraz z kość goleniowa - część kości piętowej (pars tibiocalcanea). Z kolei kompleks więzadła zewnętrznego składa się z trzech więzadeł, a mianowicie dwóch, które łączą kostkę i strzałkę (ligamenti talofibulare anterius i posterius), a także jednego więzadła, które łączy piętę i strzałkę Fibula łączy (więzadło piętowo-strzałkowe). Kość strzałkowa i piszczelowa, które razem tworzą staw skokowy, są wzmocnione z przodu iz tyłu paskiem, zwanym więzadłem piszczelowo-strzałkowym przednim i tylnym (więzadła piszczelowo-strzałkowe przednie i tylne).

Jak już wspomniano wycofać się więzadła kostki mogą jednak dość szybko ulec kontuzji. To właśnie zapewnia klasyczny mechanizm wypadku / urazu Skręcać Na kompleks więzadeł zewnętrznych szczególnie często wpływają kontuzje, na przykład podczas skręcania butów na wysokich obcasach. Z jednej strony stabilność kości jest niższa w tej pozycji stopy, z drugiej strony więzadła są napięte i mają tendencję do nadmiernego rozciągania się, ciągnięcia lub w najgorszym przypadku do zerwania. Ponadto więzadła kostki są kontuzjowane, zwłaszcza podczas uprawiania sportu, i powodują ich pracę 20% stanowią dużą część kontuzji sportowych.

Ilustracja zewnętrznej kostki z zerwanym więzadłem

  1. Ligamentum fibulotalare posterius
  2. Więzadło Fibulocalcaneare
  3. Ligamentum fibulotalare anterius
  4. Fibula (Fibula)
  5. Piszczel (Piszczel)
  6. Kość kostki (Zsypisko)
  7. Łódeczkowaty (Kość łódkowata)
  8. Kość klinowa (Os cuniform)
  9. Metatarsal (Kość śródstopia)
  10. Prostopadłościan (Os cuboideum)

funkcjonować

Funkcjonalna kostka

Plik górna kostka (OSG) przejmuje siłę z goleni i przenosi ją na dolna kostka (USG). Stamtąd siła jest przykładana do podłoża, odpowiednio, na przodostopie i Tylna stopa Rozpowszechniane.

W górnej kostce (OSG) jest to przegub zawiasowy z minimalną możliwością obrotu.
Zdrowa kostka może być unieruchomiona ok. 20-25 ° (wyprost = palce w kierunku czubka nosa) i zgięta ok. 30-40 ° (zgięcie = palce w kierunku podłogi).
Zewnętrzną krawędź stopy można podnieść o ok. 10 ° (wywinięcie); wewnętrzną krawędź stopy można podnieść o ok. 20 ° (Supinacja). Ta mobilność jest możliwa dzięki dolnemu stawowi skokowemu.

Dzięki swojej mobilności staw skokowy umożliwia płynny chód.

Spotkanie z Dr.?

Chętnie Ci doradzę!

Kim jestem?
Nazywam się dr. Nicolas Gumpert. Jestem specjalistą ortopedią i założycielem .
Różne programy telewizyjne i prasa regularnie donoszą o mojej pracy. W telewizji HR można mnie oglądać na żywo co 6 tygodni w „Hallo Hessen”.
Ale teraz wystarczy ;-)

Sportowcy (biegacze, piłkarze itp.) Są szczególnie często dotknięci chorobami stóp. W niektórych przypadkach na początku nie można zidentyfikować przyczyny dyskomfortu w stopie.
Dlatego leczenie stopy (np. Zapalenie ścięgna Achillesa, ostrogi piętowe itp.) Wymaga dużego doświadczenia.
Skupiam się na szerokiej gamie chorób stóp.
Celem każdego zabiegu jest leczenie bez operacji z całkowitym przywróceniem sprawności.

To, która terapia daje najlepsze rezultaty w dłuższej perspektywie, można określić tylko po zapoznaniu się ze wszystkimi informacjami (Badanie, prześwietlenie, USG, MRI itp.) podlegać ocenie.

Znajdziesz mnie w:

  • Lumedis - Twój ortopeda
    Kaiserstrasse 14
    60311 Frankfurt nad Menem

Bezpośrednio do umówienia się na spotkanie online
Niestety obecnie można umówić się tylko na wizytę u prywatnych ubezpieczycieli zdrowotnych. Mam nadzieję na twoje zrozumienie!
Więcej informacji o mnie można znaleźć na stronie Dr. Nicolas Gumpert

RTG górnej kostki

  1. Fibula
  2. Shinbone (piszczel)
  3. Kość skokowa
  4. Syndesmosis (niewidoczne)

Dotknij kostki

Taping w kostkę

Taśma na kostkę składa się początkowo z dwóch części, a mianowicie z taśmy podstawowej, która z kolei składa się z wodzy U i ósemkowej wodzy oraz tzw. Ściągaczy poprzecznych. Podstawowa taśma służy jako profilaktyczna stabilizacja w sportach obciążających kostkę, takich jak długie biegi. Naciągi poprzeczne są szczególnie ważne w już niestabilnym aparacie więzadłowym, ponieważ mogą nadać mu pożądaną stabilność pod obciążeniem.

W poniższym przykładzie zakładamy, że Wewnętrzna kostka ma problem. Jeśli masz problem z zewnętrzną kostką, możesz „powtórzyć” instrukcje na ten temat, innymi słowy, wszystko, co zaczęło się / skończyło tutaj na wewnętrznej kostce, zaczyna się / kończy na zewnętrznej kostce. Zaleca się przeczytanie całej instrukcji przed rozpoczęciem.

Pierwszy krok polega na dołączeniu Wodze. Najpierw jednak należy określić prawidłową długość taśmy. Aby to zrobić, trzymaj stopę tak, jakbyś stał wyprostowany na podłodze, z czubkami palców stóp skierowanymi do przodu. Teraz umieść taśmę 3-4 skrzyżowane palce powyżej wewnętrznej kostki bez klejenia, pociągnij pionowo pod piętę i na końcu 3-4 skrzyżowane palce powyżej zewnętrznej kostki. Zaraz po przecięciu taśmy ustaw stopę w pozycji, która została przyjęta podczas przecinania taśmy. Teraz załóż taśmę na wewnętrzną kostkę i przyklej ją w pociągu na bolesnym lub niestabilnym obszarze w kierunku podeszwy stopy. Gdy tylko dojdziesz do podeszwy stopy, poluzuj napięcie na taśmie i zastosuj ją bez naprężenia pod piętą po drugiej stronie, aż do zewnętrznej kostki. Upewnij się, że wszystkie taśmy są przymocowane bez zagięć.

Drugi krok polega na dołączeniu Rysunek osiem wodzy. Wytnij to ponownie na obu końcach 3-4 skrzyżowane palce dłuższe niż wodze U. Ustaw stopę w tak zwanej „pozycji neutralnej” już opisanej. Taśma będzie teraz pośrodku umieszczony na tylnym końcu podeszwy stopy i powinien w tym miejscu prawie całkowicie zakryć już zamocowaną wodzę typu U-wodną. Teraz taśma się skończyła Podbicie skrzyżowane, czyli wewnętrzna część taśmy jest przyklejona na zewnątrz, zewnętrzna część do wewnątrz. Należy uważać, aby taśma przylegała do chorej strony stopy, delikatnie pociągając. W naszym przykładzie oznacza to zapinanie od wewnątrz na zewnątrz.

Trzeci i ostatni krok polega na dołączeniu Pociągi poprzeczne. Te wycinają około jednego Długość dłoni długo. Ponownie upewnij się, że Twoja stopa jest w neutralnej pozycji przed przyklejeniem taśmy. Naciąg poprzeczny jest stosowany na poziomie niestabilnego i / lub bolesnego obszaru z tyłu podudzia i przy pełny pociąg przyklejony taśmą do niestabilnego / bolesnego obszaru w kierunku małego palca. Jeśli jest problem z zewnętrzną kostką, trzymają się pod pełnym napięciem w kierunku dużego palca. Ponieważ w zależności od rozmiaru problemu wymagana jest różna liczba naciągów krzyżowych, które w przypadku takiej konieczności należy przykleić wachlarzowo, zaleca się zakładanie stawu skokowego za każdym razem pociągnięcie jest dołączone załadować na krótkoaby sprawdzić, czy została już osiągnięta żądana stabilność.

Ćwicz kostkę

Pięć ćwiczeń wzmacniających kostkę.

Staw skokowy sięga mniej więcej mocno Taśmy jego stabilność i spójność. Niestety, te więzadła są również głównym słabym punktem stawu, ponieważ często można je pociągnąć lub nadmiernie rozciągnąć, szczególnie w związku ze sportem i / lub niewygodnym skręceniem, aw najgorszym przypadku zerwaniem.
Przede wszystkim można zapobiegać nadużyciom, takim jak nadwyrężenia i nadmierne rozciąganie, wzmacniając mięśnie, z których powstają odpowiednie ścięgna.

To będzie teraz pięć ćwiczeń zaprezentował to idealnie boso i powinno być wykonywane przy suchych stopach. Zaleca się przeczytanie odpowiedniego opisu przed rozpoczęciem każdego ćwiczenia.

Pierwsze ćwiczenie
Aby się rozgrzać, najpierw wstań prosto na obie nogi. Nogi powinny znajdować się na wysokości bioder. Stań na pięcie obiema stopami i przechyl stopy do przodu, aż znajdziesz się na palcach. Odtąd obróć stopę do tyłu, aż znajdziesz się z powrotem na pięcie. Powtórz to z grubsza 20 czasy.

Drugie ćwiczenie
Znajdź wolnostojący Ściana i stań w odległości 30 cm przed nimi tak, aby ich plecy były skierowane w stronę ściany. Teraz powoli odchyl się do tyłu, aż twoje plecy uderzą o ścianę i po prostu stoisz na piętach. Więc jesteś teraz w tzw „Stojak na piętę”. W tej pozycji staraj się jak najlepiej podciągnąć palce u nóg w kierunku czubka nosa, ponieważ pozwoli to stawom skokowym bardziej się ugiąć. Następnie wyprostuj się ponownie, aby palce u stóp przesunęły się w kierunku podłogi. Upewnij się, że Twoje palce nigdy nie dotykają całkowicie ziemi. Pomaga sobie wyobrazić, że podłoga jest delikatna. Powtórz powyższe ćwiczenie 15 – 20 czasy. Przed wykonaniem kolejnego ćwiczenia warto zrobić sobie krótką przerwę.

Ćwiczenie trzecie
Podobnie jak w ćwiczeniu 1, stań w Stojak na piętę. Zaleca się oparcie plecami o ścianę, ponieważ zapewni to bezpieczną pozycję. Tutaj również, najlepiej jak potrafisz, pociągnij palce u nóg w kierunku czubka nosa, a następnie opuść stopę w kierunku ziemi. Teraz jednak musisz uważać na siebie 2-3 Zatrzymaj się cm od ziemi. Następnie, zaczynając od tej pozycji, pociągnij czubki stóp tak daleko, jak to możliwe, w kierunku czubka nosa. Podnoszenie i opuszczanie powinny następować szybko po sobie i nie powinno być długich przerw między powtórzeniami, jeśli to możliwe. Wykonaj operacje podnoszenia palców stóp - operacje opuszczania palców tak jak w pierwszym ćwiczeniu 15- 20 razy przez.
Przedstawione już ćwiczenia służą jako wprowadzenie i są odpowiednie dla początkujących. Już przy kolejnych ćwiczeniach kostki powinny być nieco wzmocnione. Można to osiągnąć, konsekwentnie wykonując pierwsze i drugie ćwiczenie przez dwa do trzech tygodni.

Ćwiczenie czwarte
Stań na piętach i z grubsza spróbuj 15 do 20 Metrów do chodzenia po tym.

Piąte ćwiczenie
W tym ćwiczeniu przyjmij pozycję wyjściową drugiego ćwiczenia. Zanim zaczniesz, unieś jedną nogę tak, aby Twoja waga spoczywała tylko na jednej nodze. Opierając nogę na podłodze, wykonaj czynności opisane w ćwiczeniu 2. Powtórz to 15 do 20 czasy.