Infliksymab

Co to jest infliksymab?

Infliksymab jest przeciwciałem monoklonalnym. Jest to bardzo silny lek, który osłabia układ odpornościowy i działa przeciwzapalnie.

Stosuje się go przy różnych chorobach reumatycznych, przewlekłych zapaleniach jelit i łuszczycy. Można go podawać wyłącznie we wlewie dożylnym, dlatego infliksymab musi być podawany w oddziałach dziennych lub szpitalnych. Infliximab został zatwierdzony w Unii Europejskiej pod nazwą handlową Remicade® od 1999 roku. Infliksymab jest objęty ubezpieczeniem zdrowotnym w przypadku wskazania do leczenia infliksymabem.

Czym właściwie są leki biologiczne?

Leki biologiczne to leki bardzo podobne do naturalnych struktur organizmu. Dzięki temu mogą bardzo skutecznie i celowo interweniować w procesy układu odpornościowego, a tym samym zwalczać choroby.

Z tego powodu nazywane są również „lekami biologicznymi”, a termin „biologics” pochodzi od angielskiego słowa „biologs”. Większość leków biologicznych ma naśladować pewne struktury białek. Nazywa się to przeciwciałami. Na przykład infliksymab jest przeciwciałem monoklonalnym przeciwko czynnikowi martwicy nowotworów alfa, ważnemu mediatorowi w układzie odpornościowym.

Pod jakimi nazwami handlowymi infliksymab jest dostępny na rynku w Niemczech?

Pierwszy preparat Infliximab był oferowany na rynku niemieckim pod nazwą handlową Remicade®.

Przez wiele lat ten preparat firmy MSD był jedynym dostępnym. Dopiero w 2013 roku w Niemczech zarejestrowano lek biopodobny. Leki biopodobne to produkty naśladowcze, które można wytwarzać i sprzedawać tylko po wygaśnięciu patentu na oryginalny produkt. Infliximab pojawił się w aptekach w 2013 roku pod dwoma innymi nazwami handlowymi: jako Inflectra® firmy Hospira oraz Remsima® firmy farmaceutycznej Celltrion. Dają taki sam efekt jak oryginalne Remicade®. W 2016 roku na rynek niemiecki trafił kolejny lek biopodobny. Firma Samsung Bioepis sprzedaje go pod nazwą handlową Flixabi®. Jest prawdopodobne, że inne firmy farmaceutyczne również opracują leki biopodobne infliksymabu.

Wskazania do infliksymabu

Wskazania są powodem stosowania leku. Infliksymab jest lekiem Immunosupresant, więc tłumi układ odpornościowy. Dlatego może być stosowany przy różnych chorobach zapalnych.

W Niemczech reumatoidalne zapalenie stawów, łuszczycowe zapalenie stawów i zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa stanowią wskazania z grupy postaci reumatycznych. Stosuje się je również w przewlekłych chorobach zapalnych jelit, takich jak choroba Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Wreszcie łuszczyca jest również wskazaniem do leczenia infliksymabem.

Przeczytaj więcej na ten temat tutaj:

• Immunosupresanty
• Terapia choroby Leśniowskiego-Crohna

Infliksymab w chorobie Crohna

Pierwszym obszarem zastosowania infliksymabu była choroba Leśniowskiego-Crohna, a lek nadal jest zarejestrowany jako terapia w tej przewlekłej zapalnej chorobie jelit.

Jednak koncepcja terapii choroby Leśniowskiego-Crohna ma strukturę drabiny. Zaczynasz więc od podstawowych środków terapeutycznych, które są lepiej tolerowane i mają mniej skutków ubocznych. Należą do nich na przykład działające miejscowo glukokortykoidy. Jeśli te już nie działają lub jeśli dojdzie do ostrego ataku, kolejny etap terapii przechodzi. Jedynie na dole tej drabiny znajdują się leki immunosupresyjne, takie jak infliksymab. Stosuje się go również zwłaszcza u młodych pacjentów, którzy zwykle tolerują tak silne zahamowanie układu odpornościowego nieco lepiej niż osoby starsze.

Ten artykuł może Cię również zainteresować: Terapia choroby Leśniowskiego-Crohna

Infliximab na wrzodziejące zapalenie jelita grubego

Infliksymab jest również stosowany w leczeniu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Wskazania do stosowania to umiarkowane do ciężkich nawroty u dorosłych; bardzo rzadko jest stosowany u dzieci.

Można go również podawać, gdy nie jest skierowany żaden inny lek, terapia glikokortykoidami lub innymi lekami immunosupresyjnymi zakończyła się niepowodzeniem lub istnieją przeciwwskazania do innych działań terapeutycznych. Należą do nich alergie lub skutki uboczne, które mogą niekorzystnie wpłynąć na resztę zdrowia pacjenta.

Więcej informacji można znaleźć tutaj: Terapia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego

Jak działa infliksymab?

Infliksymab jest przeciwciałem monoklonalnym wytwarzanym przy użyciu biotechnologii. Monoklonalne oznacza, że ​​wszystkie przeciwciała zawarte w preparacie są dokładnie takie same, ponieważ zostały zsyntetyzowane przez jedną i tę samą komórkę. W rezultacie infliksymab ma bardzo duże powinowactwo do swojej struktury docelowej, człowiek, tj. Czynnik martwicy nowotworu alfa. Czynnik martwicy nowotworu alfa jest mediatorem stanu zapalnego w układzie odpornościowym. Oznacza to, że wyzwala i wspiera w organizmie różne procesy wywołujące reakcje zapalne. Zwykle pomaga układowi odpornościowemu w utrzymaniu zdrowego organizmu. Może się jednak zdarzyć, że czynnik martwicy nowotworu alfa jest skierowany przeciwko własnym komórkom i składnikom organizmu. Dlaczego dokładnie to robi, nie jest jeszcze w pełni zrozumiałe.

Ten proces, w którym organizm atakuje sam siebie, jest również znany jako choroba autoimmunologiczna. Takie choroby autoimmunologiczne obejmują na przykład choroby reumatyczne i chorobę Crohna. Infliximab jest specjalnie zaprojektowany do robienia Czynnik martwicy guza może przechwycić, a tym samym unieszkodliwić. W rezultacie nie może już atakować własnego ciała. Jednak, jak wspomniano, plik Czynnik martwicy nowotworu alfa ale także przydatne funkcje, które również zostaną utracone, jeśli zostanie zniszczony przez infliksymab. Zahamowany jest cały, czasem pożyteczny, układ odpornościowy, dlatego infliksymab nazywany jest również lekiem immunosupresyjnym, czyli supresorem układu odpornościowego.

Ten artykuł może Cię również zainteresować: Co to jest choroba autoimmunologiczna?

Skutki uboczne infliksymabu

Skutki uboczne występują dodatkowo do pożądanego efektu leku i mogą mieć szkodliwe konsekwencje dla organizmu. Infliksymab to bardzo silny lek, który ma ogromny wpływ na układ odpornościowy. Dlatego ma wiele skutków ubocznych. Bardzo często podczas podawania infuzji mogą wystąpić infekcje wirusowe, takie jak górne drogi oddechowe i nos, ból głowy i ból. Termin „bardzo często” jest precyzyjnie zdefiniowany i oznacza, że ​​więcej niż jedna osoba na dziesięć ma ten efekt uboczny.

Częste działania niepożądane, zgłaszane przez więcej niż jedną na 100 osób, to infekcje bakteryjne, zmiany w składzie krwi, reakcje alergiczne w drogach oddechowych, depresja, bezsenność, zawroty głowy, utrata czucia, kołatanie serca, przyspieszone bicie serca lub zapalenie spojówek. Sporadycznie występują infekcje grzybicze, ogólnoustrojowe reakcje alergiczne, splątanie, nerwowość, drgawki, obrzęk powiek i zaburzenia rytmu serca. Z definicji u jednego na 1000 pacjentów.

Rzadko lub bardzo rzadko (1 na 10 000) opisywano zapalenie opon mózgowych, niedokrwistość, reakcje anafilaktyczne, przejściową utratę wzroku lub sinicę.

Interakcje infliksymabu

Możliwe są interakcje między infliksymabem a innymi lekami przyjmowanymi w tym samym czasie. Chociaż nie przeprowadzono wielu badań dotyczących interakcji z infliksymabem, zaleca się rozważenie pewnych aspektów podczas jego stosowania.

Infliksymabu nie należy przyjmować z lekami o podobnym działaniu, ponieważ mogą one wzajemnie nasilać swoje działanie i mogą wystąpić ciężkie zakażenia. W czasie trwania terapii nie należy podawać żywych szczepionek, ponieważ bardzo obciążają one układ odpornościowy, który jest już osłabiony przez immunosupresję.

Kiedy nie należy podawać infliksymabu?

Istnieje wiele przeciwwskazań, aby nie podawać infliksymabu. Zasadniczo należy zachować ostrożność, jeśli w przeszłości wystąpiła reakcja alergiczna na infliksymab lub podobny lek immunosupresyjny. W takim przypadku istnieje znacznie zwiększone prawdopodobieństwo drugiej, cięższej reakcji alergicznej.

Infliksymabu nie należy podawać pacjentom, którzy chorowali lub obecnie chorują na gruźlicę. To samo dotyczy innych ciężkich lub ostrych infekcji. Innym przeciwwskazaniem jest występowanie umiarkowanej do ciężkiej niewydolności serca.

Jak dawkuje się infliksymab?

Ogólnie nie można podać dokładnych informacji na temat dawkowania. Zależy to w dużej mierze od choroby podstawowej, rozległości choroby i wieku pacjenta. U dzieci dawkę oblicza się ściśle na podstawie masy ciała. Infliksymab podaje się w odstępach czasu. Oznacza to, że nie jest podawany codziennie. Zwykle podaje się go dwukrotnie w krótkim okresie czasu na początku terapii, po czym odstęp między dawkami wydłuża się do czterech do sześciu tygodni. Jest to możliwe, ponieważ infliksymab ma bardzo długi czas działania.

Dlaczego koszt infliksymabu jest tak wysoki?

Koszt infliksymabu jest tak wysoki, ponieważ opracowanie leku pochłonęło wiele zasobów i zajęło dużo czasu. Ponadto, jak to jest obecnie, był to niezwykle złożony proces produkcyjny. Ponieważ infliksymab jest wysoce specyficznym i bardzo skutecznym lekiem, może wyrządzić wiele szkód, jeśli nie jest on wytwarzany, przechowywany i przetwarzany w wyjątkowo prawidłowy sposób. To wszystko czynniki, które podnoszą koszty. Przed wprowadzeniem na rynek leków biopodobnych, produktów naśladowczych, lek był jeszcze droższy, ponieważ był opatentowany i nie mógł być produkowany przez żadną inną firmę. W rezultacie nie było konkurencji, która mogłaby obniżyć koszty rozwoju.

Jakie są alternatywy dla infliksymabu?

Oprócz infliksymabu istnieją inne inhibitory czynnika martwicy nowotworu alfa, które można stosować w zależności od choroby podstawowej i aktualnego stanu zdrowia.

Alternatywą jest przeciwciało adalimumab, które jest sprzedawane pod nazwą handlową Humira®. Istnieją również leki certolizumab (Cimzia®), etanercept (Enbrel®) i golilumab (Simponi®). Wszystkie są przeciwciałami monoklonalnymi, które hamują układ odpornościowy. Częściowo różnią się jednak formą podawania, sposobem podawania, dawkowaniem i dokładnymi właściwościami chemicznymi. Na przykład niektórzy pozostają we krwi trochę dłużej niż inni. Jednak ponieważ mają ten sam efekt, mają również podobne skutki uboczne, przeciwwskazania i wskazania.

Inliksymab i alkohol - czy są kompatybilne?

Nie ma wyraźnych zaleceń, czy należy unikać alkoholu podczas leczenia infliksymabem. Generalnie jednak podczas przyjmowania leków zawsze zaleca się picie jak najmniejszej ilości alkoholu. Alkohol osłabia organizm, obciąża wątrobę i prowadzi do zmian w myśleniu i percepcji. Sam infliksymab może powodować takie objawy jako efekt uboczny. Dlatego te dwie substancje należy przyjmować tylko z ostrożnością.

Czy można go przyjmować w czasie ciąży i karmienia piersią?

Nie można przyjmować infliksymabu podczas ciąży lub karmienia piersią. Nie ma jasnych badań, które wykazałyby, że infliksymab zaszkodziłby kobietom w ciąży lub ich dzieciom. Istnieją jednak wskazania i ogólne procesy biologiczne, które sugerują, że substancja czynna może dostać się do krążenia dziecka i spowodować tam uszkodzenie. Sześć miesięcy po zażyciu leku przez matkę we krwi dziecka wykryto infliksymab. Nadal nie jest jasne, jakie konsekwencje zdrowotne może to mieć dla dziecka.

Czy mogę jednocześnie przyjmować infliksymab i pigułkę?

Infliksymab i pigułkę można przyjmować razem. Pigułka zwykle działa pomimo silnego leku immunosupresyjnego. Jeśli jednak przed leczeniem infliksymabem stosowano inne glikokortykoidy lub leki immunosupresyjne, należy dokładnie sprawdzić, czy antykoncepcja samą pigułką jest nadal możliwa. Aby to zrobić, należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym lub ginekologiem.