EHEC - co to jest?

wprowadzenie

Akronim EHEC oznacza „enterohaemorrhagic Escherichia coli”.
To forma bakterii, która występuje głównie w jelitach bydła, owiec, kóz, jeleni czy jeleni.
Bakterie są w stanie wytwarzać różne toksyny, ale nie stanowią one żadnego zagrożenia dla zwierząt.
Jednak przeniesienie takich toksyn na ludzi może spowodować poważne dolegliwości żołądkowo-jelitowe.

W szczególnie ciężkich przypadkach bakterie mogą powodować zagrażające życiu infekcje jelitowe.
W Niemczech patogen EHEC rozprzestrzenił się szybko i niebezpiecznie w 2011 roku.

Możesz dowiedzieć się wszystkiego o bakterii Escherichia coli tutaj: Escherichia coli

Co powoduje infekcję EHEC?

We florze jelitowej człowieka można znaleźć wiele milionów bakterii Escheria Coli.
Bakterie te należą do naturalnej flory jelitowej i pełnią tam ważne funkcje dla organizmu.
Infekcje EHEC są wywoływane przez specjalny szczep bakterii Escheria coli (E. coli), który nie występuje w naturalnej florze jelitowej człowieka. Ten specjalny szczep można znaleźć tylko u przeżuwaczy, które mogą wydalać bakterie z kałem.

Przyczyną zakażenia jest wówczas kontakt z bakteriami poprzez żywność, zanieczyszczoną wodę, skażone przedmioty lub, w przypadku małych dzieci, bezpośredni kontakt ze zwierzętami.

Tak jest z trasą transmisji

Droga przenoszenia bakterii rozpoczyna się wraz z wydaleniem bakterii z kałem.
Enterohaemorrhagic Escheria coli mogą przetrwać w środowisku przez bardzo długi czas i dlatego są nadal zaraźliwe dla ludzi nawet po kilku tygodniach.

Bezpośrednia ścieżka przenoszenia może prowadzić ze zwierząt na ludzi.
Ponieważ zwierzęta nadal mogą być skażone kilkoma śladami odchodów, patogen EHEC może być łatwo przenoszony przez kontakt ze zwierzętami.
Zabawa na łąkach, na których przebywają przeżuwacze, jest źródłem infekcji, zwłaszcza u dzieci.

Innym sposobem przenoszenia może być żywność.
Jeśli, na przykład, warzywa nawożone są obornikiem, bakterie mogą w ten sposób przenieść się do pożywienia i doprowadzić do ewentualnej infekcji.
Niedostatecznie podgrzana żywność lub surowe mięso może również prowadzić do zakażenia patogenem EHEC.

Bakteria może również łatwo przenosić się z człowieka na człowieka.
Osoby zakażone bakterią EHEC również wydalają patogen z kałem.
Infekcja może również wystąpić poprzez dotknięcie stolca chorej osoby.

Jednak aby bakteria mogła pokazać swój rzeczywisty patologiczny wpływ na ludzi, musi dostać się do organizmu.
Zwykle dzieje się tak, gdy wkładasz rękę do ust, jak to często bywa w przypadku dzieci, lub gdy patogen jest przenoszony z twojej ręki na pokarm, który następnie dostaje się do ust, a ostatecznie także do żołądka i jelit.
Tej drodze przenoszenia można zapobiec, dezynfekując ręce.

Jak zaraźliwy jest EHEC?

Ponieważ bakteria EHEC może przetrwać kilka tygodni poza organizmem zwierzęcia, istnieje wysokie ryzyko infekcji i wymagana jest szczególna ostrożność, szczególnie w pracach, w których występuje częsty kontakt z bydłem, kozami lub jeleniami.
Gdy bakteria dostanie się do twojego własnego ciała, zwykle może być wydalona tylko z własnym stolcem.

Szczególną ostrożność należy zachować także podczas spożywania żywności nawożonej płynnym obornikiem zwierzęcym.
Zawsze ważne jest, aby przed spożyciem dobrze go wyczyścić.

Oprócz bezpośredniego przenoszenia się ze zwierzęcia na człowieka lub z człowieka na człowieka, bakteria może być również przenoszona przez zanieczyszczoną wodę.
Może to dostać się do organizmu osoby dotkniętej piciem lub kąpielą.

Ogólnie rzecz biorąc, bakteria EHEC jest bardzo zaraźliwa w porównaniu z innymi bakteriami.
Wystarczy 10 bakterii, aby wywołać infekcję.

Czas trwania infekcji EHEC

Zakażenie EHEC może przybierać różne rozmiary, dlatego też przebieg choroby może mieć różną długość.
Czasami zdarza się nawet, że osoba zarażona EHEC nie odczuwa żadnych oznak.

Okres inkubacji, czyli czas między zakażeniem bakterią a pierwszymi oznakami zakażenia, wynosi zwykle od dwóch do dziesięciu dni.
Po zakażeniu przebieg choroby przybiera różne wymiary.
Wielu chorych początkowo skarży się na wodnistą biegunkę i silne nudności.
Chociaż jest to wyjątkowo niewygodne, w ten sam sposób sprzyja gojeniu.
Z powodu biegunki bakterie są usuwane z organizmu tak szybko, jak to możliwe, aby nie powodować dalszych komplikacji.
Biegunka może trwać od kilku dni do dwóch tygodni.

Jeśli objawy utrzymują się dłużej niż dwa tygodnie i występują inne objawy, takie jak osłabienie, zmniejszona ilość oddawanego moczu lub ogólna skłonność do krwawień, można założyć, że bakteria EHEC przyniosła także inny obraz kliniczny, zespół krwotoczno-mocznicowy, wraz z nim. .
Ten zespół może przybrać drastyczne rozmiary bez leczenia lub leczenia, które jest zbyt wolne.
W najgorszym przypadku może dojść do uszkodzenia na całe życie i związanego z tym obowiązku dializy.
Jeśli jednak zespół zostanie szybko wykryty i wyleczony, należy go wyleczyć w ciągu kilku tygodni.

Jaki jest przebieg choroby?

W przypadku infekcji EHEC choroba może przebiegać w różny sposób.
W zależności od ciężkości infekcji rzadko może nawet zagrażać życiu.

Pierwszą oznaką infekcji jest zwykle wodnista i często krwawa biegunka.
W przypadku wystąpienia takich objawów zdecydowanie należy skonsultować się z lekarzem.
Oprócz biegunki często obserwuje się nudności i wymioty.
Wymioty mogą również zawierać niewielkie ślady krwi.
W większości przypadków po kilku dniach lub tygodniach objawy te ustępują, a choroba wydaje się być wyleczona.

Infekcja rzadko może powodować inne choroby, takie jak zespół HU.
W takim przypadku biegunka i wymioty mogą ustąpić, a inne objawy, takie jak bladość, osłabienie i zatrzymanie moczu, mogą wystąpić.
W takim przypadku przebieg choroby przedłuża się i może trwać nawet kilka tygodni.
W najcięższym przypadku zespół HU może również powodować trwałą niewydolność nerek, tak że osoba dotknięta chorobą jest przez całe życie uzależniona od zewnętrznej detoksykacji krwi za pomocą dializy.

okres wylęgania

Czas inkubacji to czas, który upływa od zakażenia do wybuchu zakażenia w organizmie.
Dlatego opisuje czas, jaki bakteria potrzebuje, aby rozwinąć swoje działanie w organizmie.

W przypadku infekcji EHEC okres inkubacji wynosi od dwóch do dziesięciu dni.
Podaje się średnio od trzech do czterech dni.
Zespół hemolityczno-mocznicowy (HUS) wywołany infekcją EHEC wykazuje pierwsze objawy po około tygodniu.
Pierwsze objawy HUS pojawiają się dopiero po wybuchu infekcji EHEC.

W ten sposób leczy się infekcję EHEC

Istnieją różne podejścia do leczenia infekcji EHEC.
Ponieważ enterohaemorrhagic Escheria coli to bakterie, można rozważyć antybiotykoterapię.
Zwykle jest to zalecane tylko w wyjątkowych przypadkach, ponieważ opóźniłoby to wydalanie bakterii.
W rezultacie bakterie miałyby dłuższy czas na uwolnienie swoich toksyn.

Dlatego leczenie zakażenia EHEC jest zwykle zależne od objawów.
Nie ma bezpośrednich leków na infekcję.
Celem jest jak najszybsze usunięcie bakterii chorobotwórczych z jelit, zanim zaczną powodować gorsze choroby.
Ze względu na dużą utratę płynów i składników odżywczych duże znaczenie ma spożycie potasu, sodu i płynów.
To zaopatrzenie zwykle odbywa się w postaci wlewów lub tabletek.

Jednak absolutnie nie zaleca się leczenia infekcji EHEC lekami przeciwbiegunkowymi.
Nawet jeśli biegunka jest wyjątkowo nieprzyjemną sytuacją, powoduje wydalanie patogennych bakterii.

Jeśli bakteria EHEC spowodowała już zespół HU (zespół hemolityczno-mocznicowy), jej objawy również należy jak najszybciej leczyć.
Jeśli nie ma szybkiego, konkretnego leczenia, zespół hemolityczno-mocznicowy może prowadzić do śmierci.
Leczenie polega na pobudzaniu osłabionej czynności nerek różnymi lekami, np. Diuretykami.

Jeśli ta opcja leczenia się nie powiedzie, należy zastosować dializę, ponieważ jest to jedyny sposób na usunięcie toksyn z krwi osób dotkniętych chorobą.

Te objawy wskazują, że masz EHEC

Infekcje EHEC u dorosłych często przebiegają bez zewnętrznych objawów.
Bakterie są następnie ponownie wydalane po kilku tygodniach bez dalszych objawów.
Jednak aby rozpoznać infekcję EHEC, można opisać różne objawy.

Pierwsze oznaki infekcji EHEC to zwykle nudności i wynikająca z nich biegunka.
Do typowych objawów EHEC należą również skurcze brzucha i gorączka.

W pojedynczych przypadkach infekcje EHEC są bardzo ciężkie.
Oprócz zwykłych objawów występuje również ciężkie zapalenie jelit.
Osoby starsze, niemowlęta i osoby z osłabionym układem odpornościowym są szczególnie wrażliwe na takie poziomy.
W tym przypadku osoby dotknięte chorobą skarżą się na silne skurcze brzucha i krwawą biegunkę.
Ten typ zapalenia jelit jest również znany jako krwotoczne zapalenie jelita grubego.

Oprócz zapalenia jelit, zakażenie EHEC może w rzadkich przypadkach wywołać tzw. Zespół hemolityczno-mocznicowy (HUS).
Charakteryzuje się anemią i osłabieniem nerek.
W tym przypadku toksyny EHEC atakują komórki krwi, które ostatecznie giną.
Hemoliza prowadzi do anemii (anemii).
W takim przypadku osoby dotknięte chorobą zwykle czują się słabe i blade na twarzy i kończynach.

Ponadto z obrazem klinicznym może wiązać się zwiększona skłonność do krwawień.
Na powierzchni skóry pojawia się coraz więcej mniejszych krwotoków lub większych krwiaków.
HUS ma inny wpływ na nerki.
To nie może już prawidłowo wydalać wody, co prowadzi do zatrzymywania wody, szczególnie w nogach.
Rzadkim efektem ubocznym mogą być również splątanie i drgawki.
Dzieje się tak, ponieważ nerki nie mogą już pełnić swojej zwykłej funkcji detoksykacyjnej.

biegunka

O biegunce mówi się zwykle, gdy osoba ma stolec więcej niż trzy razy dziennie, który nie jest w swojej normalnej postaci.
Biegunka podczas infekcji EHEC jest wodnista.
Ilość wydalanego stolca zwykle przekracza zwykłą ilość.
Ważne jest również, aby skonsultować się z lekarzem w przypadku biegunki trwającej ponad trzy dni, ponieważ częste wypróżnienia powodują utratę ważnych składników odżywczych.

Przeczytaj więcej na ten temat pod adresem: Biegunka jak woda

Inną typową cechą biegunki w przypadku infekcji EHEC jest to, że może mieszać się od niewielkiej do dużej ilości krwi.
Powodem tego jest to, że w infekcji EHEC powstają toksyny, które mogą uszkodzić w szczególności ściany naczyń krwionośnych.
To uszkodzenie prowadzi do krwawienia w okolicy jelita, które ostatecznie jest wydalane ze stolcem.

Możesz dowiedzieć się, jak leczyć biegunkę za pomocą domowych środków na:
Domowe środki na biegunkę

Wymiociny

Zakażenie bakterią enterohaemorrhagic Escheria coli (EHEC) może prowadzić do wodnistej, krwawej biegunki i ciężkich wymiotów.
Jednak ten objaw nie zawsze pojawia się w porównaniu z biegunką.
Czasami ludzie narzekają tylko na nudności.

Jeśli wystąpią wymioty, mogą również zawierać niewiele śladów krwi.
Ponieważ toksyny EHEC atakują nie tylko naczynia jelitowe, ale także niektóre naczynia żołądka, ostatecznie prowadzi to do krwawienia, które musi wydostać się poprzez wymioty.

Sprawdź również, jakie domowe środki można zastosować w leczeniu wymiotów:
Domowe sposoby leczenia wymiotów

Jakie komplikacje mogą się pojawić?

Najpoważniejszym powikłaniem, które może wywołać zakażenie jelitowo-krwotoczne Escheria coli, jest zespół krwotoczny (zespół HU).
Toksyny bakterii EHEC atakują czerwone krwinki, powodując ich obumieranie i prowadząc do anemii.
Ponadto ściany naczyń krwionośnych i płytki krwi są również poważnie uszkodzone, co prowadzi do zwiększonej skłonności do krwawień.

Te powikłania można sprawdzić pod kątem prostych objawów.
Z powodu anemii osoba dotknięta chorobą czuje się bardzo słaba, zmęczona i blada na twarzy i kończynach.
Z powodu uszkodzenia naczyń krwionośnych i zniszczenia płytek krwi występują również małe i większe krwiaki, które powstały bez bezpośrednich wpływów zewnętrznych.

W szczególnie ciężkich przypadkach dochodzi również do uszkodzenia nerek, tak że z moczem można wydalić niewielką ilość płynu lub wcale.
Może to spowodować dwie komplikacje.
Z jednej strony oznacza to, że krwi nie można już odtruć, więc trzeba polegać na detoksykacji zewnętrznej w postaci dializy.
Jeśli toksyny nie mogą zostać wydalone z moczem lub w inny sposób, może to również prowadzić do poważnego splątania, a nawet drgawek.
Ponadto zmniejszone wydalanie wody może prowadzić do zatrzymywania wody, zwłaszcza w nogach.

Czy jest szczepienie?

Obecnie nie ma ogólnych szczepień przeciwko bakterii EHEC.
Produkcja szczepionek przeciwko enterohaemorrhagic Escheria coli jest uważana za kontrowersyjną.
Wynika to z faktu, że bakteria wywołująca chorobę stale się zmienia.
Nadal powoduje tę samą chorobę, ale geny zmieniają się w taki sposób, że wcześniej wyprodukowana szczepionka staje się bezużyteczna i należałoby odpowiednio opracować nową szczepionkę.
Wiąże się to z wysokimi kosztami i nie obiecuje żadnej gwarantowanej skuteczności.

Co to jest trwały eliminator?

Trwałe eliminatory to osoby, które po zakażeniu bakteriami lub wirusami kontynuują rozmnażanie i eliminację nawet po ponad dziesięciu tygodniach.
Osoby dotknięte chorobą nadal wydalają bakterie lub wirusy, mimo że objawy choroby już nie występują.

Ponieważ osoba dotknięta chorobą nadal wydala bakterie lub wirusy, stolec lub część wymiocin jest nadal zakażona, a zatem zaraźliwa.
Szczególna ostrożność jest wymagana, gdy choroba postępuje, ponieważ osoba zainteresowana zwykle nie zdaje sobie sprawy z ryzyka infekcji.

Tak postawiono diagnozę

Jeśli podejrzewa się patogen EHEC, osoba zainteresowana zwykle zgłasza się do swojego lekarza rodzinnego z powodu objawów ciężkiej biegunki.
Aby ostatecznie móc zdiagnozować infekcję EHEC, przeprowadza się różne badania.

Najpierw pobiera się badanie próbki kału.
Próbka kału może wykazywać krew w kale.
W przypadku podejrzenia zakażenia EHEC można również przeprowadzić specjalne badanie kału.

Badanie krwi i moczu może dostarczyć dodatkowego kryterium wyjaśnienia infekcji EHEC.
Infekcja EHEC, poza faktycznym skutkiem, może również wywołać tzw. Zespół hemolityczno-mocznicowy (HUS).
Można to wykazać, oznaczając komórki krwi i płytki krwi we krwi.
Zmiany wartości nerek mogą również wskazywać na upośledzenie czynności nerek spowodowane infekcją EHEC.

Jasną diagnozę można postawić, określając toksyny EHEC.
Podejrzane bakterie są dokładnie badane pod kątem ich genów i produkcji trucizn.